Onderliggende optiebeveiliging
Wat is een onderliggende optiebeveiliging?
Een onderliggend optie-effect is een aandeel, index, obligatie, valuta of grondstof waarop de waarde van een optie is gebaseerd. Het is het belangrijkste onderdeel van hoe de optie zijn waarde krijgt. Dit is de reden waarom opties als derivaten worden aangemerkt. Ze ontlenen hun waarde aan de prestatie of prijsactie van een onderliggend effect.
Inzicht in onderliggende optie-effecten
Een calloptie op Apple-aandelen geeft de houder bijvoorbeeld het recht, maar niet de verplichting, om Apple-aandelen te kopen tegen een prijs die in het optiecontract is gespecificeerd. In dit geval is Apple-aandeel de onderliggende optiebeveiliging.
Er zijn veel veelgebruikte derivaten, inclusief opties, maar ze hebben allemaal één ding gemeen. Hun waarde is gebaseerd op een onderliggend effect of onderliggend actief. Prijsbewegingen in de onderliggende waarde zullen noodzakelijkerwijs de prijsstelling van de daarop gebaseerde opties beïnvloeden.
In opties, en in alle afgeleide terminologie, wordt de onderliggende waarde vaak simpelweg “de onderliggende waarde” genoemd. Een onderliggend effect kan elk actief, index, financieel instrument of zelfs een ander derivaat zijn. Handelaren gebruiken opties om te speculeren op of zich in te dekken tegen de toekomstige prijsbewegingen van het onderliggende optie-effect. Gecombineerde opties kunnen de kenmerken van de strategie verder verfijnen om aan specifieke behoeften te voldoen, waardoor risicobeheer in hoge mate op maat mogelijk is.
Invloed van de onderliggende optie beveiliging
De rol van de onderliggende beveiliging is louter om zichzelf te zijn. Als er geen opties waren, zouden handelaren eenvoudigweg de onderliggende waarde kopen en verkopen. Als het echter om opties gaat, is de onderliggende waarde het item dat door de ene partij in het optiecontract moet worden geleverd en door de andere partij moet worden geaccepteerd. De uitzondering is wanneer de onderliggende waarde een index is, waar alleen contanten worden uitgewisseld aan het einde van het optiecontract.
De onderliggende waarde is ook cruciaal voor de prijsstelling van opties. De relatie tussen de onderliggende waarde en zijn opties is niet lineair, hoewel sommige optiestrategieën bepaalde optiekenmerken kunnen afdekken om een lineaire relatie te simuleren. In prijsmodellen voor opties zijn er verschillende kenmerken die de mate van niet-lineariteit beschrijven. Deze worden de Grieken genoemd omdat ze worden voorgesteld door verschillende Griekse letters.
Hoe verder de uitoefenprijs voor een out-of-the-money optie is verwijderd van de huidige prijs van het onderliggende optie-effect, hoe minder de optieprijs verandert per eenheid van beweging in het onderliggende effect. In dit geval heeft de optie een lage deltawaarde. Hetzelfde geldt voor opties die nog veel tijd over hebben tot de vervaldatum. Dit wordt gemeten door theta. Naarmate het verstrijken nadert, neemt het tijdverval exponentieel toe.
Omgekeerd zullen opties die in-the-money zijn en zeer dicht bij de vervaldatum staan, bijna gelijk lopen met de onderliggende optiebeveiliging.