Onroerende voorheffing: wie betaalt? En hoe veel?

Wanneer een persoon overlijdt, kunnen hun bezittingen worden onderworpen aan successierechten en successierechten, afhankelijk van waar ze woonden en hoeveel ze waard waren. Terwijl de dreiging van de successierechten en successierechten is echt, in werkelijkheid is de overgrote meerderheid van de landgoederen zijn te klein om in rekening worden gebracht een federale goed belasting -die, met ingang van 2021 geldt alleen als de activa van de overledene zijn ter waarde van $ 11,70 miljoen of meer.

Bovendien hebben de meeste staten geen successierechten, die wordt geheven over de feitelijke nalatenschap, noch een successierecht die wordt opgelegd aandegenen die een erfenis ontvangen uit een nalatenschap.

Inderdaad, het aantal jurisdicties met dergelijke heffingen is aan het afnemen, aangezien de politieke oppositie is gestegen tegen wat sommigen bekritiseren als ” doodsbelastingen “. Dat gezegd hebbende, een dozijn staten plus het District of Columbia blijven landgoederen belasten en een half dozijn successierechten heffen. Maryland verzamelt beide.

Net als bij de federale successierechten, worden deze staatsbelastingen alleen boven bepaalde drempels geïnd. En zelfs op of boven die niveaus kan uw relatie met de overledene – de persoon die is overleden – u misschien een deel of alle successierechten besparen. Met name langstlevende echtgenoten en nakomelingen van de overledene betalen deze heffing zelden of nooit.

Het is dus relatief ongebruikelijk dat landgoederen en erfenissen daadwerkelijk worden belast. Toch is het handig om meer te weten over de verschillende belastingen die aan deze activa zijn verbonden, en wie ze moet betalen en wanneer. Wilt u weten of u waarschijnlijk vastzit aan successierechten of successierechten en wat u kunt doen om dergelijke belastingen te verlagen? Lees verder.

Onroerende voorheffing

Voor belastingdoeleinden worden deze heffingen, zowel federaal als staat, beoordeeld op basis van de reële marktwaarde van het landgoed, in plaats van wat de overledene oorspronkelijk voor hun bezittingen heeft betaald.  Hoewel dat betekent dat elke waardevermeerdering van de activa van het landgoed in de loop van de tijd zal worden belast, beschermt het ook tegen belasting op piekwaarden die sindsdien zijn gedaald. Als een huis bijvoorbeeld is gekocht voor $ 5 miljoen, maar de huidige marktwaarde $ 4 miljoen is, wordt het laatste bedrag gebruikt.

Alles in de nalatenschap dat wordt nagelaten aan een langstlevende echtgenoot, wordt niet meegerekend in het totale bedrag en is niet onderworpen aan successierechten. Het recht van echtgenoten om elk bedrag aan elkaar over te laten, staat bekend als de onbeperkte huwelijksaftrek. Wanneer de langstlevende echtgenoot die een nalatenschap heeft geërfd, echter overlijdt, kunnen de begunstigden successierechten verschuldigd zijn als de nalatenschap de uitsluitingslimiet overschrijdt. Andere inhoudingen – waaronder schenkingen aan goede doelen of eventuele schulden of vergoedingen die bij de nalatenschap horen – worden ook niet meegerekend bij de uiteindelijke berekening.

Een erfgenaam die geld of activa moet ontvangen, kan ervoor kiezen om de erfenis te weigeren door het gebruik van een erfenis of nalatenschap. De afstandsverklaring is een juridisch document dat de erfgenaam ondertekent en de rechten op de erfenis afwijst. In dat geval noemt de executeur-testamentair een nieuwe erfgenaam. Een erfgenaam zou ervoor kunnen kiezen om afstand te doen van hun erfenis om te voorkomen dat ze belasting moeten betalen of om te voorkomen dat ze een huis of ander gebouw moeten onderhouden. Een persoon in een faillissementsprocedure kan er ook voor kiezen om een ​​verklaring van afstand te ondertekenen, zodat schuldeisers geen beslag kunnen leggen op het eigendom. De staatswet bepaalt hoe de ontheffingen werken.