Wat gebeurt er als een effectenmakelaar failliet gaat?

Online effectenmakelaars hebben de wereld van beleggen geopend voor iedereen met een relatief klein bedrag, een computer en een internetverbinding. Deze bedrijven bieden hun klanten rekeningen en kopen en verkopen  namens hun klanten beleggingsproducten  zoals aandelen, onderlinge fondsen, obligaties, ETF’s, futures en depositocertificaten (CD’s). Actieve beleggers die hun geld willen laten groeien, kunnen een groot deel van hun totale liquide middelen  in de vorm van contanten en effecten op een dergelijke rekening hebben staan. Terwijl een bankrekening is verzekerd, wat er gebeurt met contant geld en investeringen die worden gebonden met een effectenmakelaar die gaat  failliet? 

Hoewel de geschiedenis niet al te veel voorbeelden bevat van imploderende beursvennootschappen, gebeurt het wel. Dit artikel legt de basisbescherming voor investeerders uit en wat ze kunnen verwachten als een makelaar failliet gaat.

Soms falen beursvennootschappen vanwege ongepastheid of buiten hun schuld, maar vaak zijn de activa van de klant veilig.

Een vangnet

Er is een meerlagig beveiligingssysteem ingevoerd om de activa van investeerders te beschermen. Bescherming bestaat uit regels waaraan beursvennootschappen moeten voldoen. De regels helpen de kans op een totale ineenstorting van de makelaardij te minimaliseren en helpen klanten te beschermen als een makelaardij mislukt. Regel 15c3-1, “Net Capital Rule” van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission ( SEC ), verplicht makelaars om een ​​minimum aan voorgeschreven kapitaal in liquide vorm aan te houden. Regel 15c3-3, “Regel voor de bescherming van klanten”, vereist dat beursvennootschappen de activa van klanten (zowel contanten als effecten) op een aparte rekening houden van de activa van het bedrijf om verwarring te voorkomen. Ook vereist de Securities Securities Exchange Act van 1934 lid zijn van de Securities Investor Protection Corporation ( SIPC ), een non-profit ledengroep die ook fungeert als verzekering voor industriële klanten..

The Swinging Sixties

De Amerikaanse aandelenmarkten bevonden zich tegen het einde van de jaren zestig in een chaotische toestand als gevolg van de “papierwerkcrisis”. Na een onverwachte toename van het handelsvolume waren makelaarsbedrijven niet uitgerust om handelsactiviteiten uit te voeren, omdat er op elk niveau, van operaties tot management, onvoldoende personeel was. Niet in staat om de juiste administratie bij te houden, werden de operaties van makelaars vol met onjuiste transacties en opnamefouten. Er was een storing in het verwerkingsmechanisme en het resultaat was een wijdverbreide chaos. Destijds was er geen vereiste voor bedrijven om geld en effecten van klanten te scheiden van de activa van het bedrijf. Als een bedrijf failliet ging, kon het geen geld of waardepapieren van klanten teruggeven omdat de gegevens niet nauwkeurig waren.

Bovendien heeft het bedrijf mogelijk geld van klanten besteed aan het afbetalen van vaste schulden. In de daaropvolgende chaos werden sommige bedrijven overgenomen, sommige fuseerden om te overleven en velen gingen failliet. Beleggers verloren het vertrouwen in de effectenmarkten omdat de bedrijven hun verplichtingen jegens hun klanten niet nakwamen. 

Het congres komt binnen

Het congres besloot op te treden om investeerders te beschermen tegen falende beursvennootschappen en om het vertrouwen van investeerders in de effectenmarkten te versterken. Het congres keurde de Securities Investors Protection Act goed die op zijn beurt de Securities Investor Protection Corporation (SIPC) oprichtte – een non-profit branchelidmaatschapsorganisatie die klanten een beperkte verzekering biedt in gevallen waarin hun beursvennootschap in gebreke blijft, insolvent wordt of in een financiële positie terechtkomt. crisis. SIPC-bescherming is beperkt tot $ 500.000 voor effecten en contanten of $ 250.000 voor alleen contanten. Voordat de SIPC van start ging, hadden investeerders moeite om hun activa terug te krijgen en werden ze gedwongen om tijd en geld te besteden aan rechtszaken. 

