Top-down beleggen
Wat is top-down beleggen?
Top-down beleggen is een investeringsanalysebenadering die eerst de macro-factoren van de economie analyseert, zoals het bbp, werkgelegenheid, belastingen, rentetarieven, enz. Alvorens microfactoren zoals specifieke sectoren of verder nog bedrijven te onderzoeken. Deze benadering geeft prioriteit aan macro-economische, nationale of marktfactoren.
Top-down beleggen staat in contrast met de bottom-up benadering, die eerst begint met de fundamenten van een bedrijf, waar de meeste nadruk wordt gelegd, en zich vervolgens een weg baant door de structurele hiërarchie, waarbij als laatste naar macro-mondiale economische factoren wordt gekeken, of helemaal niet.
Belangrijkste leerpunten
- Top-down beleggen is een benadering die zich eerst richt op macro-economische factoren, zoals de prestaties van een nationale economie of brede industriesectoren, om investeringskeuzes te sturen.
- Top-down staat in tegenstelling tot bottom-up beleggen, dat zich in plaats daarvan richt op de prestaties en fundamentals van individuele bedrijven.
- Top-down beleggen kan beleggers helpen te besparen op de tijd en aandacht die ze moeten besteden aan hun beleggingen, maar kan ook potentieel winstgevende individuele beleggingen mislopen.
Inzicht in Top-Down Investing
Wanneer beleggers naar het grotere geheel kijken, gebruiken ze macro-economische variabelen, zoals het bbp, handelsbalansen, valutaschommelingen, inflatie, rentetarieven en andere aspecten van de grotere economie. Na te hebben gekeken naar de globale omstandigheden over de hele wereld, onderzoeken analisten vervolgens de algemene marktomstandigheden om goed presterende sectoren, industrieën of regio’s binnen de macro-economie te identificeren. Het doel is om bepaalde industriële sectoren te vinden die naar verwachting beter zullen presteren dan de markt.
Op basis van deze factoren wijzen top-downbeleggers beleggingen toe vanuit efficiënte, gediversifieerde assetallocaties, in plaats van door specifieke bedrijven te analyseren en erop te wedden. Als de economische groei in Azië bijvoorbeeld beter is dan de binnenlandse groei in de Verenigde Staten, kan een belegger zijn activa internationaal verschuiven door exchange-traded funds (ETF’s) te kopen die specifieke Aziatische landen volgen. Vanaf dit punt analyseren ze de aandelen van specifieke bedrijven verder om potentieel succesvolle als investeringen te kiezen door als laatste naar de fundamentals van een bepaald bedrijf te kijken.
Voor-en nadelen
Top-down beleggen kan efficiënter gebruik maken van de tijd en aandacht van een belegger voor relevante gegevens, omdat het vooral afhangt van het kijken naar grootschalige economische aggregaten en direct beschikbare openbare gegevens en het kiezen uit relatief weinig brede regio’s of sectoren in plaats van de hele sector. universum van aandelen van individuele bedrijven.
Het kan echter ook een groot aantal potentieel winstgevende kansen mislopen door volledige industriële sectoren of landen buiten beschouwing te laten, zelfs de bedrijven binnen die sectoren die beter presteren dan de algemene markt.
Top-down versus bottom-up
Bottom-up beleggen is de tegenovergestelde strategie van top-down. Beoefenaars van de bottom-up benadering negeren macro-economische factoren en kijken in plaats daarvan naar individuele micro-economische factoren die van invloed zijn op specifieke bedrijven die ze in de gaten houden.
Top-down beleggen kan een meer langetermijn- of strategische portefeuille opleveren en de voorkeur geven aan passieve geïndexeerde strategieën, terwijl een bottom-upbenadering kan leiden tot meer tactische, actief beheerde strategieën. Top-downportefeuilles bestaan vaak grotendeels uit indexfondsen die specifieke regio’s of industriële sectoren volgen en kunnen grondstoffen, valuta’s en enkele individuele aandelen omvatten. Portefeuilles in bottom-upstijl hebben vaak een veel groter aandeel van individuele aandelen.
Een bottom-up investeerder kiest bijvoorbeeld een bedrijf en kijkt vervolgens naar de financiële gezondheid, het aanbod, de vraag en andere factoren gedurende een bepaalde periode. Hoewel er enige discussie bestaat over de vraag of de top-downbenadering beter is dan de bottom-upstrategie, hebben veel beleggers ontdekt dat top-downstrategieën nuttig zijn bij het bepalen van de meest veelbelovende sectoren in een bepaalde markt.
Voorbeeld van top-down beleggen
Als voorbeeld van top-down beleggen organiseerde UBS zijn UBS CIO Global Forum 2016 in Beverly Hills, Californië, om investeerders te helpen bij het navigeren door de economische omgeving van die tijd. Het forum behandelde macro-economische factoren die van invloed zijn op markten, waaronder internationaal overheidsbeleid, beleid van de centrale bank, internationale marktprestaties en de effecten van de Brexit-stemming op de wereldeconomie. De manier waarop UBS met deze economische factoren omging, wijst op een top-down investeringsstrategie.
Jeremy Zirin, een vermogensbeheerder die deel uitmaakt van UBS Wealth Management Americas, dacht op het forum na over de voordelen van top-down beleggen. Consumentengoederen leken aantrekkelijk voor Zirin en zijn team, die een top-downbenadering implementeerden om sterke beleggingen in consumentengoederen te identificeren. Zijn team hield rekening met de bovengenoemde macro-economische factoren en zag dat consument cyclisch afgeschermd was van internationale risico’s en gesteund werd door de koopkracht van de Amerikaanse consumenten. Door deze sector te identificeren, konden hij en zijn team Home Depot uiteindelijk identificeren als een goede investering.