Hoe obligaties worden geprijsd
Beleggers dienen vertrouwd te raken met obligatiemarkt veroorzaken, zijn lang niet zo intuïtief als het zien van waardestijgingen van een aandeel of beleggingsfonds.
Obligaties zijn leningen; wanneer u een obligatie koopt, verstrekt u een lening aan het uitgevende bedrijf of de overheid. Elke obligatie heeft een nominale waarde en kan ofwel tegen pari, een premie of een korting worden verhandeld. Het bedrag aan rente dat op een obligatie wordt betaald, staat vast. Het rendement – de rentebetaling ten opzichte van de huidige obligatiekoers – fluctueert echter naarmate de prijs van de obligatie verandert.
Obligatiekoersen fluctueren op de open markt als reactie op vraag en aanbod van de obligatie. Bovendien wordt de prijs van een obligatie bepaald door de verwachte cashflow tot het heden te verdisconteren met behulp van een disconteringsvoet. De drie belangrijkste invloeden op de prijsstelling van obligaties op de open markt zijn vraag en aanbod, looptijd en kredietkwaliteit.
Belangrijkste leerpunten
- De drie belangrijkste invloeden op de prijsstelling van obligaties op de open markt zijn vraag en aanbod, looptijd en kredietkwaliteit.
- Obligaties die lager geprijsd zijn, hebben een hoger rendement.
- Beleggers moeten zich ook bewust zijn van de impact die een call-functie heeft op de obligatiekoersen.
Vraag en aanbod
Vraag en aanbod hebben een substantiële invloed op de prijzen van alle activa, inclusief obligaties. Obligaties worden uitgegeven met een vaste nominale waarde en worden tegen pari verhandeld wanneer de huidige prijs gelijk is aan de nominale waarde. Obligaties worden verhandeld tegen een premie wanneer de huidige prijs hoger is dan de nominale waarde. Een obligatie met een nominale waarde van $ 1.000 die voor $ 1.200 wordt verkocht, wordt bijvoorbeeld tegen een premie verhandeld. Obligaties met korting zijn het tegenovergestelde: ze worden verkocht voor een lagere waarde dan de nominale waarde.
Obligaties die lager geprijsd zijn, hebben een hoger rendement. Ze zijn aantrekkelijker voor investeerders, alle andere zaken zijn gelijk. Een obligatie met een nominale waarde van $ 1.000 met een rente van 6% betaalt bijvoorbeeld elk jaar $ 60 aan jaarlijkse rente, ongeacht de huidige handelsprijs. Rentebetalingen staan vast. Wanneer de obligatie momenteel wordt verhandeld tegen $ 800, levert die rentebetaling van $ 60 een huidig rendement op van 7,5%.
Obligaties met hogere opbrengsten en lagere prijzen hebben meestal niet voor niets een lagere prijs. Deze hoogrentende obligaties worden ook wel junkbonds genoemd vanwege hun hogere risico’s.
Looptijd tot einde looptijd
De ouderdom van een obligatie in verhouding tot de looptijd heeft een aanzienlijk effect op de prijsstelling. Obligaties worden doorgaans volledig betaald wanneer ze vervallen, hoewel sommige kunnen worden obligatiehouder dichter bij het ontvangen van de nominale waarde is naarmate de vervaldatum nadert, beweegt de prijs van de obligatie naar pari naarmate deze ouder wordt.
Als de rentecurve normaal is, hebben obligaties met een langere looptijd een hogere rente en lagere prijzen. De belangrijkste reden is dat een langere looptijd het renterisico vergroot. Obligaties met een langere looptijd hebben ook een hoger wanbetalingsrisico omdat er meer tijd is om de kredietkwaliteit te laten afnemen en bedrijven om in gebreke te blijven.
Kredietkwaliteit
De algehele kredietkwaliteit van een obligatie- emittent heeft een aanzienlijke invloed op de obligatiekoersen tijdens en na de obligatie-uitgifte. In eerste instantie zullen bedrijven met een lagere kredietkwaliteit hogere rentetarieven moeten betalen om beleggers te compenseren voor het aanvaarden van een hoger wanbetalingsrisico. Nadat de obligatie is uitgegeven, zal een afname van de kredietwaardigheid ook een daling van de obligatiekoers op de secundaire markt veroorzaken. Lagere obligatiekoersen betekenen hogere obligatierendementen, die het verhoogde wanbetalingsrisico ten gevolge van een lagere kredietkwaliteit compenseren.
In de praktijk vertrouwen beleggers op obligatieratings om de kredietkwaliteit te meten. Er zijn drie primaire ratingbureaus. De ratings die zij toekennen, fungeren als signalen naar beleggers over de kredietwaardigheid en veiligheid van de obligaties. Omdat obligaties met een slechte rating een lagere kans hebben op terugbetaling door de emittent, zijn de koersen van deze obligaties ook lager.
Prijzen opvraagbare obligaties
Beleggers moeten zich ook bewust zijn van de impact die een call-functie heeft op de obligatiekoersen. Opeisbare obligaties kunnen naar keuze van de emittent worden afgelost vóór de vervaldatum. Vanwege de mogelijkheid van vervroegde aflossing lopen deze obligaties een hoger risico als de rente is gedaald. Dalende rentetarieven maken het voor de emittent aantrekkelijker om de obligaties vervroegd af te lossen. Dat betekent dat de belegger nieuwe obligaties moet kopen die lagere rentetarieven betalen.
Als de rentetarieven zijn gestegen, heeft een call-functie geen grote invloed op de prijs van de obligatie. In een dergelijke situatie is het minder waarschijnlijk dat de emittent de optie uitoefent om de obligatie op te vragen.