Dollarization uitgelegd
Sinds het verlaten van de gouden standaard bij het uitbreken van WO I en de Bretton Woods-conferentie na WO II, zijn sommige landen wanhopig op zoek naar manieren om mondiale economische stabiliteit en daarmee hun eigen welvaart te bevorderen. Voor de meeste van deze landen was de optimale manier om valutastabiliteit te verkrijgen, het koppelen van de lokale valuta aan een belangrijke converteerbare valuta. Een andere optie is echter om de lokale munteenheid los te laten en uitsluitend de Amerikaanse dollar (of een andere belangrijke internationale munteenheid, zoals de euro) te gebruiken. Dit staat bekend als volledige dollarisering.
Hoe pegging werkt De extreme methode van pegging ligt in een valutabord, waarmee landen hun lokale valuta ‘verankeren’ in een inwisselbare valuta (vaak de Amerikaanse dollar). (Zie wisselkoers te stabiliseren.
Het dollarisatie-alternatief Als alternatief voor het handhaven van een zwevende valuta of een koppeling, kan een land besluiten om volledige dollarisatie te implementeren. De belangrijkste reden dat een land dit zou doen, is om zijn landenrisico te verkleinen en daarmee een stabiel en zeker economisch en investeringsklimaat te creëren. Landen die op zoek zijn naar volledige dollarisering, zijn over het algemeen ontwikkelings- of overgangseconomieën, met name die met een hoge inflatie.
Veel van de economieën die voor dollarisering kiezen, maken al informeel gebruik van buitenlandse aanbestedingen voor particuliere en openbare transacties, contracten en bankrekeningen; dit gebruik is echter nog geen officieel beleid en de lokale valuta wordt nog steeds als het primaire wettige betaalmiddel beschouwd. Door te besluiten gebruik te maken van de buitenlandse aanbesteding, beschermen individuen en instellingen tegen mogelijke devaluatie van de lokale wisselkoers. Volledige dollarisering is echter een bijna permanente oplossing: het economische klimaat van het land wordt geloofwaardiger naarmate de mogelijkheid van speculatieve aanvallen op de lokale valuta en kapitaalmarkt vrijwel verdwijnt.
Het verminderde risico moedigt zowel lokale als buitenlandse investeerders aan om geld te investeren in het land en de kapitaalmarkt. En het feit dat een wisselkoersverschil niet langer een probleem is, helpt de rentetarieven op buitenlandse leningen te verlagen.
Nadelen van dollarisering Er kleven enkele aanzienlijke nadelen aan het invoeren van een vreemde valuta. Wanneer een land de mogelijkheid opgeeft om zijn eigen geld te drukken, verliest het zijn vermogen om zijn economie rechtstreeks te beïnvloeden, inclusief zijn recht om monetair beleid te voeren en elke vorm van wisselkoersregime.
De centrale bank verliest haar vermogen om ‘ seigniorage ‘ te innen, de winst die wordt behaald met het uitgeven van munten (het slaan van gelden kost minder dan de werkelijke waarde van de munten). In plaats daarvan int de Amerikaanse Federal Reserve de seigniorage, en de lokale overheid en het bruto binnenlands product (bbp) als geheel lijden dus een inkomensverlies.
In een economie die volledig gedollariseerd is, verliest de centrale bank ook haar rol als geldschieter in laatste instantie voor haar banksysteem. Hoewel het wellicht nog steeds in staat zal zijn om kortlopende noodfondsen uit aangehouden reserves te verstrekken aan banken in nood, zou het niet noodzakelijk in staat zijn om voldoende middelen te verstrekken om de opnames te dekken in het geval van een run op deposito’s.
Een ander nadeel voor een land dat voor volledige dollarisering kiest, is dat zijn effecten in Amerikaanse dollars moeten worden teruggekocht. Als het land niet over voldoende reserves beschikt, zal het ofwel het geld moeten lenen door een tekort op de lopende rekening te hebben, ofwel een manier moeten vinden om een overschot op de lopende rekening op te bouwen.
Ten slotte, omdat een lokale valuta een symbool is van een soevereine staat, kan het gebruik van vreemde valuta in plaats van de lokale valuta het gevoel van trots van een land schaden. Voordelen van dollarisering Naast het verminderen van risico’s en bescherming tegen inflatie en devaluatie, zijn er enkele dwingende redenen voor een land om te besluiten zoveel controle over zijn economie op te geven.
Zoals we hierboven vermeldden, zorgt volledige dollarisering voor een positief beleggerssentiment, waardoor speculatieve aanvallen op de lokale valuta en de wisselkoers bijna worden gedoofd. Het resultaat is een stabielere kapitaalmarkt, het einde van plotselinge kapitaaluitstroom en een betalingsbalans die minder vatbaar is voor crises. (U kunt meer lezen over de BOP in Wat is de betalingsbalans? )
Last but not least kan volledige dollarisering de wereldeconomie verbeteren door een gemakkelijkere integratie van economieën in de wereldmarkt mogelijk te maken.
Conclusie Veel opkomende economieën maken al tot op zekere hoogte gebruik van dollarisering. Velen hebben er echter voor teruggeschrikt, omdat economieën die volledige dollarisering zouden overwegen, economieën zijn die nog in ontwikkeling zijn. Voor veel landen is het hebben van een autonoom economisch beleid en het gevoel van een individuele staat dat daarmee gepaard gaat te veel om op te geven voor volledige dollarisering, een extreme optie die voor het grootste deel onomkeerbaar is.