Wat is het verschil tussen Exchange Traded Funds (ETF’s) en closed-end fondsen?
Beleggers hebben een aantal opties tot hun beschikking als het gaat om beleggen in gepoolde fondsen. Hoewel beleggingsfondsen het grootste scala aan keuzes bieden en het populairst zijn bij individuele beleggers, hebben exchange-traded funds (ETF’s) en closed-end fondsen (CEF’s) ook hun verdiensten. Zowel ETF’s als CEF’s stellen een belegger in staat om aandelen van een professioneel beheerd fonds te kopen zonder dat er een grote initiële investering nodig is, en beide fondsopties worden continu via een beurs verhandeld. Echter, ETF’s en CEFs zijn verschillend in termen van kosten, het fonds transparantie en prijzen op de open markt.
Vergoedingen en onkostenverhoudingsverschillen
Alle gepoolde investeringsopties hebben bijbehorende kostenratio’s die de kosten dekken die nodig zijn om de fondsen te beheren en te verdelen. De kostenratio’s die op ETF’s worden beoordeeld, zijn vaak veel lager dan die welke op CEF’s worden toegepast vanwege de aard van het beheer van de onderliggende effecten. ETF’s zijn geïndexeerde portefeuilles; ze zijn gemaakt om de prestaties van een specifieke index te volgen, zoals de S&P 500. Een ETF-manager koopt aandelen van de effecten om na te bootsen hoe ze worden gewogen op de bijgehouden beurs, en wijzigingen worden alleen aangebracht wanneer bedrijven worden toegevoegd aan of verwijderd uit die specifieke uitwisseling. Deze benadering van passief beheer houdt de kostenratio’s voor ETF’s laag.
Hoewel CEF’s gestructureerd zijn en genoteerd zijn aan een beurs zoals ETF’s, richten fondsbeheerders in de CEF-markt zich op specifieke industrieën, sectoren of regio’s van de wereld en verhandelen ze actief de onderliggende effecten om rendement te genereren. Vanwege deze actieve managementstijl zijn de kostenratio’s in CEF’s vaak veel hoger dan in ETF’s. Onkostenverhoudingen en andere vergoedingen die aan beleggers in rekening worden gebracht, zijn te vinden in een ETF- of CEF-prospectus dat wordt verstrekt door het sponsorbedrijf.
Verschillen in fondstransparantie
Het grootste verschil tussen ETF’s en CEF’s is hoe transparant elk fonds is voor de belegger. ETF’s zijn zeer transparant omdat actief worden beheerd en vaker worden verhandeld.
Prijsverschillen
ETF’s en CEF’s verschillen ook in de manier waarop ze worden geprijsd en verkocht aan beleggers. ETF’s worden geprijsd op of dichtbij de intrinsieke waarde (NAV) van de index waaraan ze zijn gekoppeld of het onderliggende mandje van effecten dat in het fonds wordt gehouden. CEF’s worden verhandeld met een korting of een premie ten opzichte van hun intrinsieke waarde op basis van de vraag van investeerders. Premies op CEF’s zijn het resultaat van een groter aantal kopers dan verkopers op de markt, terwijl een korting het resultaat is van meer verkopers dan kopers. Zowel ETF’s als CEF’s worden verhandeld op gevestigde beurzen op de secundaire markt, zoals de Nasdaq en de New York Stock Exchange.
Inzicht adviseur
Thomas M Dowling, CFA, CFP®, CIMA® Aegis Capital Corp, Hilton Head, SC
CEF’s geven een vast aantal aandelen uit via een beursintroductie. Daarna kunnen ze, en doen dat vaak, handelen tegen een prijs die verschilt van hun NAV, afhankelijk van de vraag op de secundaire markt.
ETF’s kunnen continu aandelen creëren of terugkopen via een geautoriseerde deelnemer, meestal een grote financiële instelling; dus aandelen worden meestal dicht bij de NAV verhandeld.
Beheer: ETF’s zijn meestal passief, dus ze brengen weinig handelskosten met zich mee. CEF’s hebben hogere handelskosten, omdat de aan- en verkoopfrequentie hoger is.
Belastingen: Als een ETF-belegger aandelen wil terugkopen, verkoopt de ETF geen aandelen in de portefeuille. In plaats daarvan biedt het “aflossingen in natura” aan, die doorgaans geen beperking van de vermogenswinst opleveren. CEF’s verkopen daarentegen wel onderliggende aandelen, waardoor er meerwaarden ontstaan die aan de belegger worden doorgegeven.