Materieel nadelig effect: een waarschuwingsbord voor aandelen - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 5:38

Materieel nadelig effect: een waarschuwingsbord voor aandelen

Er zijn belangrijke zinnen die beleggers moeten herkennen als belangrijke rode vlaggen. Helaas proberen bedrijven in documenten die zijn ingediend bij de Securities and Exchange Commission  en juridische standaards, deze uitdrukkingen vaak te verdoezelen in een poging hun impact op de markt te verminderen. Gelukkig zullen toevallige lezers, door een paar sleutelzinnen te herkennen, alert zijn op enkele zeer belangrijke informatie die investeringsfouten helpt voorkomen. Een van deze sleutelzinnen is “materieel nadelig effect”.

Hier zullen we bekijken wat deze verklaring betekent en waarom beleggers deze niet mogen negeren.

Inleiding tot materiële nadelige effecten

Een wezenlijk nadelig effect duidt doorgaans op een ernstige daling van de winstgevendheid of op de mogelijkheid dat de activiteiten of financiële positie van het bedrijf ernstig in gevaar komen. Dit is een duidelijk signaal naar investeerders dat er iets mis is.

Stel dat een hypothetisch bedrijf, Industrial Blowdart Inc., een grote klant heeft die 25% van de jaarlijkse omzet vertegenwoordigt. Als die klant zijn zaken elders onderneemt, zal de beslissing een wezenlijk nadelig effect hebben op de verkoop, winstgevendheid en het vermogen om zaken te blijven doen. Het materiële nadelige effect van het bedrijf zou als volgt kunnen luiden: “Een klant is goed voor meer dan 25% van onze jaarlijkse omzet. Het verlies zal een wezenlijk nadelig effect hebben op de winst van Blowdart en zal een voortdurende zorg blijven.”

Of stel dat Blowdart een kritieke kredietlijn heeft die het gebruikt om werkkapitaal te financieren (dwz inventaris of debiteuren ). Als de bank weigert de kredietlijn te verlengen, zal de moeilijkheid of het onvermogen om een ​​andere kredietverstrekker te vinden een wezenlijk nadelig effect hebben op de operationele cashflow van Blowdart en het vermogen om normaal te opereren, laat staan ​​om door te gaan als een levensvatbare onderneming.

Algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP)  bieden flexibiliteit bij het bepalen wat moet worden gedefinieerd en bekendgemaakt als een wezenlijke ongunstige gebeurtenis. Ondanks de actie van de SEC in 1999 en de toegenomen controle waar bedrijven onder staan, blijven velen hun eigen definities gebruiken om hun inkomsten te beheren.

Materialiteit: als het ertoe doet, is het materieel

Een stukje informatie is materieel als redelijkerwijs kan worden verwacht dat de openbaarmaking van die informatie van invloed zal zijn op de aandelenkoers van het bedrijf. Bedrijven en hun accountants blijven manieren vinden om inkomsten te beheren door hun eigen definities van materialiteit te bedenken. Dit omvat het vaststellen van een numerieke drempel (bijvoorbeeld 5%) en de beslissing dat alles dat onder de drempel valt, geen invloed heeft op de winst, niet van belang is en dus niet hoeft te worden besproken. Er zijn ook gevallen waarin bedrijven, om hun fouten te verbergen, nettoposten tegen elkaar afzetten om onder hun numerieke drempels te blijven. De reden voor dit bedrog is inkomstenbeheer.

In 1999 spande de SEC een zaak aan tegen WR Grace & Co. waarin ze beweerde dat het bedrijf van 1991 tot 1995 een “reserve” van $ 60 miljoen aan immateriële posten had gebruikt om de inkomsten te vereffenen – met volledige medeweten van de accountants van het bedrijf. De SEC beweerde dat dit gebruik van reserve niet in overeenstemming was met GAAP. In 1999 stemde WR Grace ermee in om het gebruik van deze praktijk stop te zetten en te staken en $ 1 miljoen te storten in een fonds dat verband houdt met GAAP-onderwijs.

Helaas bleven veel bedrijven immateriële posten verrekenen om de winstdoelstellingen te halen. De saldering vindt plaats op de regel Overige inkomsten / uitgaven van de winst-en-verliesrekening. Posten die worden gebruikt om te verrekenen zijn winsten / verliezen op investeringen en herstructureringsreserves.

