Hoe geldmarktfondsen veiliger werden met regel 2a-7
Bij de oprichting in de jaren zeventig werden geldmarktfondsen op de markt gebracht als “veilige” beleggingen. In wezen was hun pitch deze: “Als uw beleggingen in de aandelenmarkt u ervan weerhouden om ’s nachts te slapen, is het tijd om meer te weten te komen over de veiligere alternatieven in geldmarktfondsen.”
De focus op veiligheid en solide rendementen was gerechtvaardigd, aangezien geldmarkten traditioneel een intrinsieke waarde (NAV) van $ 1 per aandeel handhaafden en een hogere rente betaalden dan betaalrekeningen. De combinatie van een stabiele aandelenkoers en een goede rente maakte hen tot goede plaatsen om contanten op te slaan. Deze positionering hield stand tot september 2008, toen het reservefonds de dollar uitbrak – een term uit de financiële dienstverlening die wordt gebruikt om het scenario te beschrijven waarin de NAV van een geldmarktfonds daalt tot onder $ 1 per aandeel.
Hoewel de ineenstorting van het reservefonds een relatief klein aantal investeerders rechtstreeks pijn deed, onthulde het dat het een illusie was dat de veiligheidsbeleggers waarop investeerders al decennia hadden vertrouwd, een illusie waren. Als het reservefonds, dat was ontwikkeld door Bruce Bent (een man die vaak de “vader van de geldfondsensector” wordt genoemd), zijn aandelenkoers niet kon handhaven, begonnen beleggers zich af te vragen welk geldmarktfonds veilig was.
Door het falen van het reservefonds kwamen de definitie van “veilig” en de geldigheid van het op de markt brengen van geldmarktfondsen als ” kasequivalente ” investeringen in twijfel. Het diende ook als een grimmige herinnering aan investeerders over het belang van inzicht in hun investeringen.
Regel 2a-7
De Securities And Exchange Commission (SEC) erkende de bedreiging voor het financiële systeem die zou worden veroorzaakt door een systemische ineenstorting van geldmarktfondsen en reageerde met Regel 2a-7. Deze verordening vereist dat geldmarktfondsen hun onderliggende posities beperken tot beleggingen met een conservatievere looptijd en kredietwaardigheid dan voorheen. Regel 2a-7 stelt vanuit het perspectief van de looptijd dat de gemiddelde in dollars gewogen portefeuille looptijd van beleggingen in een geldmarktfonds niet meer dan 60 dagen mag bedragen. Vanuit het oogpunt van kredietwaardigheid kan niet meer dan 3% van het vermogen worden belegd in effecten die niet tot de eerste of tweede rangorde behoren.
Verhoogde liquiditeitsvereisten werden ook strenger als onderdeel van Regel 2a-7. Ten eerste moeten belastbare fondsen ten minste 10% van hun vermogen aanhouden in beleggingen die binnen één dag in contanten kunnen worden omgezet. Ten minste 30% van het vermogen moet in beleggingen zijn die binnen vijf werkdagen in contanten kunnen worden omgezet. Bovendien mag niet meer dan 5% van het vermogen worden aangehouden in beleggingen die meer dan een week nodig hebben om in contanten om te zetten.
Fondsen moeten ook stresstests ondergaan volgens Regel 2a-7 om te verifiëren of ze in staat zijn om onder ongunstige omstandigheden een stabiele NAV te handhaven. Ze zijn verplicht om de NIW te volgen en openbaar te maken op basis van de marktwaarde van de onderliggende deelnemingen en om die informatie 60 dagen na het einde van de rapportageperiode vrij te geven.
Gevolgen voor de industrie en investeerders
In werkelijkheid had de inwerkingtreding van Regel 2a-7 geen significante impact op investeerders. De NIW-openbaarmakingsvereiste is een non-event, aangezien beleggers de historische informatie moeten gaan zoeken. Fondsmaatschappijen zijn niet verplicht om deze proactief te verstrekken. De rendementen op geldmarktfondsen kunnen lager zijn dan wanneer de fondsen zouden kunnen beleggen in agressievere opties, maar het verschil is slechts enkele basispunten.
In 2016 waren voor hervormingen geldmarktfondsen nodig om hun NAV te laten “zweven” of fluctueren. Dat betekent dat geldmarktfondsen op een bepaald moment mogelijk geen stabiele NIW van $ 1 hebben.
Het komt neer op
Als de NAV van een geldmarktfonds onder de aandelenkoers van $ 1 daalt, kan dit ertoe leiden dat beleggers geld verliezen. Aangezien het renteverschil tussen een geldmarktfonds en een betaal of spaarrekening over het algemeen klein is, moeten beleggers de NIW nauwlettend in de gaten houden om er zeker van te zijn dat ze optimaal profiteren van hun rentetarief. Met andere woorden, het verlies van NAV zou de winst uit rente kunnen opeten, waardoor het passeren van Regel 2a-7 slechts één tactiek is om dit risico aan te pakken.