24 juni 2021 8:59
Levensverzekeringsmaatschappijen bieden investeerders in Amerika al lang de belofte van levenslange inkomsten uit lijfrentecontracten. De eerste lijfrentecontracten waren relatief eenvoudige instrumenten die een vaste rente betaalden en vervolgens een gegarandeerde inkomstenstroom uitbetaalden die de begunstigde niet kon overleven.
Variabele lijfrentes werden eind jaren tachtig populairder met de belofte van hogere opbrengsten uit subrekeningen van onderlinge fondsen. Geïndexeerde lijfrentes werden in het volgende decennium geïntroduceerd als een manier om conservatieve beleggers een veilige methode van marktdeelname te bieden.
Alle soorten lijfrentecontracten bieden verschillende belangrijke voordelen, zoals:
Belangrijkste leerpunten
- Lijfrenten zijn investeringen die vooraf contant geld opnemen en later een gegarandeerde inkomstenstroom beloven, vaak voor de rest van iemands leven.
- Lijfrenten worden vaak gezien als een dure soort investering vooraf, met verkoopvergoedingen, kosten en andere kosten.
- De meeste vervoerders investeren kasreserves in een conservatieve combinatie van aandelen, obligaties en contanten waarmee het bedrijf aan zijn financiële vereisten kan voldoen en toch winst kan maken.
- Het dupliceren van de rentebetalingen die worden aangeboden door vaste en geïndexeerde lijfrentes heeft enkele beperkingen, maar kan efficiënter zijn en een hoger rendement opleveren.
Maar lijfrentes zijn ook een van de duurste soorten investeringen, vaak met een overvloed aan vergoedingen, lasten en andere kosten die het bedrag van de inkomsten en de hoofdsom binnen het contractaanzienlijk kunnen verminderen. De hoge kostenratio’s van veel van deze contracten hebben in de loop der jaren veel kritiek gekregen van experts uit de industrie en toezichthouders. juiste gebruik annuities’ is nog steeds een groot debat in de financiële sector.
DIY
Degenen die financieel geavanceerd genoeg zijn om te begrijpen hoe lijfrentes zijn ontworpen, kunnen portefeuilles opbouwen met individuele effecten om de resultaten te dupliceren van lijfrentes die door verzekeringsmaatschappijen worden aangeboden, althans in veel opzichten.
Onderzoek eerst hoe de meeste lijfrentetransporteurs hun eigen beleggingsportefeuilles beheren (het prospectus van een lijfrenteverzekeringbevat over het algemeen meer details over de beleggingen van de lijfrente). De meeste levensverzekeringsmaatschappijen investeren hun kasreserves in een relatief conservatieve combinatie van aandelen, obligaties en contanten die zullen groeien met een snelheid waarmee het bedrijf aan zijn financiële vereisten kan voldoen en toch winst kan maken.
Deze reserves zijn natuurlijk afkomstig van de premies die door klanten worden betaald en van vergoedingen en kosten die zij beoordeelt om deze polissen te beheren. Degenen die hun eigen lijfrentesimulatieportefeuilles ontwerpen, hoeven deze kosten niet te betalen of te voldoen aan kasreserve-eisen, waardoor ze een veel groter deel van de winst kunnen behouden.
Vaste lijfrentes
Het dupliceren van de rente die uit een vaste lijfrente wordt betaald, is relatief eenvoudig met een portefeuille van vastrentende waarden van welk risiconiveau dan ook. Conservatieve beleggers kunnen gebruik maken van Amerikaans schatkistpapier of depositocertificaten; degenen met een hogere risicotolerantie kunnen kiezen voor bedrijfsobligaties, preferente aandelenaanbiedingen of vergelijkbare instrumenten die een hogere rente betalen met relatieve prijsstabiliteit.
Zoals gezegd, doen de meeste spread in ruil voor het garanderen van de hoofdsom en de rente in het contract.
Geïndexeerde lijfrentes
Het creëren van een portefeuille die het rendement van geïndexeerde lijfrentecontracten dupliceert, is iets ingewikkelder. Geïndexeerde lijfrentes worden gefinancierd door een combinatie van gegarandeerde beleggingen zoals schatkistpapier, gegarandeerde beleggingscontracten en indexopties.
