Het verschil tussen opkomende markten en grensmarkten

Elke belegger kent het heersende advies om laag te kopen en hoog te verkopen. Maar degenen die een substantieel rendement op hun kapitaal nastreven, moeten misschien maanden of jaren wachten om hun geld exponentieel te zien groeien, vooral wanneer ze investeren in blue chip-aandelen zoals IBM Corp., Coco-Cola Co.en Microsoft.

Daarom kunnen agressieve beleggers besluiten om te beleggen in vermogenswinsten te behalen. Deze bedrijven zijn vaak gevestigd in landen met grens- en opkomende markteconomieën. Er zijn echter belangrijke verschillen waar u rekening mee moet houden tussen grens- en opkomende markteconomieën.

Opkomende markten

Landen met een opkomende markteconomie werden vroeger ‘minder economisch ontwikkelde landen’ (LEDC’s) genoemd. Dit zijn landen die momenteel niet de economische kracht hebben van landen als de VS of Japan, maar bezig zijn om een ​​ontwikkelde economie te worden. Enkele voorbeelden van opkomende markteconomieën zijn India, Mexico, Rusland, Pakistan en Saoedi-Arabië.

Opkomende markten bieden meer liquiditeit en stabiliteit dan frontiermarkten. Sommige financiële analisten zijn echter van mening dat bepaalde opkomende markten volwassen zijn geworden tot het punt waarop ze zich in ieder geval enigszins parallel bewegen met de Amerikaanse markt. Als gevolg hiervan bieden ze niet het niveau van diversificatie dat ze ooit beloofden. Frontiermarkten vullen dit gat nu voor langetermijnbeleggers die op zoek zijn naar een rendement op hun kapitaal dat grotendeels niet gecorreleerd is met de rest van de wereldeconomie.

Grensmarkten

Grensmarkten zijn minder geavanceerde economieën in de derde wereld. Een frontiermarkt is minder ingeburgerd dan een opkomende markt. Veel frontiermarkten hebben geen ontwikkelde aandelenmarkten, en hoewel ze kleiner, minder toegankelijk en risicovoller zijn dan opkomende markten, worden ze nog steeds als levensvatbare beleggingen beschouwd.

Beleggers die in frontiermarkten beleggen, worden echter geconfronteerd met bepaalde risico’s, zoals politieke instabiliteit, slechte liquiditeit, ontoereikende regelgeving, ondermaatse financiële rapportage en grote valutaschommelingen.

Voordelen en nadelen van frontiermarkten en opkomende markten

Hoewel frontiermarkten enkele substantiële risico’s met zich meebrengen, kunnen ze ook het soort rendement bieden dat opkomende markten ooit deden, vooral in de jaren negentig en het begin van de jaren 2000. De bevolking van de economieën die de frontiermarkt vormen, vertegenwoordigt ongeveer een vijfde tot een derde van de wereldbevolking en omvat verschillende exponentieel groeiende economieën. Frontiermarkten vormen echter nog steeds een zeer klein deel van de wereldeconomie.

Sommige economen zijn van mening dat de bedrijven die deel uitmaken van de frontiermarkt in Afrika de volgende grote economische bloei in de wereld zullen meemaken. Ongeacht hun verwachte groei, kunnen opkomende markten nog steeds een hoger rendement op kapitaal opleveren met minder risico en meer liquiditeit dan posities in frontiermarkten, ondanks hun toenemende correlatie met de Amerikaanse markt. Agressieve beleggers zouden op de lange termijn kunnen profiteren door gelijkelijk over elk van deze sectoren te verdelen.

Hoe beleggers toegang krijgen tot deze markten

Verschillende exchange-traded funds (ETF’s) en onderlinge fondsen beleggen in opkomende markten. Er is ook een klein aantal ETF’s dat zich richt op frontiermarkten. Morgan Stanley Capital International biedt de iShares MSCI Emerging Markets Index (MSCI) aan, die bestaat uit 26 opkomende economieën, waaronder Brazilië, China, Egypte, Griekenland, India, Mexico, Pakistan, Rusland, Saudi-Arabië en Zuid-Afrika. Morgan Stanley biedt ook een frontier markets ETF, de iShares MSCI Frontier Markets 100 ( Powershares biedt verschillende ETF’s aan die zich richten op specifieke segmenten van de frontiermarkten, zoals de MENA Frontier Countries Portfolio ( Index Fund ( EWW ).

Deze effecten kunnen op dezelfde manier worden geanalyseerd als elk ander beleggingsaanbod. Tegelijkertijd moeten beleggers grondig onderzoek doen naar de soorten risico’s die ze met elk van deze instrumenten zouden nemen. Beleggers zouden voor het grootste deel bereid moeten zijn hun geld voor langere tijd vast te leggen. Afhankelijk van mondiale economische factoren kunnen frontier- en opkomende markten niet altijd met elkaar in beweging zijn. Het wordt beleggers die een brede diversificatie en minder risico nastreven, aanbevolen het agressieve deel van hun portefeuilles over deze twee sectoren te verdelen.

Grensmarkten en opkomende markten bieden een brede diversificatie

Investeren in opkomende markten en frontiermarkten biedt beide uitzicht op een hoger rendement en een hoger risico, maar opkomende markteconomieën zijn stabieler en beter ontwikkeld dan frontiermarkten. De economieën van opkomende landen hebben een rudimentair ontwikkelingsniveau bereikt, terwijl frontiermarkten de economisch minst ontwikkelde landen op de wereldmarkt vertegenwoordigen. Dit gebrek aan ontwikkeling zorgt voor een niveau van beleggingsdiversificatie dat niet kan worden gedupliceerd in meer volwassen markten. Beide soorten markten brengen ook verschillende soorten beleggingsrisico’s met zich mee, waaronder markt, politiek en valutarisico, evenals het risico van nationalisatie.