24 juni 2021 17:59

Investor Protection Act

Wat is de Investor Protection Act?

De Investor Protection Act is een onderdeel van de bredere Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2009, bedoeld om de bevoegdheden van de Securities and Exchange Commission (SEC) uit te breiden. De wet stelde een beloning voor klokkenluiders in voor het melden van financiële fraude, verhoogde aansprakelijkheid voor hulp en aanzetten, en verdubbelde de financiering aan de SEC over een periode van vijf jaar.

Ook bekend als de Investor Protection Act van 2009, werd het geïntroduceerd als onderdeel van de poging van toezichthouders om te voorkomen dat sommige van de problemen die de financiële crisis veroorzaakten, zich in de toekomst opnieuw zouden voordoen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Investor Protection Act van 2009 was bedoeld om de bevoegdheden van de Securities and Exchange Commission (SEC) uit te breiden.
  • Het maakt deel uit van de Dodd-Frank Act en is in het leven geroepen om te voorkomen dat enkele van de problemen die de financiële crisis veroorzaakten, zich in de toekomst opnieuw zouden voordoen.
  • Bij de wet werd een commissie ingesteld om de SEC te raadplegen over regelgevingsprioriteiten met betrekking tot nieuwe financiële producten, vergoedingsstructuren en handelsstrategieën.
  • Klokkenluiders kregen op grond van de wet meer bescherming.

Inzicht in de Investor Protection Act

De Investor Protection Act heeft het Investor Advisory Committee opgericht om de SEC te raadplegen. De commissie komt elk jaar met regelmatige tussenpozen bijeen en adviseert over onderwerpen zoals regelgevingsprioriteiten en kwesties rond nieuwe financiële producten, vergoedingsstructuren en handelsstrategieën. Het biedt ook advies over initiatieven om de belangen van beleggers te beschermen en het vertrouwen in de integriteit van de markt te bevorderen door de openbaarmaking van belangenconflicten en risico’s verbonden aan beleggingsproducten te eisen.

De wet verhoogde ook de waarborgen en rechten voor klokkenluiders, die tussen 90 en 180 dagen na het ontdekken van een overtreding claims kunnen indienen bij werkgevers. Dit omvatte het verlenen van de SEC de bevoegdheid om klokkenluiders aan te bevelen financiële beloningen toe te kennen tot 30% van de sancties die meer dan $ 1 miljoen overschrijden. Daarnaast heeft de wet het Investor Protection Fund van de SEC opgericht, dat betalingen toekent aan klokkenluiders en initiatieven voor investeerderseducatie ondersteunt.

Verdere klokkenluidersbescherming die door de wet wordt geboden, omvat een verbod voor werkgevers om werknemers of agenten die informatie verstrekken aan de SEC of assisteren bij onderzoeken te degraderen, op te schorten, te ontslaan, te bedreigen of anderszins te discrimineren. Een klokkenluider is bevoegd om juridische stappen te ondernemen als dergelijke kwesties zich voordoen.

Een ander belangrijk element van de wet handelt over de regeling van credit rating bureaus vanwege de cruciale rol die zij spelen in de markt. De opkomst van belangenconflicten en andere problemen die tijdens de hypotheekcrisis bij deze instellingen ontstonden, zorgden ervoor dat veel banken het risico liepen verkeerd te beheren, wat een bedreiging vormde voor beleggers. Regelgeving vereist nu dat ratingbureaus meer verantwoording afleggen en transparanter zijn over hun praktijken.

Speciale overwegingen

De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2009 is in het leven geroepen door de regering-Obama om de verantwoordingsplicht en transparantie in het financiële systeem te verbeteren. De verhuizing was een reactie op de ineenstorting van de subprime-hypotheek die leidde tot de financiële crisis van 2008.

Dodd-Frank is opgericht om roofkredieten te voorkomen en om consumenten te helpen de voorwaarden van hun schulden te begrijpen. De wet omvatte een Consumer Financial Protection Agency dat hypotheken, autoleningen en creditcards zou reguleren. De SEC kreeg ook aanvullende bevoegdheden, waaronder toestemming om informatie te verzamelen, te communiceren met investeerders en het publiek, en programma’s te lanceren ter bescherming van investeerders.

Er werden ook wijzigingen aangebracht in eerdere wetgeving, waaronder de Securities Investor Protection Act van 1970 (SIPA) en de Sarbanes-Oxley Act van 2002. Wijzigingen in SIPA omvatten een verhoging van de minimale aanslag die door leden van de Securities Investor Protection Corporation (SIPC) wordt betaald van een vast bedrag van $ 150 per jaar tot 0,02% van de bruto-inkomsten van het lid uit de effectenhandel. De leenlimiet voor Amerikaanse staatsobligaties werd ook verhoogd van $ 1 miljard naar $ 2,5 miljard. Wijzigingen in de Sarbanes-Oxley Act voegden makelaars en dealers toe aan het toezichtsgebied van de Public Company Accounting Oversight Board.



In mei 2018 ondertekende president Donald Trump een gedeeltelijke intrekking van de Dodd-Frank Act.

In mei 2018 ondertekende president Trump een gedeeltelijke intrekking van de Dodd-Frank Act in wet nadat de Senaat een wetsvoorstel had aangenomen om een ​​aantal banken vrij te stellen van de regelgeving van de wet. Trump beweerde dat de wet bepaalde instellingen oneerlijk had geschaad, waardoor ze geen leningen konden verstrekken aan verschillende soorten ondernemingen, waaronder kleine bedrijven.