Moderne Portfolio Theorie (MPT)
Wat is de moderne portfoliotheorie (MPT)?
Moderne portefeuilletheorie (MPT) is een theorie over hoe risicomijdende beleggers portefeuilles kunnen samenstellen om het verwachte rendement te maximaliseren opbasis van een bepaald niveau van marktrisico. Harry Markowitz pionierde met deze theorie in zijn paper “Portfolio Selection”, die in 1952 in de Journal of Finance werd gepubliceerd. Hij ontving later een Nobelprijs voor zijn werk aan de moderne portefeuilletheorie.
Belangrijkste leerpunten
- Moderne portefeuilletheorie (MPT) is een theorie over hoe risicomijdende beleggers portefeuilles kunnen samenstellen om het verwachte rendement te maximaliseren op basis van een bepaald niveau van marktrisico.
- MPT kan ook worden gebruikt om een portefeuille samen te stellen die het risico minimaliseert voor een bepaald niveau van verwacht rendement.
- De moderne portefeuilletheorie is erg handig voor beleggers die proberen efficiënte portefeuilles samen te stellen met behulp van ETF’s.
- Beleggers die zich meer bezighouden met neerwaarts risico dan met variantie, geven misschien de voorkeur aan postmoderne portefeuilletheorie (PMPT) boven MPT.
Inzicht in de moderne portfolio-theorie (MPT)
De moderne portefeuilletheorie stelt dat de risico- en rendementskenmerken van een belegging niet alleen moeten worden bekeken, maar moeten worden beoordeeld op basis van hoe de belegging het risico en rendement van de totale portefeuille beïnvloedt. MPT laat zien dat een belegger een portefeuille van meerdere activa kan samenstellen die het rendement voor een bepaald risiconiveau maximaliseert. Evenzo kan een belegger bij een gewenst verwacht niveau van rendement een portefeuille samenstellen met het laagst mogelijke risico. Op basis van statistische maatstaven zoals variantie en correlatie, is de prestatie van een individuele belegging minder belangrijk dan hoe deze de gehele portefeuille beïnvloedt.
MPT gaat ervan uit dat beleggers risico-avers zijn, wat betekent dat ze bij een bepaald rendement de voorkeur geven aan een minder risicovolle portefeuille boven een risicovollere. In de praktijk houdt risicoaversie in dat de meeste mensen in meerdere activaklassen moeten beleggen.
Het verwachte rendement van de portefeuille wordt berekend als een gewogen som van het rendement van de individuele activa. Als een portefeuille vier gelijk gewogen activa bevat met een verwacht rendement van 4, 6, 10 en 14%, zou het verwachte rendement van de portefeuille zijn:
(4% x 25%) + (6% x 25%) + (10% x 25%) + (14% x 25%) = 8,5%
Het risico van de portefeuille is een gecompliceerde functie van de varianties van elk activum en de correlaties van elk paar activa. Om het risico van een portefeuille met vier activa te berekenen, heeft een belegger elk van de vier varianten van activa en zes correlatiewaarden nodig, aangezien er zes mogelijke combinaties van twee activa met vier activa zijn. Vanwege de activacorrelaties is het totale portefeuillerisico, of standaarddeviatie, lager dan wat zou worden berekend als een gewogen som.
Voordelen van moderne portefeuilletheorie (MPT)
MPT is gediversifieerde portefeuillesproberen op te bouwen. In feite heeft de groei van Exchange Traded Funds ( ETF’s ) MPT relevanter gemaakt door beleggers gemakkelijker toegang te geven tot verschillende activaklassen. Aandelenbeleggers kunnen MPT gebruiken om het risico te verkleinen door een klein deel van hun portefeuilles inETF’s op staatsobligaties te plaatsen. De variantie van de portefeuille zal aanzienlijk lager zijn omdat staatsobligaties een negatieve correlatie hebben met aandelen. Het toevoegen van een kleine investering in staatsobligaties aan een aandelenportefeuille zal vanwege dit verliesverlagende effect geen grote invloed hebben op het verwachte rendement.
