Hypotheektoewijzingen - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 19:59

Hypotheektoewijzingen

Wat zijn hypotheekallocaties?

Hypotheekallocatie is een stap in de afwikkeling van aan te kondigen hypotheekgedekte effecten (MBS) die op de secundaire markt worden verhandeld. Bij overdracht verstrekt de verkoper de koper de exacte details van de leningen die de onderliggende pool van de MBS vormen.

Belangrijkste leerpunten

  • Hypotheekallocatie verwijst naar een stap in een aan te kondigen hypotheekgedekte beveiliging (MBS).
  • In deze stap stelt de verkoper van de MBS de koper op de hoogte van alle details van de onderliggende hypotheken waaruit de MBS bestaat.
  • Het hypotheektoewijzingsproces vindt plaats op de secundaire markt voor verhandelde door hypotheek gedekte effecten (MBS).
  • Op het moment dat de transactie wordt uitgevoerd, is noch de koper, noch de verkoper op de hoogte van de onderliggende hypotheken in een MBS; dit is om handel en liquiditeit te verzekeren.
  • De verkoper moet de koper twee dagen voor de afwikkeling van de transactie voor 15.00 uur op de hoogte stellen van alle onderliggende hypotheekgegevens
  • Het verschil tussen de geschatte waarde van de onderliggende leningen en de uiteindelijke toewijzing van de onderliggende leningen heeft een restrictiewaarde die is vastgesteld op 0,01% van de prijs van de transactie.

Inzicht in hypotheekallocaties

Door hypotheek gedekte effecten (MBS’en) zijn financiële effecten die worden gecreëerd door meerdere hypotheken samen te voegen tot een herverpakt waardepapier en deze te verkopen aan een belegger. De koper van een MBS ontvangt een inkomstenstroom uit de rentebetalingen die huiseigenaren over die hypotheken doen.

Wanneer een MBS op de secundaire markt wordt verhandeld, zijn de onderliggende hypotheken waaruit een specifieke MBS bestaat, onbekend. Hypotheekallocatie is het proces waarbij een verkoper van een door hypotheek gedekt effect (MBS)  op een bepaalde datum en tijd de hypotheken specificeert die deel uitmaken van de aan te kondigen (TBA) MBS.

Hypotheektoewijzingsproces

Wanneer een koper en een verkoper het eens zijn over een TBA-transactie, gaan ze fundamenteel akkoord met de voorwaarden van een contract. De partijen komen de uitgevende instelling, de looptijd, de coupon, de prijs en het nominale bedrag van de verhandelde effecten overeen. Naast deze criteria worden de onderliggende leningen als uitwisselbaar beschouwd. Dat betekent ook dat de koper en verkoper niet op de hoogte zijn van de kwaliteit van de onderliggende hypotheken in de MBS.

Deze uitwisselbaarheid vergemakkelijkt de handel en liquiditeit op de secundaire markt. De koper en verkoper komen ook de datum van afwikkeling voor de transactie overeen. Twee dagen voor de afwikkelingsdatum, vóór 15.00 uur, moet de verkoper de koper op de hoogte stellen van de exacte pool van hypotheken die in de MBS zijn opgenomen. Toewijzing van specifieke hypotheken aan het verhandelde effect gebeurt in deze periode vóór levering, de zogenaamde hypotheekallocatie.

Ongeveer 90% van de door hypotheek gedekte effecten van Ginnie Mae wordt verhandeld op de TBA-markt. Hiermee is het de belangrijkste secundaire markt voor hypotheekbewijzen. Het staat op de tweede plaats na de Amerikaanse Treasury-markt wat betreft handelsvolume voor vastrentende waarden en is onderworpen aan het opstellen van regels door de Security Industry / Financial Market Association (SIFMA).

Richtlijnen voor de toewijzing van hypotheken en niet-TBA-handel

De waarde van TBA-transacties is niet bekend op het moment van uitvoering, maar wordt in plaats daarvan geschat, daarom is de uiteindelijke toewijzing van hypotheken onderhevig aan een afwijking tussen het werkelijke bedrag en het geschatte bedrag. Er is een afwijkingsbeperking opgelegd door de Securities Industry and Financial Markets Association (SIFMA). Deze beperking is een middel om de uitwisselbaarheid van de onderliggende hypotheken te waarborgen en is vastgesteld op 0,01% van de prijs van de transactie.

De hypotheken die op de afwikkelingsdatum worden afgeleverd, moeten binnen de grenzen van die eis voldoen aan de afgesproken handel. In het verleden waren de variantiebeperkingen soepeler en boden handelaren een arbitragemogelijkheid bij het toewijzen van hypotheken op de meldingsdatum. Omdat SIFMA de afwijkingsvergoedingen heeft aangescherpt, komt dit minder vaak voor. Dankzij geavanceerde software konden traders voldoen aan strengere richtlijnen voor variantie.

Handelaren die het allocatieproces willen vermijden, hebben de mogelijkheid om niet-TBA-transacties in de specifieke poolmarkt te plaatsen. Bij deze transacties komen de koper en de verkoper overeen om bepaalde hypotheekpools te verhandelen en is verdere toewijzing niet vereist. De leningen die op deze markt worden verkocht, zijn meestal van klassen die niet voldoen aan de SIFMA-definitie van standaardleningen. Onder deze kunnen worden aflossingsvrije leningen, 40-jarige hypotheken, of aanpasbare rente hypotheken (ARM).

Voorbeeld van een hypotheekallocatie

Mary besluit Peter een door hypotheek gedekt effect (MBS) te verkopen en Peter besluit het te kopen. Beiden zijn het erover eens dat de verkoop dinsdag zal plaatsvinden. Wanneer de verkoop wordt uitgevoerd, kennen Mary noch Peter de soorten hypotheken waaruit de MBS bestaat. De standaardafrekening is T + 3, wat betekent dat de transactie op vrijdag wordt afgehandeld. Volgens de tweedaagse regel neemt Mary woensdag vóór 15.00 uur contact op met Peter en stelt hem op de hoogte van de hypotheektoewijzingen die hij zal ontvangen wanneer de transactie op vrijdag wordt afgerond.