Sectoranalyse
Wat is sectoranalyse?
Sectoranalyse is een beoordeling van de economische en financiële toestand en vooruitzichten van een bepaalde sector van de economie. Sectoranalyse dient om een belegger een oordeel te geven over hoe goed bedrijven in de sector naar verwachting zullen presteren. Sectoranalyse wordt doorgaans gebruikt door investeerders die gespecialiseerd zijn in een bepaalde sector, of die een top-down- of sectorrotatiebenadering gebruiken om te investeren.
Bij de top-downbenadering worden eerst de meest veelbelovende sectoren geïdentificeerd en vervolgens beoordeelt de belegger de aandelen binnen die sector om te bepalen welke uiteindelijk zullen worden gekocht. Een sectorrotatiestrategie kan worden toegepast door te beleggen in bepaalde aandelen of door gebruik te maken van sectorgebaseerde exchange-traded funds (ETF’s).
Belangrijkste leerpunten
- Beleggers gebruiken sectoranalyse om de economische en financiële vooruitzichten van een sector van de economie te beoordelen.
- Beleggers die sectoranalyse gebruiken, zijn van mening dat bepaalde sectoren van de economie beter presteren in verschillende stadia van de conjunctuurcyclus en dat het identificeren van deze sectoren hen kan helpen winstgevende investeringen te vinden.
- De top-down benadering is een soort sectoranalyse die zich eerst richt op macro-economische factoren die een economie beïnvloeden, zoals werkloosheid en inflatie.
- Beleggers die de sectorrotatiebenadering gebruiken, verschuiven hun investeringen actief van de ene sector naar de andere, afhankelijk van marktcycli en trends die van invloed zijn op de potentiële winstgevendheid van verschillende sectoren.
Hoe sectoranalyse werkt
Sectoranalyse is gebaseerd op het uitgangspunt dat bepaalde sectoren beter presteren tijdens verschillende fasen van de conjunctuurcyclus. De conjunctuurcyclus verwijst naar de op en neergaande veranderingen in economische activiteit die zich in de loop van de tijd in een economie voordoen. De conjunctuurcyclus bestaat uit uitbreidingen, die perioden van economische groei zijn, en samentrekkingen, die perioden van economische achteruitgang zijn.
Zo zijn de rentetarieven aan het begin van de conjunctuurcyclus tijdens de expansiefase laag en begint de groei aan te trekken. In deze fase zouden investeerders of analisten die een sectoranalyse uitvoeren, hun onderzoek richten op bedrijven die profiteren van lage rentetarieven en meer leningen. Deze bedrijven presteren vaak goed in periodes van economische groei. Dit zijn onder meer bedrijven in de financiële sector en de consument cyclisch.
Laat in een economische cyclus krimpt de economie en vertraagt de groei. Investeerders en analisten zullen hun aandacht richten op onderzoek naar defensieve sectoren, zoals nutsbedrijven en telecommunicatiediensten. Deze sectoren presteren vaak beter tijdens economische neergang.
Soorten sectoranalyse
Twee veelgebruikte benaderingen van sectoranalyse zijn de top-down- en sectorrotatiebenaderingen.
Top-down benadering
Beleggers die een top-down benadering van sectoranalyse hanteren, richten zich eerst op macro-economische omstandigheden in hun zoektocht naar bedrijven die het potentieel hebben om beter te presteren. Ze beginnen met het bekijken van die macro-economische factoren die de grootste impact hebben op het grootste deel van de bevolking en de economie, zoals werkloosheidscijfers, economische output en inflatie.
Vervolgens zoeken ze naar die sectoren die het beste presteren onder de heersende economische omstandigheden. Ten slotte analyseren ze de fundamentals van bedrijven in die sectoren om aandelen te identificeren die het beste potentieel bieden voor toekomstige winsten.
Aanpak van sectorrotatie
Beleggers en portefeuillebeheerders gebruiken een sectorrotatiebenadering om hun beleggingen in en uit verschillende sectoren van de economie te routeren. Ze kopen en verkopen afhankelijk van marktcycli en trends die de winstgevendheid van sommige sectoren ten opzichte van andere beïnvloeden.
Deze marktcycli kunnen seizoensgebonden zijn, zoals het investeren in de detailhandel vóór de eindejaarsdrukte om te profiteren van aandelen die profiteren van de toegenomen consumentenverkopen. De belegger kan cyclische aandelen en defensieve aandelen in- en uitschakelen, afhankelijk van waar in de conjunctuurcyclus de economie naartoe gaat.
Sectortaxonomie
Bij sectorrotatiestrategieën kunnen beleggers sectoren op verschillende manieren definiëren. Maar een veelgebruikte taxonomie is de Global Industry Classification Standard (GICS), ontwikkeld door Morgan Stanley Capital International (MSCI) en Standard & Poor’s.
GICS bestaat uit 11 sectoren, die zijn onderverdeeld in 24 industriegroepen, 68 industrieën en 157 subindustrieën. De sector consumptiegoederen bestaat bijvoorbeeld uit drie industriegroepen: 1) detailhandel in voedingsmiddelen en nietjes, 2) voedingsmiddelen, dranken en tabak, en 3) huishoudelijke en persoonlijke producten.
Deze branchegroepen worden verder onderverdeeld in branches. Voedsel, drank en tabak bestaan bijvoorbeeld uit die drie, die vervolgens worden opgesplitst in subindustrieën. De drankenindustrie bestaat bijvoorbeeld uit drie deelindustrieën: brouwers, distilleerders en wijnboeren en frisdranken. Sectorrotatoren beperken zich niet noodzakelijkerwijs tot sectoren. Ze kunnen ervoor kiezen om de nadruk te leggen op branchegroepen, industrieën of subindustrieën.