Wie reguleert hypotheekverstrekkers?
Het kopen van een huis is een van de grootste investeringen die veel Amerikanen in het leven doen. Weinigen kunnen zich met contant geld een huis veroorloven. Het realiseren van de droom van een eigen woning betekent het vinden van een hypotheekverstrekker die ons waardig genoeg vindt om ons een lening voor te schieten. Hypotheken vormen een belangrijk onderdeel van het financiële systeem. Ze kunnen complex zijn, vooral wanneer geldschieters niet de belangen van hun klanten voor ogen hebben. Dus wie reguleert de hypotheeksector? Dit artikel bespreekt de belangrijkste spelers die verantwoordelijk zijn voor het verantwoordelijk houden van kredietverstrekkers.
Belangrijkste leerpunten
- De federale overheid reguleert de hypotheeksector door middel van een aantal wetten die door het Congres zijn aangenomen.
- Regulation Z in the Truth in Lending Act bewapent consumenten met de informatie die ze nodig hebben om weloverwogen beslissingen te nemen over rentetarieven, vergoedingen en kredietvoorwaarden.
- RESPA verbiedt makelaars om smeergeld te ontvangen en voorkomt dat kredietverstrekkers van kredietnemers eisen dat zij een preferente titelverzekeraar gebruiken.
De basisprincipes van hypotheekregulering
Hypotheek kredietverstrekkers moeten de regels door de federale overheid te stellen volgen. Deze regels vereisen dat kredietverstrekkers kredietnemers eerlijk en rechtvaardig behandelen. Simpel gezegd, de federale overheid reguleert de hypotheeksector en doet dit via een verscheidenheid aan agentschappen en een groot aantal congreshandelingen.
De Truth in Lending Act (TILA) en Regulation Z zijn ontworpen om consumenten te helpen beschermen in hun relaties met kredietverstrekkers. Volgens de regelgeving zijn kredietverstrekkers verplicht om informatie over hun producten vrij te geven op een manier die consumenten in staat stelt om zinvolle vergelijkingen te maken. Voorafgaand aan de handeling werden consumenten geconfronteerd met een spervuur van verwarrende en misleidende termen.
Discriminatie op het gebied van hypotheekleningen is illegaal. Consumer Financial Protection Bureau of bij het Amerikaanse Department of Housing and Urban Development (HUD).
Een ander belangrijk onderdeel van de hypotheekregulering is de Real Estate Settlement Procedures Act (RESPA). Deze wet werd uitgevaardigd door het Congres, zodat kopers en verkopers informatie krijgen over de volledige afwikkelingskosten in verband met het kopen van een huis.
Een van de meer belangrijke onderdelen van de regelgeving is de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, die het Congres heeft aangenomen na de ineenstorting van de subprime die heeft bijgedragen aan de roofkredietpraktijken en lakse kwalificatienormen voor hypotheken.5 Het congres versoepelde de bepalingen onder Dodd-Frank in 2018, waaronder versoepeling van de escrowvereisten voor depositohouders of kredietverenigingen.
De financiële crisis leidde ook tot reddingsoperaties door de overheid van Freddie Mac en conservatoria werden geplaatst. De Federal Housing Finance Agency (FHFA) houdt toezicht op beide om ervoor te zorgen dat de agentschappen ondersteuning blijven bieden voor de hypotheekmarkt zonder dat verdere overheidsinterventie nodig is.
Het overlijden van Dodd-Frank zorgde voor meer bescherming voor consumenten, maar veranderingen in 2018 versoepelden sommige delen van de handeling.
Regulation Z’s Truth in Lending Act
De Truth in Lending Act, geïmplementeerd door Regulation Z, werd in 1968 in het leven geroepen als een manier om consumenten te beschermen tegen kwaadwillende, duistere of oneerlijke praktijken van kredietverstrekkers en andere schuldeisers. Kredietverstrekkers zijn verplicht om volledige informatie te verstrekken over rentetarieven, vergoedingen, kredietvoorwaarden en andere voorzieningen. Ze moeten consumenten ook de stappen bieden die ze moeten nemen om een klacht in te dienen, en klachten moeten tijdig worden afgehandeld. Leners kunnen ook bepaalde soorten leningen binnen een bepaalde periode opzeggen. Door al deze informatie tot hun beschikking te hebben, kunnen consumenten op zoek gaan naar de best mogelijke tarieven en geldschieters als het gaat om het lenen van geld of het krijgen van een creditcard.
RESPA
Deze wet regelt de relaties tussen hypotheekverstrekkers en andere vastgoedprofessionals – voornamelijk makelaars – om ervoor te zorgen dat geen enkele partij smeergeld ontvangt voor het aanmoedigen van consumenten om van bepaalde hypotheekdiensten gebruik te maken. De wet verbiedt kredietverstrekkers ook om eisen te stellen aan grote geblokkeerde rekeningen, terwijl verkopers worden beperkt tot het verplicht stellen van titelverzekeringsmaatschappijen.
Sleutelhandhavers
Het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB), een onafhankelijke overheidsinstantie, is opgericht om één aanspreekpunt te bieden voor de handhaving van financiële en consumentenbeschermingswetten. De Federal Reserve houdt ook toezicht op de banksector, die zich uitstrekt tot hypotheekverstrekkers. Het Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (HUD) houdt toezicht op de programma’s van de Federal Housing Administration (FHA) die $ 1,3 biljoen aan hypotheekverzekeringen hebben verstrekt aan huizenkopers. De Federal Housing Finance Agency houdt toezicht op de activiteiten van hypotheekmarktliquiditeitsverschaffers Fannie Mae en Freddie Mac.
Een klacht indienen
Consumenten met klachten over hypotheekverstrekkers moeten eerst contact opnemen met CFPB via de website van het bureau. Het biedt consumenten tal van instrumenten om klachten over kredietverlening aan te pakken. De Federal Reserve, Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) en de National Credit Union Administration (NCUA) nodigen consumenten ook uit om contact met hen op te nemen over klachten van hypotheekverstrekkers.