Wat is een vluchtigheidsglimlach?

Een vluchtigheidsglimlach is een geografisch patroon van impliciete vluchtigheid voor een reeks opties met dezelfde vervaldatum. Wanneer ze worden uitgezet tegen uitoefenprijzen, kunnen deze impliciete volatiliteit een lijn creëren die aan beide uiteinden omhoog loopt; vandaar de term “glimlach.” Een vluchtigheidsglimlach mag nooit voorkomen op basis van de standaard Black-Scholes-optietheorie, die normaal gesproken een volledig vlakke vluchtigheidscurve vereist. De eerste opmerkelijke volatiliteit glimlach werd gezien na de 1987 beurs crash.

De uitoefenprijs ten opzichte van de onderliggende waarde; de tijd tot het verstrijken of verstrijken; en de verwachte volatiliteit van de onderliggende waarde tijdens de looptijd van de optie. De meeste optiewaarderingen zijn gebaseerd op het concept van impliciete volatiliteit, waarbij wordt aangenomen dat hetzelfde volatiliteitsniveau bestaat voor alle opties van hetzelfde actief met dezelfde vervaldatum.

Verschillende hypothesen verklaren het bestaan ​​van vluchtigheidsglimlachen. De eenvoudigste en meest voor de hand liggende verklaring is dat er meer vraag is naar opties die in-the-money of out-of-the-money zijn, in tegenstelling tot at-the-money-opties. Anderen suggereren dat beter ontwikkelde optiemodellen ertoe hebben geleid dat out-of-the-money-opties duurder zijn geprijsd om rekening te houden met het risico van extreme marktcrashes of zwarte zwanen. Dit roept twijfels op bij elke investeringsstrategie die te sterk steunt op de impliciete volatiliteit van het Black-Scholes-model, vooral met de waardering van neerwaartse putten die ver van het geld verwijderd zijn.