Voors en tegens van het gebruik van DuPont-analyse

DuPont-analyse is een potentieel nuttige analyse-tool die beleggers kunnen gebruiken om beter geïnformeerde keuzes te maken met betrekking tot hun aandelenbelangen. Het belangrijkste voordeel van de DuPont-analyse is het vollediger beeld van de algehele financiële gezondheid en prestaties van een bedrijf, vergeleken met beperktere instrumenten voor de waardering van aandelen. Een belangrijk nadeel van het DuPont-model is dat het sterk afhankelijk is van boekhoudkundige gegevens uit de financiële overzichten van een bedrijf, waarvan sommige kunnen worden gemanipuleerd door bedrijven, zodat ze mogelijk niet nauwkeurig zijn.

DuPont-analyse is een benadering van het eigen vermogen die gebruikmaakt van financiële ratio’s en hefboomratio’s die de winstgevendheidsratio van het rendement op eigen vermogen (ROE) uitbreiden tot een meer gedetailleerde en uitgebreide maatstaf.

Sterke punten

Naast het aangeven van het rendement op investering (ROI) voor aandeelhouders, houdt de analyse van DuPont ook rekening met drie belangrijke prestatie-elementen: winstgevendheid gemeten aan de hand van winstmarge, operationele efficiëntie gemeten aan het gebruik van activa (met name activa-omzet) en financiële hefboomwerking gemeten aan de hand van de activa / het eigen vermogen vermenigvuldiger. Als de ROE hoger is vanwege verbeterde operationele efficiëntie of gebruik van activa, wordt dit door analisten doorgaans gunstig geïnterpreteerd. Als de ROE voor investeerders echter alleen verbetert doordat een bedrijf een grotere financiële hefboomwerking gebruikt, zijn de hogere aandelenrendementen niet echt het resultaat van hogere winsten, en kan het bedrijf zichzelf financieel overbelasten, waardoor het een risicovollere investering wordt.

Het analysemodel van DuPont geeft een nauwkeuriger inschatting van de significantie van veranderingen in de ROE van een bedrijf door te focussen op de verschillende middelen die een bedrijf heeft om de ROE-cijfers te verhogen. De middelen omvatten de winstmarge, het gebruik van activa en financiële leverage (ook bekend als financiële gearing). Een bedrijf kan een of meer van deze elementen verbeteren om de waarde en het rendement voor de aandeelhouders te verhogen door middel van kostenbeheer, financieringskeuzes en gebruik van activa. DuPont-analyse helpt beleggers de bron van hogere of lagere aandelenrendementen te achterhalen.

Nadelen

Hoewel het DuPont-analysemodel een zeer nuttig instrument kan zijn voor beleggers, kent het ook zijn zwakke punten. Het uitgebreide karakter van de DuPont-analyse betekent dat er meerdere inputs nodig zijn. Zoals bij elke berekening zijn de resultaten zo goed als de nauwkeurigheid van de invoer. DuPont-analyse maakt gebruik van gegevens uit de winst-en-verliesrekening en balans van een bedrijf, waarvan sommige mogelijk niet helemaal nauwkeurig zijn. Zelfs als de gegevens die voor berekeningen worden gebruikt, betrouwbaar zijn, zijn er nog andere potentiële problemen, zoals de moeilijkheid om de relatieve waarden van verhoudingen als goed of slecht te bepalen in vergelijking met industrienormen. Financiële ratio’s worden altijd het best geëvalueerd op basis van vergelijkingen, waarbij ze laten zien hoe goed een bedrijf presteert in vergelijking met zijn naaste zakelijke collega’s of hoe goed het bedrijf het doet in vergelijking met zijn eigen historische prestaties.

Seizoensfactoren kunnen, afhankelijk van de branche, ook een belangrijke overweging zijn, aangezien deze factoren de verhoudingen kunnen verstoren. Sommige bedrijven hebben bijvoorbeeld op bepaalde tijden van het jaar altijd een hogere voorraad. Verschillende boekhoudkundige praktijken tussen bedrijven kunnen nauwkeurige vergelijkingen ook bemoeilijken.