Risicogecorrigeerd rendement
Wat is een risicogecorrigeerd rendement?
Een voor risico gecorrigeerd rendement is een berekening van de winst of potentiële winst van een investering die rekening houdt met de mate van risico dat moet worden geaccepteerd om dit te bereiken. Het risico wordt gemeten in vergelijking met dat van een vrijwel risicovrije belegging – meestal Amerikaanse staatsobligaties.
Afhankelijk van de gebruikte methode wordt de risicoberekening uitgedrukt in een cijfer of een rating. Voor risico gecorrigeerde rendementen worden toegepast op individuele aandelen, beleggingsfondsen en volledige portefeuilles.
Belangrijkste leerpunten
- Een voor risico gecorrigeerd rendement meet het rendement van een investering, rekening houdend met de mate van risico dat is genomen om het rendement te behalen.
- Er zijn verschillende methoden om de prestaties te corrigeren, zoals de Sharpe-ratio en de Treynor-ratio, die elk een iets ander resultaat opleveren.
- In ieder geval is het doel van voor risico gecorrigeerd rendement om beleggers te helpen bepalen of het genomen risico de verwachte beloning waard was.
Inzicht in risicogecorrigeerd rendement
Het voor risico gecorrigeerde rendement meet de winst die uw investering heeft gemaakt in verhouding tot het risico dat de investering gedurende een bepaalde periode heeft gevormd. Als twee of meer beleggingen gedurende een bepaalde periode hetzelfde rendement opleveren, heeft degene met het laagste risico een beter voor risico gecorrigeerd rendement.
Enkele veel voorkomende risicomaatstaven die bij beleggen worden gebruikt, zijn onder meer alfa, bèta, R-kwadraat, standaarddeviatie en de Sharpe-ratio. Bij het vergelijken van twee of meer potentiële beleggingen, moet een belegger dezelfde risicomaatstaf toepassen op elke beschouwde belegging om een relatief prestatieperspectief te krijgen.
Verschillende risicometingen geven beleggers zeer verschillende analytische resultaten, dus het is belangrijk om duidelijk te zijn over welk type risicogecorrigeerd rendement wordt overwogen.
Voorbeelden van risicogecorrigeerde rendementsmethoden
Sharpe-verhouding
De Sharpe-ratio meet de winst van een investering die hoger is dan de risicovrije rente, per eenheid standaarddeviatie. Het wordt berekend door het rendement van de investering te nemen, de risicovrije rente af te trekken en dit resultaat te delen door de standaarddeviatie van de investering.
Al het andere is gelijk, een hogere Sharpe-ratio is beter. De standaarddeviatie toont de volatiliteit van het rendement van een belegging ten opzichte van het gemiddelde rendement, waarbij grotere standaarddeviaties een breder rendement weerspiegelen, en smallere standaarddeviaties die een meer geconcentreerd rendement impliceren. De gehanteerde risicovrije rente is het rendement op een risicovrije belegging, zoals een staatsobligatie (T-bond), voor de relevante periode.
Stel dat beleggingsfonds A het afgelopen jaar 12% heeft geretourneerd en een standaarddeviatie van 10% heeft, beleggingsfonds B 10% retourneert en een standaarddeviatie heeft van 7%, en dat de risicovrije rente over de periode 3 is. %. De Sharpe-ratio’s worden als volgt berekend:
- Beleggingsfonds A: (12% – 3%) / 10% = 0,9
- Beleggingsfonds B: (10% – 3%) / 7% = 1
Hoewel Mutual Fund A een hoger rendement had, had Mutual Fund B een hoger risicogecorrigeerd rendement, wat betekent dat het meer per eenheid totaal risico won dan Mutual Fund A.
Treynor-verhouding
De Treynor-ratio wordt op dezelfde manier berekend als de Sharpe-ratio, maar gebruikt de bèta van de investering in de noemer. Net als bij de Sharpe is een hogere Treynor-ratio beter.
Als we het vorige fondsvoorbeeld gebruiken en ervan uitgaande dat elk van de fondsen een bèta van 0,75 heeft, zijn de berekeningen als volgt:
- Beleggingsfonds A: (12% – 3%) / 0,75 = 0,12
- Beleggingsfonds B: (10% – 3%) / 0,75 = 0,09
Hier heeft beleggingsfonds A een hogere Treynor-ratio, wat betekent dat het fonds meer rendement per eenheid systematisch risico behaalt dan fonds B.
Speciale overwegingen
Het vermijden van risico’s is niet altijd een goede zaak bij beleggen, dus wees voorzichtig met overdreven reageren op deze cijfers, vooral als de tijdlijn die wordt gemeten kort is. In sterke markten kan een beleggingsfonds met een lager risico dan zijn benchmark de werkelijke prestaties beperken die de belegger wil zien.
Pas op voor overreageren op deze cijfers, vooral als de tijdlijn die wordt gemeten kort is. Grotere risico’s kunnen op lange termijn grotere beloningen betekenen.
Een fonds dat meer risico loopt dan zijn benchmark, kan mogelijk betere rendementen behalen. Het is zelfs vele malen aangetoond dat beleggingsfondsen met een hoger risico grotere verliezen kunnen lijden tijdens volatiele perioden, maar waarschijnlijk ook beter presteren dan hun benchmarks gedurende volledige marktcycli.