Vierde markt

Wat is de vierde markt?

De vierde markt verwijst naar een markt waar effecten rechtstreeks tussen instellingen worden verhandeld op een particulier, over-the-counter (OTC) computernetwerk, in plaats van via een erkende beurs zoals de New York Stock Exchange (NYSE) of Nasdaq. Het is vergelijkbaar met de derde markt, die betrekking heeft op beursgenoteerde effecten die over-the-counter worden verhandeld tussen broker-dealers en grote institutionele beleggers. De handel op de vierde markt verschilt van de handel op de derde markt doordat er geen tussenpersoon of makelaar is die de handel mogelijk maakt. Instellingen handelen rechtstreeks met elkaar zonder makelaars of dark pools.

Instellingen kunnen verschillende soorten effecten en derivatencontracten verhandelen op de vierde markt, vaak om de anonimiteit te vergroten of om grote transacties uit te voeren zonder de markt te verplaatsen.

Inzicht in de vierde markt

De vierde markt wordt uitsluitend door instellingen gebruikt en staat in contrast met de primaire markt, secundaire markt, derde markt en dark pools. Hoewel primaire, secundaire en derde markten vergelijkbare handelsmechanismen hebben en vergelijkbare technologieën gebruiken als de vierde markt, zijn deze markten uitwisselingen van openbaar aangeboden aandelen voor alle beleggers, inclusief particuliere en institutionele beleggers.

Vaak wordt de vierde markt gebruikt voor het verhandelen van effecten die betrekking hebben op de risicobeheerstrategie van een bedrijf. Bijvoorbeeld, swap opties zijn een type derivaat dat door de vierde markt worden zowel direct kunnen worden verhandeld met een willige tegenpartij om renterisico te beheersen. Met een put-swaption kan een instelling een contract aangaan om een ​​vaste rente te betalen en een variabele rente te ontvangen die betrekking heeft op kredietschuld op haar balans.

In andere gevallen kunnen bedrijven ervoor kiezen om effecten privé te ruilen om bewegende markten te voorkomen. Dit zou kunnen gebeuren als een beleggingsfonds en een pensioenfonds een grote blokhandel met elkaar aangaan. De twee bedrijven zouden transacties kunnen uitvoeren via een elektronisch communicatienetwerk (ECN). Door de transactie op deze manier uit te voeren, vermijden ze de mogelijkheid om de marktprijs of het verhandelde volume op een beurs te verstoren. Beide partijen kunnen ook bemiddelings- en wisseltransactiekosten vermijden.

Primair, secundair, derde en vierde

Marktuitwisselingen zijn een belangrijk aspect van de wereldwijde infrastructuur van de financiële sector. In de VS zijn primaire, secundaire en derde markten allemaal levensvatbare onderdelen van het financiële systeem. Primaire markten omvatten de eerste uitgifte van een effect en de beursintroductie (IPO). Secundaire markten zijn markten zoals de New York Stock Exchange en Nasdaq, die vijf dagen per week actief worden gehandeld gedurende de dag. Derde markten handelen ook actief met een vijfdaagse week en staan ​​bekend als de over-the-counter-markten. Al deze markten bieden toegang voor alle soorten beleggers tot openbaar verhandelde effecten dievoor openbare verkoopmoeten worden geregistreerd bij de Securities and Exchange Commission (SEC).

De vierde markt en Dark Pools

Vierde markten zijn over het algemeen beter vergelijkbaar met dark pools, waarbij de twee uitdrukkingen vaak door elkaar worden gebruikt. Deze markten zijn particuliere beurzen die uitsluitend tussen institutionele beleggers worden verhandeld. Een breed scala aan effecten en gestructureerde producten kan op de vierde markt worden verhandeld met weinig transparantie voor de brede openbare markt.

De vierde markttransacties worden verhandeld tussen instellingen. Deze transacties worden doorgaans rechtstreeks bij elke instelling geplaatst met lage transactiekosten. De vierde markt kan een breed scala aan effecten omvatten, waaronder openbaar aangeboden effecten die privé worden verhandeld, evenals derivaten en gestructureerde producten die zijn afgestemd op de behoeften van bedrijfsinstellingen.

Deze handelsplatforms kunnen worden opgericht door onafhankelijke bedrijven of ze kunnen worden gevormd door instellingen zelf. Liquiditeit en handelsvolume kunnen sterk variëren bij dit type handel.