In 1999 probeerde de SEC te voorkomen dat bedrijven materiële items verbergen door de volgende regels vast te stellen:

  • Een opzettelijke afwijking, zelfs als het om een ​​immaterieel bedrag gaat, is van materieel belang vanwege de bedoeling om te misleiden.
  • Alleen numerieke drempels zijn onaanvaardbaar.
  • Het management moet ook kwalitatieve zaken afwegen als de afwijking een verandering in de inkomsten verbergt of betrekking heeft op een belangrijk bedrijfssegment.
  • Het bedrijf kan geen items verrekenen. Saldering leidt tot een onjuiste weergave van de financiële overzichten van de onderneming.

Geen vroeg waarschuwingssignaal

Materieel nadelig effect is geen vroeg waarschuwingssignaal, maar eerder een teken dat een situatie al is verslechterd tot een zeer slecht stadium. Meestal is dit het resultaat van een opeenstapeling van gebeurtenissen in de loop van de tijd die samenkomen tot een punt waarop een kritieke limiet wordt overschreden. Het nauwlettend volgen van de bedrijfsresultaten van een bedrijf in de loop van de tijd zal investeerders waarschuwen voor mogelijke materiële nadelige effecten. Dit soort bewustwording vereist veel inspanning, tijd en ervaring.

Veronderstel, bijvoorbeeld, dat de financiële toestand Blowdart’s is verslechterd tot het punt waar het in gebreke zijn lening convenanten. Dit is een wezenlijke ongunstige gebeurtenis omdat het betekent dat als het bedrijf en de bank het niet eens kunnen worden over de herstructurering van de lening, de lening kan worden opgevraagd en onmiddellijk moet worden afgelost. Dit zou Blowdart failliet laten gaan.

Als je Blowdart-aandelen zou volgen, zou je weten dat er problemen waren. U zou ook de SEC-deponeringen moeten doorzoeken om de leningsovereenkomsten te vinden en vervolgens die complexe documenten te lezen om de relevante leningsovereenkomsten te vinden en de maatstaven die worden gebruikt om te bepalen of de lener in overeenstemming was of in gebreke bleef.

Het is mogelijk dat Blowdart en zijn bankiers de leningen kunnen herstructureren en het bedrijf door de moeilijke tijden heen kunnen helpen. Omgekeerd, als de bank de relatie wil beëindigen, moet Blowdart een andere geldverstrekker zoeken, wat misschien niet gemakkelijk is vanwege de recente operationele geschiedenis van het bedrijf of de huidige ongunstige economische omstandigheden.

In deze hypothetische situatie moeten beleggers dit aandeel herzien in het licht van hun eigen risicoaversie. Hoewel de uitkomst zelfs 60/40 zou kunnen zijn in het voordeel van een succesvolle heronderhandeling van een lening, wilt u misschien niet omgaan met het extra risico. Verkoop dan de aandelen. Als u het bedrijf en de branche echter nauwkeurig hebt bestudeerd en denkt dat er enkele sterke fundamentele redenen zijn om de aandelen voor de lange termijn te bezitten, kunt u besluiten eraan vast te houden.

Waar vindt u verklaringen met betrekking tot materiële nadelige effecten

Overheidsregels verplichten bedrijven om belangrijke gebeurtenissen openbaar te maken. De zinsnede materieel nadelig effect kan worden gevonden in het volgende:

  • De toelichtingen bij de financiële overzichten, voetnoten genoemd, gevonden in de 10-Q’s en 10-K ’s van een bedrijf en in het oordeel van de accountant, die betrekking hebben op de kwestie die het materiële nadelige effect zou kunnen veroorzaken. De verklaring van materieel negatief effect zou bijvoorbeeld verschijnen in de toelichtingen van Blowdart in de financiële overzichten die debiteuren of klantenconcentratie en zijn schulden en kredietfaciliteiten bespreken.
  • Persberichten kunnen een materiële zin met een negatief effect bevatten als het bericht betrekking heeft op financieringskwesties of als het bedrijf een materiële gebeurtenis aankondigt.
  • De bespreking en analyse van het management (MD&A)  in het jaarverslag van een bedrijf kan enige verwijzing naar het materiële nadelige effect bevatten.

Het komt neer op

Het bespreken van elk zakelijk detail in de financiële overzichten van een bedrijf is moeilijk. Er is een evenwicht nodig tussen de vereiste informatieverschaffing en vervelende rapportagelast. Bedrijven moeten aan de kant van overdisclosure blijven, omdat beleggers transparantie belangrijker vinden dan de illusie van stabiele inkomsten.