Volgens de SIPC, “hoewel SIPC niet elke investeerder of transactie beschermt, krijgen niet minder dan 99% van de in aanmerking komende personen hun investeringen terug met de hulp van SIPC. Vanaf de oprichting door het Congres in 1970 tot december 2017 heeft SIPC $ 2,8 miljard voorgeschoten om het herstel van $ 138,7 miljard aan activa voor naar schatting 773.000 investeerders mogelijk te maken. [1] ” 

Wat dekt de SIPC? 

Wanneer een beursvennootschap, die lid is van SIPC, financiële problemen heeft, beschermt SIPC de klanten tegen het verlies van effecten en contanten. Effecten omvatten hier aandelen, bankbiljetten, Statue 78 III (14) van de Securities Investor Protection Act. Effecten omvatten echter geen valuta, warrants of grondstoffen of gerelateerde futures of contracten. In het geval van contanten worden zowel Amerikaanse dollars als niet-Amerikaanse dollars gewaarborgd, op voorwaarde dat de makelaardij deze in bezit had in verband met de verkoop en aankoop van effecten. Een rekeninghouder bij een beursvennootschap die lid is van een SIPC wordt beschermd, ongeacht of hij een Amerikaans staatsburger of een niet-Amerikaans staatsburger is.

Beleggers moeten duidelijk zijn over de bescherming die SIPC biedt. Er kan een misvatting bestaan ​​dat de SIPC rekeningen moet bemiddelen wat de Federal Deposit Insurance Cover ( FDIC ) is voor bankrekeningen. Maar SIPC en FDIC verschillen. Terwijl FDIC het geld van de klant op een rekening bij een verzekerde bank beschermt, stelt SIPC niet de absolute waarde van de effecten die de klant bezit, alleen het aantal aandelen veilig.

Als een belegger bijvoorbeeld 200 aandelen van ABC Inc. houdt die oorspronkelijk zijn gekocht via een mislukte effectenmakelaar, zal SIPC werken om hetzelfde aantal aandelen aan de belegger te vervangen of terug te geven. Als de aandelenkoers echter keldert gedurende de tijd dat de effectenmakelaar failliet gaat tot het moment dat de SIPC ingrijpt, zal de SIPC het verloren geld niet terugbetalen.

Wat gebeurt er als een effectenmakelaar failliet gaat?

Zodra het liquidatieproces begint, benoemt de rechtbank een curator voor de makelaar-dealer. Het kantoor van het bedrijf is gesloten terwijl de curator en het personeel alle documenten, archieven en boeken nauwkeurig bekijken. Tijdens het proces speelt SIPC een toezichthoudende rol. In het geval dat de gegevens van de mislukte beursvennootschap juist blijken te zijn, wordt er voorzien in de overdracht van de klantenrekeningen aan een andere beursvennootschap door SIPC en de trustee. De klanten worden op de hoogte gebracht van de overdracht van rekeningen en kunnen doorgaan met de nieuwe toegewezen makelaar of verder een makelaar naar keuze kiezen. De klant moet een claim indienen bij de trustee na ontvangst van de eerste kennisgeving van de overdracht van de rekening. Onthoud dat SIPC niet aansprakelijk is om klanten te beschermen die geen claim indienen.

In sommige gevallen kan de SIPC een procedure voor rechtstreekse betaling volgen. Dit is een buitengerechtelijke procedure en vindt meestal plaats wanneer alle claims van klanten binnen de SIPC-beschermingslimieten vallen (dwz dat ze in totaal niet meer dan $ 250.000 bedragen). In dergelijke gevallen is er geen gerechtelijke procedure of benoeming van een curator.

Het komt neer op

Hoewel relatief zeldzaam, gaan beursvennootschappen failliet. Beleggers dienen een effectenmakelaar te selecteren na volledige lijst met SIPC-leden ). Zorg ervoor dat uw administratie op orde is zodra u begint met het handelen of kopen van beleggingsproducten. Door de beste praktijken te volgen, waaronder het bijhouden van een papieren of een elektronisch register van holdings, rekeningafschriften  en handelsbevestigingen, wordt het indienen van een verzekeringsclaim bij de SIPC veel gemakkelijker.