Open protest
Wat is openlijke verontwaardiging?
Openlijke verontwaardiging was een populaire methode voor het communiceren van handelsorders in handelskuilen vóór 2010. De verbale en handsignaalcommunicatie die door handelaren op aandelen, optie- en termijnbeurzen wordt gebruikt, wordt nu zelden gebruikt en vervangen door snellere en nauwkeurigere elektronische bestelsystemen. Signalen en geschreeuw die op een bepaalde manier en in een bepaalde volgorde worden gemaakt, zouden handelsinformatie, intenties en acceptatie in de handelskuilen overbrengen. Openlijke verontwaardiging werd ook gelijkgesteld met pit-trading, hoewel beide elektronisch.
Belangrijkste leerpunten
- Openlijke verontwaardiging was de belangrijkste methode voor de manier waarop pit-traders handelsorders communiceerden.
- De felle concurrentie in handelskuilen maakte de zaken zeer efficiënt, maar elektronisch handelen is nog efficiënter gebleken.
- Succesvolle handelaren in openlijke verontwaardiging vertrouwden op tijdelijke informatieasymmetrie om succesvol te zijn, maar meer informatiepariteit helpt zowel particuliere als institutionele handelaren om te profiteren van grotere handelsefficiëntie en grotere deelname.
Openlijke verontwaardiging begrijpen
Handelskuilen zijn fysieke secties van handelsvloeren, vaak met stijgers of ongelijke vloerniveaus om oogcontact met zoveel mogelijk handelaren mogelijk te maken, waar handelsorders face-to-face worden gecommuniceerd. Handelaren sluiten een contract wanneer een handelaar verklaart tegen een bepaalde prijs te willen verkopen, en een andere handelaar antwoordt dat ze voor dezelfde prijs zullen kopen.
Open protest is vergelijkbaar met een veiling waarbij alle deelnemers de kans krijgen om te strijden om bestellingen. Het leidt tot transparantie, efficiënte markten en eerlijke prijsvorming. Omdat er op elk moment tussen twee deelnemers kan worden gehandeld, verschilt het van over-the-counter handel waarbij privé tussen twee partijen wordt onderhandeld. Het merendeel van de handel in pits wordt uitgevoerd tussen een of meer leden in de menigte van de pit, en een kleiner aantal handelaren die aan de rand van de pits staan als market makers. Het grootste deel van de orderstroom gaat via deze market makers naar de traders in de pits.
De lengte van de handelsdag verschilt tussen open-outcry-beurzen en degenen die elektronische handel gebruiken, zoals de Globex. De reguliere markturen lopen doorgaans van 8.30 uur tot 16.15 uur Eastern Standard Time. Open outcry-sessies voor sommige grondstoffen, zoals maïsfutures en -opties (CBOT), lopen van 9.30 uur tot 13.15 uur
De Globex, voor het eerst geïntroduceerd in 1992, is het eerste wereldwijde elektronische handelssysteem voor futures en opties. De Chicago Mercantile Exchange (CME) heeft het geautomatiseerde systeem Globex ontwikkeld. Elektronische handel op Globex is bijna 24 uur per dag beschikbaar, van zondagavond tot en met vrijdagmiddag. Er is elke dag een korte pauze tussen het sluiten van de transacties van een dag en het heropenen van de transacties van de volgende dag. Deze pauze varieert van 30 tot 60 minuten, afhankelijk van het handelsproduct.
Het einde van de handel in openlijke verontwaardiging
Hoewel openlijke verontwaardiging eeuwen teruggaat als de dominante handelsmethode, gebruiken de meeste beurzen nu elektronische handelssystemen. Deze geautomatiseerde systemen verlagen de kosten, verbeteren de snelheid van de uitvoering van transacties en creëren een omgeving die minder vatbaar is voor manipulatie. Ze maken het ook gemakkelijker om informatie voor alle geïnteresseerde partijen te verzamelen. Elektronische handel is nu beschikbaar, vaak gratis, op homecomputers en smartphones.
Sommige professionele handelaren betreuren dat elektronische handel de immateriële informatie waarop pit-traders vertrouwden niet kan vastleggen. Bij elektronische handel is bijvoorbeeld de subjectieve beoordeling van de bedoelingen of motivaties van een koper of verkoper niet relevant. Elektronica geeft niet de sfeer van de handelskuil weer, wat sommige pit-traders erg handig vonden bij het maken van transacties.
Een gevoel voor deze pitdynamiek is nu alleen beschikbaar in films en documentaires uit het verleden. Trading Places, met Eddie Murphy en Dan Aykroyd in de hoofdrol, gaf een nogal komische, maar ietwat informatieve kijk op de methoden, frustraties en informatieasymmetrie die handelaren in de pits ervoeren. Er wordt nog steeds naar verwezen door mensen met ervaring in het beroep die proberen te beschrijven hoe het vroeger was.
Ondanks dergelijke verwijzingen naar popcultuur is de realiteit dat handelen in de huidige tijd veel efficiënter is dan in de afgelopen dagen, zoals blijkt uit hogere uitvoeringssnelheden en lagere handelskosten. Het is dus onwaarschijnlijk dat openlijke verontwaardiging ooit zal terugkeren of groeien als een methode voor handelaren die op een beurs opereren.