Drop Lock
Wat is een Drop Lock?
Een drop lock is een regeling waarbij het rentetarief op een biljet met variabele rente of preferente aandelen vast wordt als deze tot een bepaald niveau daalt. Boven dat niveau schommelt de rente op basis van een benchmarkmarktrente, doorgaans met een halfjaarlijkse reset. Met andere woorden, drop lock-obligaties combineren de kenmerken van zowel effecten met variabele rente als vastrentende effecten. De drop lock stelt in feite een bodem op de rente en een gegarandeerd minimumrendement voor de geldschieter of investeerder.
Voor de lener kan de drop-lock-obligatie het voordeel bieden van een lagere variabele rente in ruil voor dit gegarandeerde minimum en de mogelijkheid om de rente vast te houden terwijl de rente laag is.
Belangrijkste leerpunten
- Een drop lock is een obligatie met een variabele rente met een minimumniveau, waarbij de rente wordt vergrendeld en de obligatie wordt geconverteerd naar een vaste rente.
- Drop lock-investeringen spreken beleggers aan die de zekerheid willen van een vaste rente en een looptijdschema met kans op een hoger rendement.
- Drop lock-investeringen beschermen de emittent ook door de rente mogelijk te vergrendelen in het geval dat de rente daalt en later stijgt.
Drop Locks begrijpen
Drop lock-obligaties worden uitgegeven aan beleggers met een variabele rente die halfjaarlijks kan worden gereset, tegen een bepaalde marge die boven een aangegeven basisrente hangt die aan een bepaalde benchmark is gekoppeld. De meeste instrumenten met variabele rente betalen coupons die gelijk zijn aan een algemeen gevolgde rentevoet of een verandering in een bepaalde index over een bepaalde periode, zoals de London Interbank Offered Rate ( CPI ).
Zodra de benchmark is vastgesteld, loopt deze variabele rentevoet door totdat de basisrente daalt tot onder een bepaalde activeringsrente, op een rentevastzetdatum of op twee opeenvolgende rentevaststellingsdata, waarna de rentevoet wordt gefixeerd op de gespecificeerde minimumrente resterende levensduur van de obligatie.
Zodra de benchmark is gekozen, stellen emittenten een aanvullende spread vast die ze bereid zijn te betalen boven de referentierente doorgaans uitgedrukt in basispunten, die worden toegevoegd aan de referentierente, om de totale coupon te bepalen. Bijvoorbeeld, een drop lock obligatie uitgegeven met een spread van 50 basispunten boven de driemaands T-Bill rente van 3,00% op de dag dat de obligatie wordt uitgegeven, zal de initiële coupon 3,50% zijn (3,00% + 0,50% = 3,50%). %). De spread voor een bepaalde variabele rente zal worden gebaseerd op verschillende factoren, waaronder de kredietkwaliteit van de emittent en de looptijd. De initiële coupon is doorgaans lager dan die van een vastrentende obligatie met dezelfde looptijd.
Het vastrentende gedrag van drop lock-obligaties kan effectenbeleggers aanspreken die het comfort genieten om vaste rentetarieven vast te zetten met vaste looptijdschema’s. Obligaties aangehouden tot einde looptijd bieden beleggers het behoud van hun hoofdsom en gegarandeerde cashflow. Er zijn echter potentiële nadelen voor beleggers die hun obligatieposities vóór de eindvervaldag verkopen, omdat de marktwaarde van vastrentende effecten fluctueert met veranderende rentetarieven, en in een klimaat met dalende rente zullen de marktwaarden veranderen in een mate die wordt bepaald door de resterende tijd tot de vervaldatum of de call-datum, wat mogelijk meerwaarde kan opleveren.