Op dezelfde manier kan MPT worden gebruikt om de volatiliteit van een Amerikaanse schatkistportefeuillete verminderendoor 10% in een inflatie, wanneer obligaties het slecht doen. Als gevolg hiervan is de algehele volatiliteit van de portefeuille lager dan die van een portefeuille die volledig uit staatsobligaties bestaat. Bovendien zijn de verwachte rendementen hoger.
Moderne portefeuilletheorie stelt beleggers in staat om efficiëntere portefeuilles samen te stellen. Elke mogelijke combinatie van activa die bestaat, kan in een grafiek worden uitgezet, met het risico van de portefeuille op de X-as en het verwachte rendement op de Y-as. Deze plot onthult de meest wenselijke portefeuilles. Stel dat portefeuille A een verwacht rendement heeft van 8,5% en een standaarddeviatie van 8%. Stel verder dat portefeuille B een verwacht rendement heeft van 8,5% en een standaarddeviatie van 9,5%. Portefeuille A zou als efficiënter worden beschouwd omdat het hetzelfde verwachte rendement maar een lager risico heeft.
Het is mogelijk om een oplopende curve te tekenen om alle meest efficiënte portefeuilles met elkaar te verbinden. Deze curve wordt de efficiënte grens genoemd. Investeren in een portefeuille onder de curve is niet wenselijk omdat het rendement bij een bepaald risiconiveau niet wordt gemaximaliseerd.
De meeste portefeuilles aan de efficiënte grens bevatten ETF’s van meer dan één activaklasse.
Kritiek op de moderne portefeuilletheorie (MPT)
Misschien wel de meest serieuze kritiek op MPT is dat het portefeuilles evalueert op basis van variantie in plaats van neerwaarts risico. Twee portefeuilles met dezelfde variantie en hetzelfde rendement worden onder de moderne portefeuilletheorie als even wenselijk beschouwd. Een portefeuille kan dat verschil hebben vanwege frequente kleine verliezen. De andere zou daarentegen die afwijking kunnen hebben vanwege zeldzame spectaculaire afnames. De meeste beleggers geven de voorkeur aan frequente kleine verliezen, die gemakkelijker te verdragen zijn. Postmoderne portefeuilletheorie ( PMPT ) probeert de moderne portefeuilletheorie te verbeteren door het neerwaartse risico te minimaliseren in plaats van variantie.
Veel Gestelde Vragen
Wat is moderne portefeuilletheorie?
De moderne portefeuilletheorie, geïntroduceerd door Harry Markowitz in 1952, is een portefeuilletheorie die het minimale risiconiveau voor een verwacht rendement bepaalt. Het veronderstelt dat beleggers voor hetzelfde rendement de voorkeur geven aan een portefeuille met een lager risiconiveau boven een hoger risiconiveau. Een centraal onderdeel van de moderne portefeuilletheorie is hoe een individuele beveiliging het risico- en rendementprofiel van een hele portefeuille beïnvloedt.
Wat zijn de voordelen van moderne portefeuilletheorie?
Moderne portefeuilletheorie kan worden gebruikt als middel om portefeuilles te diversifiëren. Door een diverse reeks activa te integreren, kan een portefeuille de variantie ervan verminderen. Een ander voordeel van de moderne portefeuilletheorie is dat deze kan worden gebruikt om de volatiliteit te verminderen. Door activa in een portefeuille te introduceren die een negatieve correlatie hebben, zoals Amerikaanse staatsobligaties en small-capaandelen, zou een portefeuille een hoger rendement kunnen behalen in plaats van uitsluitend één type activum in een portefeuille aan te houden. Uiteindelijk wordt moderne portefeuilletheorie gebruikt om een zo efficiënt mogelijk portfolio te creëren.
Wat is het belang van de efficiënte grens?
De efficiënte grens, een hoeksteen van de moderne portefeuilletheorie, toont de reeks portefeuilles die het hoogste rendement bieden tegen het laagste risiconiveau. Wanneer een portefeuille rechts van de efficiënte grens valt, lopen ze een groter risico in verhouding tot hun rendement. Omgekeerd, wanneer een portefeuille onder de helling van de efficiënte grens valt, bieden ze een lager rendement in verhouding tot het risico.