Bijvoorbeeld, voor elke $ 100.000 aan geïndexeerde lijfrentepremie die wordt ontvangen, kan een verzekeringsmaatschappij $ 85.000 investeren in gegarandeerde instrumenten die tegen de tijd dat het contract afloopt, teruggroeien tot het oorspronkelijke bedrag van de hoofdsom (en misschien een beetje meer).
Degenen die financieel geavanceerd genoeg zijn om te begrijpen hoe lijfrentes worden ontworpen, kunnen portefeuilles opbouwen die conceptueel lijfrentecontracten dupliceren.
Nog eens $ 10.000 zal worden gebruikt om call-opties te kopenop de onderliggende referentie index die het contract gebruikt, zoals de Standard & Poor’s 500. Als de index stijgt, zullen de calls proportioneel stijgen, maar met een veel grotere snelheid dan die van de index zelf. vanwege hun speculatieve karakter. De resterende $ 5.000 kan worden gebruikt om contractkosten of andere kosten te dekken, zoals de commissie voor de makelaar. Het enige dat de belegger ziet, is dat de contractwaarde zal stijgen als de index stijgt, maar niet zal dalen als de index daalt.
De meeste geïndexeerde contracten hebben verschillende beperkingen met betrekking tot hoeveel winst beleggers kunnen maken;de meeste contracten hebben nu limieten voor een bepaalde periode, zoals 8% per jaar. Dit betekent dat als de index met meer dan dat bedrag stijgt, de vervoerder de overtollige groei boven de limiet zal houden.
Maar elke belegger kan een bepaald bedrag verdelen en een deel gebruiken om een of meer vastrentende effecten te kopen die tegen een vastgestelde datum in de toekomst zullen teruggroeien tot het oorspronkelijke bedrag van de hoofdsom. Obligaties met een nulcoupon kunnen hier goed voor zijn, maar elk type gegarandeerde beveiliging kan dienen. Overigens kunnen riskantere vastrentende aanbiedingen worden gecombineerd om het rendement te verhogen, afhankelijk van de risicotolerantie en tijdshorizon van de belegger.
De rest van het geld zou dan kunnen worden gebruikt om oproepen te kopen op een gekozen index (in de meeste gevallen zou dit waarschijnlijk een aandelenindex moeten zijn). Uiteraard is basiskennis van opties vereist. Degenen zonder ervaring op dit gebied hebben een effectenmakelaar of beleggingsadviseur nodig.
Toch is deze strategie relatief eenvoudig en kan ze uiteindelijk dezelfde resultaten opleveren als een commercieel contract, zonder de limieten en veel van de vergoedingen en kosten. Degenen die bereid zijn om deze strategie toe te passen, kunnen in de loop van de tijd rekenen op matige tot substantiële winsten met weinig of geen risico voor de opdrachtgever.
Strategische beperkingen
Deze portefeuilles zullen niet de verzekeringsbescherming kunnen bieden die in commerciële contracten wordt aangetroffen, zoals een gegarandeerde inkomstenstroom die niet kan worden overleefd. Om dit soort bescherming te krijgen, moet de belegger het contract annuïteiten, waarbij de controle over het contract aan de verzekeraar wordt overgedragen in ruil voor een onherroepelijke uitkering van levenslang inkomen.
Om deze reden kiest de meerderheid van de lijfrente-eigenaren voor andere vormen van uitbetaling, zoals systematische opname of een vereiste minimale uitkering op de leeftijd van 70½ jaar. Ook zal deze portefeuille niet fiscaal uitgesteld worden zoals zijn commerciële tegenhanger, tenzij het wordt gedaan binnen een traditionele of Roth IRA, en veel IRA-bewaarders staan het gebruik van opties in hun rekeningen niet toe. Degenen die deze strategie binnen een IRA willen toepassen, moeten dus een zelfgestuurde IRA-bewaarder vinden die de handel in opties kan vergemakkelijken.
Het komt neer op
Het dupliceren van de rentebetalingen van in de handel verkrijgbare vaste en geïndexeerde lijfrentes heeft enkele beperkingen, maar de praktijk kan ook efficiënter zijn en hogere opbrengsten opleveren dan commerciële contracten. Raadpleeg uw effectenmakelaar of financieel adviseur voor meer informatie over hoe lijfrentes werken en hoe u vergelijkbare beleggingsopbrengsten kunt behalen.