Obligaties

Wat is een bedrijfsobligatie?

Een bedrijfsobligatie is een soort schuldpapier dat wordt uitgegeven door een bedrijf en wordt verkocht aan beleggers. Het bedrijf krijgt het kapitaal dat het nodig heeft en in ruil daarvoor krijgt de investeerder een vooraf vastgesteld aantal rentebetalingen tegen een vaste of een variabele rentevoet. Wanneer de obligatie afloopt, of “de vervaldatum bereikt”, worden de betalingen stopgezet en wordt de oorspronkelijke investering terugbetaald.

De steun voor de obligatie is over het algemeen het vermogen van het bedrijf om terug te betalen, dat afhangt van zijn vooruitzichten voor toekomstige inkomsten en winstgevendheid. In sommige gevallen kunnen de fysieke activa van het bedrijf als onderpand worden gebruikt.

Inzicht in bedrijfsobligaties

In de beleggingshiërarchie worden bedrijfsobligaties van hoge kwaliteit beschouwd als een relatief veilige en conservatieve belegging. Beleggers die evenwichtige portefeuilles opbouwen, voegen vaak obligaties toe om risicovollere investeringen, zoals groeiaandelen, te compenseren. Deze beleggers hebben de neiging om gedurende hun hele leven meer obligaties en minder risicovolle beleggingen toe te voegen om hun opgebouwde kapitaal veilig te stellen. Gepensioneerden beleggen vaak een groter deel van hun vermogen in obligaties om een ​​betrouwbare inkomensaanvulling op te bouwen.

Over het algemeen wordt aangenomen dat bedrijfsobligaties een hoger risico inhouden dan Amerikaanse staatsobligaties. Als gevolg hiervan zijn de rentetarieven op bedrijfsobligaties bijna altijd hoger, zelfs voor bedrijven met een uitstekende kredietkwaliteit. Het verschil tussen de rendementen op bedrijfsobligaties met een hoge rating en Amerikaanse staatsobligaties wordt de creditspread genoemd.

Ratings van bedrijfsobligaties

Voordat obligaties aan beleggers worden uitgegeven, worden ze beoordeeld op de kredietwaardigheid van de emittent door een of meer van de drie Amerikaanse ratingbureaus : Standard & Poor’s Global Ratings, Moody’s Investor Services en Fitch Ratings.12  Elk heeft zijn eigen classificatiesysteem, maar de obligaties met de hoogste rating worden gewoonlijk ” Triple-A ” -ratingsobligaties genoemd. Bedrijfsobligaties met de laagste rating worden hoogrentende obligaties genoemd omdat hun hogere rentevoet wordt toegepast om hun hogere risico te compenseren. Deze staan ​​ook bekend als “junk” -obligaties.

Obligatieratings zijn essentieel om beleggers te attenderen op de kwaliteit en stabiliteit van de obligatie in kwestie. Deze ratings hebben bijgevolg een grote invloed op de rentetarieven, de investeringsbereidheid en de prijsstelling van obligaties.

Hoe bedrijfsobligaties worden verkocht

Bedrijfsobligaties worden uitgegeven in blokken van $ 1.000 in nominale of nominale waarde. Bijna alle hebben een standaard couponbetalingsstructuur. Doorgaans zal een zakelijke emittent de hulp inroepen van een investeringsbank om het obligatieaanbod aan beleggers te onderschrijven en op de markt te brengen.

De belegger ontvangt regelmatig rentebetalingen van de emittent totdat de obligatie afloopt. Op dat moment vordert de belegger de nominale waarde van de obligatie terug. De obligaties kunnen een vaste rente hebben of een rente die drijft op basis van de bewegingen van een bepaalde economische indicator.

Bedrijfsobligaties hebben soms call-voorzieningen om vervroegde vervroegde aflossing mogelijk te maken als de heersende rentetarieven zo dramatisch veranderen dat het bedrijf van mening is dat het beter kan door een nieuwe obligatie uit te geven.

Beleggers kunnen er ook voor kiezen om obligaties te verkopen voordat ze vervallen. Als een obligatie wordt verkocht, krijgt de eigenaar minder dan de nominale waarde. Het bedrag dat het waard is, wordt voornamelijk bepaald door het aantal betalingen dat nog moet worden betaald voordat de obligatie vervalt.

Beleggers kunnen ook toegang krijgen tot bedrijfsobligaties door te beleggen in een aantal op obligaties gerichte beleggingsfondsen of ETF’s.

Waarom bedrijven obligaties verkopen

Bedrijfsobligaties zijn een vorm van schuldfinanciering. Ze zijn een belangrijke bron van kapitaal voor veel bedrijven, samen met eigen vermogen, bankleningen en kredietlijnen. Ze worden vaak uitgegeven om het beschikbare geld te verschaffen voor een bepaald project dat het bedrijf wil ondernemen. Schuldfinanciering heeft soms de voorkeur boven het uitgeven van aandelen (eigenvermogensfinanciering), omdat dit doorgaans goedkoper is voor de lenende onderneming en niet betekent dat het eigendomsbelang of zeggenschap in het bedrijf moet worden opgegeven.

Over het algemeen moet een bedrijf een consistent winstpotentieel hebben om schuldbewijzen tegen een gunstige couponrente aan het publiek aan te bieden. Als de waargenomen kredietkwaliteit van een bedrijf hoger is, kan het meer schulden uitgeven tegen lagere tarieven.

Wanneer een bedrijf een kapitaalverhoging op zeer korte termijn nodig heeft, kan het commercial paper verkopen, dat vergelijkbaar is met een obligatie, maar doorgaans binnen 270 dagen of minder vervalt.

Het verschil tussen bedrijfsobligaties en aandelen

Een investeerder die een bedrijfsobligatie koopt, leent geld aan het bedrijf. Een investeerder die aandelen koopt, koopt een eigendomsaandeel van het bedrijf.

De waarde van een aandeel stijgt en daalt, en het aandeel van de belegger stijgt of daalt mee. De belegger kan geld verdienen door de aandelen te verkopen wanneer deze een hogere prijs bereikt, of door dividenden te innen die door het bedrijf zijn betaald, of beide.

Door in obligaties te beleggen, krijgt een belegger rente in plaats van winst. De oorspronkelijke investering kan alleen in gevaar komen als het bedrijf instort. Een belangrijk verschil is dat zelfs een failliet bedrijf eerst zijn obligatiehouders en andere schuldeisers moet betalen. Aandeelhouders kunnen hun verliezen pas vergoed krijgen nadat al die schulden volledig zijn betaald.

Bedrijven kunnen ook converteerbare obligaties uitgeven, die onder bepaalde voorwaarden kunnen worden omgezet in aandelen van het bedrijf.