Liquideren
Wat is liquideren?
Liquideren betekent eigendom of activa omzetten in geldmiddelen of kasequivalenten door ze op de open markt te verkopen. Liquidatie verwijst op dezelfde manier naar het proces van het beëindigen van een bedrijf en het verdelen van zijn activa aan eisers.
Liquidatie van activa kan vrijwillig of gedwongen zijn. Vrijwillige liquidatie kan worden beïnvloed om de liquide middelen op te halen die nodig zijn voor nieuwe investeringen of aankopen of om oude posities te sluiten. Een gedwongen liquidatie kan worden gebruikt in faillissementsprocedures, waarbij een entiteit ervoor kiest of door een juridisch oordeel of contract wordt gedwongen om activa om te zetten in een liquide vorm (contanten). Liquidatie kan ook verwijzen naar het proces van verkoop van voorraden, meestal tegen hoge kortingen. Het is niet nodig om faillissement aan te vragen om de inventaris te liquideren.
Belangrijkste leerpunten
- Liquideren betekent een actief tegen contant geld verkopen.
- Beleggers kunnen er om verschillende redenen voor kiezen om een belegging te liquideren, waaronder het nodig hebben van contanten, uit een zwakke belegging willen komen of het consolideren van portefeuilleposities.
- Naast vrijwillige liquidatie kunnen individuen en bedrijven worden gedwongen om activa te liquideren via het faillissementsproces of door de makelaar als reactie op een margin call.
Inzicht in liquidatie
Bij beleggen vindt liquidatie plaats wanneer een belegger zijn positie in een actief sluit. Het liquideren van een actief wordt meestal uitgevoerd wanneer een belegger of portefeuillebeheerder contanten nodig heeft om middelen opnieuw toe te wijzen of een portefeuille opnieuw in evenwicht te brengen. Een actief dat niet goed presteert, kan ook gedeeltelijk of volledig worden geliquideerd. Een belegger die contant geld nodig heeft voor andere niet-investeringsverplichtingen – zoals het betalen van rekeningen, vakantiekosten, het kopen van een auto, het betalen van collegegeld, enz. – kan ervoor kiezen om zijn activa te liquideren.
Financieel adviseurs die belast zijn met het toewijzen van activa aan een portefeuille, houden doorgaans onder meer rekening met waarom iemand wil investeren en voor hoelang. Een belegger die binnen vijf jaar een huis wil kopen, kan een portefeuille van aandelen en obligaties aanhouden die bedoeld zijn om binnen vijf jaar te worden geliquideerd. De contante opbrengst zou dan worden gebruikt om een aanbetaling voor een woning te doen. De financieel adviseur zou die termijn van vijf jaar in gedachten houden bij het selecteren van beleggingen die het kapitaal voor de belegger waarschijnlijk zullen waarderen en beschermen.
Marge-oproepen
Makelaars kunnen bepaalde klanten dwingen hun bezit te liquideren in geval van een niet-vervulde margestorting. Dit is een verzoek om extra geld dat plaatsvindt wanneer de waarde van een margerekening onder een bepaalde drempel daalt die door hun makelaar wordt vereist vanwege beleggingsverliezen. Als niet aan een margestorting wordt voldaan, kan een makelaar alle openstaande posities liquideren om de rekening weer op de minimumwaarde te brengen. Mogelijk kunnen ze dit doen zonder de goedkeuring van de investeerder. Dit betekent in feite dat de makelaar het recht heeft om alle aandelen in de vereiste hoeveelheden te verkopen zonder de belegger hiervan op de hoogte te stellen. Bovendien kan de makelaar een belegger ook een commissie in rekening brengen over deze transactie (s). Deze belegger wordt verantwoordelijk gehouden voor eventuele verliezen die tijdens dit proces worden geleden.
Wanneer bedrijven activa liquideren
Terwijl bedrijven activa kunnen liquideren om contanten vrij te maken, zelfs als er geen financiële problemen zijn, wordt liquidatie van activa in de zakenwereld meestal gedaan als onderdeel van een faillissementsprocedure. Wanneer een bedrijf schuldeisers niet terugbetaalt vanwege financiële problemen, kan een faillissementsrechtbank een verplichte liquidatie van activa bevelen als het bedrijf insolvent wordt bevonden. De verzekerde schuldeisers zouden de activa overnemen die als onderpand waren verpand voordat de lening werd goedgekeurd. De concurrente schuldeisers zouden worden afbetaald met de resterende liquide middelen. Als er geld overblijft nadat alle schuldeisers zijn vereffend, zullen de aandeelhouders worden betaald op basis van het aandeel van de aandelen die elk bezit bij het insolvente bedrijf.
Hoofdstuk 7 van de US Bankruptcy Code regelt liquidatieprocedures. Oplosmiddelbedrijven kunnen ook een aanvraag indienen voor hoofdstuk 7, maar dit is ongebruikelijk.
Niet alle liquidaties zijn het gevolg van insolventie. Een bedrijf kan een vrijwillige liquidatie ondergaan, wat gebeurt wanneer aandeelhouders ervoor kiezen om het bedrijf te liquideren. De petitie voor vrijwillige liquidatie wordt ingediend door aandeelhouders wanneer wordt aangenomen dat het bedrijf zijn doelen en doel heeft bereikt. De aandeelhouders stellen een vereffenaar aan die de vennootschap ontbindt door de activa van de solvente vennootschap te innen, de activa te vereffenen en de opbrengsten in volgorde van voorrang te verdelen onder de werknemers die loon verschuldigd zijn en aan de schuldeisers. Al het geld dat overblijft, wordt vervolgens verdeeld onder preferente aandeelhouders voordat gewone aandeelhouders een korting krijgen.