Sectie 1256 Contract

Wat is een Sectie 1256-contract?

Een Sectie 1256-contract is een type investering dat door de Internal Revenue Code (IRC) wordt gedefinieerdals een gereguleerd futurescontract, een valutacontract, een niet-aandelenoptie, een aandelenoptie voor dealers of een futurescontract voor dealereffecten. Wat een Sectie 1256-contract uniek maakt, is dat elk contract dat door een belastingbetaler aan het einde van het belastingjaar wordt gehouden, wordt behandeld alsof het is verkocht voor zijn reële marktwaarde, en winsten of verliezen worden behandeld als kortetermijn- of langetermijncontracten. meerwaarden.

Inzicht in Sectie 1256 Contracten

Hier is een leerzaam voorbeeld waarbij gebruik wordt gemaakt van optiehandel: Een straddle is een strategie waarbij contracten worden aangehouden die het risico van verlies van elkaar compenseren.  Als een handelaar bijvoorbeeld tegelijkertijd zowel een calloptie als een putoptie voor hetzelfde investeringsactief koopt, staat zijn investering bekend als een straddle.

Sectie 1256-contracten voorkomen fiscaal gemotiveerde straddles die inkomsten zouden uitstellen en kortetermijnvermogenswinsten zouden omzettenin vermogenswinsten op lange termijn. Meer specifieke informatie over Sectie 1256-contracten is te vinden in Ondertitel A (Inkomstenbelastingen), Hoofdstuk 1 (Normale belastingen en belastingheffingen), Subhoofdstuk P (Kapitaalwinsten en -verliezen), Deel IV (Speciale regels voor het bepalen van vermogenswinsten en -verliezen) van de IRC.

De Internal Revenue Service (IRS) is verantwoordelijk voor het implementeren van de IRC.

Mark-to-Market

Handelaren die in futures, futures-opties en brede indexoptieshandelen,moeten op de hoogte zijn van Sectie 1256-contracten. Deze contracten, zoals hierboven gedefinieerd, moeten tegen marktwaarde worden gewaardeerd als ze tot het einde van het belastingjaar worden aangehouden. Een winst of verlies op de reële marktwaarde van de contracten moet worden berekend, ongeacht of ze daadwerkelijk zijn verkocht met een meerwaarde of een verlies. De mark-to-market winst / verlies is in feite niet gerealiseerd, maar moet worden vermeld op de belastingaangifte van de handelaar. Nadat de positie in werkelijkheid is gesloten voor een gerealiseerde winst / verlies, wordt rekening gehouden met het bedrag dat al is gerapporteerd op een eerdere belastingaangifte om overbodige rapportage te voorkomen.

Wasverkopen zijn niet van toepassing op Sectie 1256-contracten omdat ze gewaardeerd zijn tegen marktwaarde.

Formulier 6781

Beleggers rapporteren winsten en verliezen voor contractinvesteringen in sectie 1256 met behulp van formulier 6781, maar afdekkingstransacties worden anders behandeld. Aangezien deze contracten geacht worden elk jaar te worden verkocht,bepaaltde periode van bezit van het onderliggende actief niet of de winst of het verlies al dan niet op korte of lange termijn is, maar worden alle winsten en verliezen op deze contracten als 60% lang beschouwd. termijn en 40% korte termijn. Met andere woorden, Sectie 1256-contracten staan ​​een investeerder of handelaar toe 60% van de winst te nemen tegen het gunstigere belastingtarief op de lange termijn, zelfs als het contract slechts een jaar of korter werd aangehouden.

Stel dat een handelaar op 5 mei 2017 een gereguleerd futurescontract heeft gekocht voor $ 25.000. Aan het einde van het belastingjaar, 31 december, heeft hij het contract nog steeds in zijn portefeuille en het wordt gewaardeerd op $ 29.000. Zijn mark-to-market-winst is $ 4.000 en hij rapporteert dit op formulier 6781, behandeld als 60% langetermijn- en 40% kortetermijnwinst. Op 30 januari 2018 verkoopt hij zijn longpositie voor $ 28.000. Omdat hij al een $ 4.000 winst heeft geboekt op zijn 2017 aangifte, zal hij een $ 1.000 verlies (berekend als $ 28.000 minus $ 29.000) op zijn 2018 aangifte, behandeld als 60% op lange termijn en 40% op korte termijn op te nemen kapitaalverlies.

Formulier 6781 heeft afzonderlijke secties voor straddles en sectie 1256-contracten, wat betekent dat investeerders het specifieke type investering dat wordt gebruikt, moeten identificeren. Deel I van het formulier vereist dat Sectie 1256 investeringswinsten en -verliezen worden gerapporteerd tegen de werkelijke prijs waarvoor de investering is verkocht of de mark-to-market-prijs die is vastgesteld op 31 december. Deel II van het formulier vereist de verliezen op de straddles van de handelaar worden gerapporteerd in sectie A en winsten berekend in sectie B. Deel III is bedoeld voor alle niet-opgenomen winsten op posities die aan het einde van het belastingjaar worden aangehouden, maar hoeft alleen te worden voltooid als er een verlies op een positie wordt opgenomen.