Variabele lijfrentes: een goede pensioeninvestering?

Een van de grootste zorgen voor oudere beleggers is het vooruitzicht hun vermogen te overleven. Aangezien veel mensen in de ontwikkelde wereld nu 20 jaar of langer na hun pensionering leven, zijn die angsten vaak gerechtvaardigd. Dat is de reden waarom sommige individuen ervoor kiezen om variabele lijfrentes aan te schaffen om een ​​vaste betalingsstroom en uitgestelde belastingen te realiseren.

Alles over lijfrentes

Lijfrenten zijn lange tijd een populaire strategie geweest om dit zogenaamde “langlevenrisico” te beheersen. Een standaard vaste lijfrente is een verzekeringscontract dat een individu in staat stelt premies te betalen – hetzij ineens of in maandelijkse termijnen – en gedurende het leven vaste inkomensbetalingen te ontvangen.

Een nadeel voor sommige consumenten was echter de bescheiden groei van de bijdragen. Historisch gezien lag het interne rendement dicht bij het rendement op langlopende staatsobligaties, vaak in de lage eencijferige cijfers. Met andere woorden, je hebt geluk als het geld dat je erin stopt gelijke tred houdt met de inflatie.

De verzekeringssector is de afgelopen decennia dus creatiever geweest en heeft een alternatief product bedacht dat een groter groeipotentieel biedt: variabele lijfrentes. Met een variabele annuïteit selecteert u meerdere subrekeningen, die in wezen onderlinge fondsen zijn die beleggen in aandelen, obligaties of andere instrumenten. De waarde van uw rekening – dat wil zeggen het bedrag van uw betalingen tijdens de opnamefase – hangt af van de prestaties van deze onderliggende beleggingen. 

Degenen die lang genoeg betalen voordat ze geld opnemen – een periode die de accumulatiefase wordt genoemd – doen het vaak beter dan ze zouden hebben gedaan met de vaste opbrengsten die ze anders zouden ontvangen. Dat geldt met name als ze beleggingen selecteren die passen bij hun leeftijd en financiële doelstellingen. Als de markten echter een duik nemen, bestaat ook de mogelijkheid dat uw account waarde verliest.

Variabele lijfrentes: voors en tegens

Variabele lijfrentes hebben bepaalde kenmerken gemeen met IRA’s en 401 (k) -plannen, inclusief uitgestelde belastingen. Als gevolg hiervan kunt u het betalen van belasting over winsten uitstellen totdat u uitbetalingen begint te ontvangen. Net als deze andere pensioenregelingen, kunt u normaal gesproken geen opnames doen vóór de leeftijd van 59½ jaar zonder een hoge boete van 10% te krijgen.

Lijfrenten kunnen ook voordelen bieden die andere pensioenvehikels niet hebben, zoals een uitkering bij overlijden voor dierbaren. Doorgaans ontvangt de persoon die u als uw begunstigde selecteert, het saldo van uw rekening of een gegarandeerde minimumbetaling. 

Helaas hebben lijfrentes ook enkele minder aantrekkelijke kenmerken. Onder hen is een minder gunstige fiscale behandeling als je eenmaal in de lijfrentefase bent. Elke groei van uw lijfrente die uw bijdragen te boven gaat, wordt behandeld als gewoon inkomen. Als u zich in een hogere belastingschijf bevindt, kan dat aspect alleen al een enorme hap uit uw inkomsten halen.

Uw account wordt nog verder uitgehold door de notoir hoge vergoedingen die verzekeringsmaatschappijen hun lijfrenteklanten in rekening brengen. U zult echt de druk voelen als u binnen de eerste paar jaar geld uit de polis neemt en een afkoopsom moet betalen. De hoogte van deze vergoeding is meestal gebaseerd op het bedrag dat u opneemt, waarbij het percentage geleidelijk afneemt over een periode van meerdere jaren. Voor het opnemen van geld in jaar één kan bijvoorbeeld 8% kosten in rekening worden gebracht, terwijl een opname in jaar acht slechts een hit van 1% kost.

Figuur 1. Voorbeeld van afkoopkosten verbonden aan een variabele annuïteit

Zelfs als u geen geld opneemt tijdens de overleveringsperiode – ergens tussen de zes en tien jaar nadat u zich heeft aangemeld, afhankelijk van de lijfrente – wordt u nog steeds geconfronteerd met behoorlijk hoge jaarlijkse vergoedingen. Deze kunnen zijn:

• Overlijdensrisicokosten en lasten voor kostenrisico : deze compenseren het risico dat de klanten van de verzekeraar langer leven dan verwacht.
• Onderliggende fondsuitgaven : deze dekken de kosten van het beheer van fondsen binnen de annuïteit.
• Administratieve vergoedingen : deze vergoeden de vervoerder voor het bijhouden van gegevens en andere kosten die verband houden met het uitvoeren van het contract.