Hoe de opbrengsten van verschillende obligaties te vergelijken
Het vergelijken van obligatierendementen kan ontmoedigend zijn, vooral omdat ze verschillende frequenties van couponbetalingen kunnen hebben. En omdat vastrentende beleggingen verschillende rendementsconventies gebruiken, moet u het rendement omrekenen naar een gemeenschappelijke basis bij het vergelijken van verschillende obligaties.
Afzonderlijk beschouwd, zijn deze conversies eenvoudig. Maar als een probleem zowel conversies voor de samengestelde periode als het aantal dagen bevat, is de juiste oplossing moeilijker te bereiken.
Factoren waarmee u rekening moet houden bij het vergelijken van obligatierendementen
Amerikaanse schatkistpapier (T-bills) en beleggingen in corporate commercial paper worden op discontobasis genoteerd en verhandeld op de markt. De belegger ontvangt geen couponrentebetalingen. De winst zit in het verschil tussen de huidige aankoopprijs en de nominale waarde op de eindvervaldag. Dat is de impliciete rentebetaling.
Het bedrag van de korting wordt weergegeven als een percentage van de nominale waarde, die vervolgens op jaarbasis wordt berekend over een jaar van 360 dagen.
Belangrijkste leerpunten
- Investeerders in T-bills krijgen geen rentebetalingen. Het rendement is het verschil tussen de aankoopprijs en de nominale waarde op de eindvervaldag.
- Om de zaken nog ingewikkelder te maken, is dat tarief gebaseerd op een hypothetisch jaar van 360 dagen.
- Bij cd’s onderschat het jaarlijkse percentage (JKP) het rendement. Het betere cijfer is de jaarlijkse procentuele opbrengst (APY), waarbij rekening wordt gehouden met de samenstelling.
Er zijn ingebakken problemen met tarieven die op basis van korting worden vermeld. Om te beginnen geven disconteringsvoeten een onderschatting van het werkelijke rendement over de looptijd tot de vervaldatum. Dit komt doordat de korting wordt weergegeven als een percentage van de nominale waarde.
Het is redelijker om een rendement te zien als de verdiende rente gedeeld door de huidige prijs, niet de nominale waarde. Omdat de T-factuur wordt gekocht tegen minder dan de nominale waarde, is de noemer te hoog en is de disconteringsvoet te laag.
Het tweede probleem is dat het tarief is gebaseerd op een hypothetisch jaar met slechts 360 dagen.
De opbrengsten op bank-cd’s
De rendementen van de bank certificates of deposit van oudsher werden genoteerd op een 360 dagen per jaar ook, en sommige zijn aan deze dag. Aangezien het tarief echter bescheiden hoger is in een 365-dagen-jaar, worden de meeste cd’s in de winkel nu geciteerd met een 365-dagen-jaar.
De rendementen worden geboekt met hun jaarlijkse procentuele opbrengst (APY). Dit moet niet worden verward met het jaarlijkse rentepercentage (JKP), het tarief dat de meeste banken bij hun hypotheken opgeven.
In APR-berekeningen worden de rentetarieven die tijdens de periode worden ontvangen eenvoudigweg vermenigvuldigd met het aantal perioden in een jaar. Maar het effect van compounding wordt niet meegenomen in APR-berekeningen – in tegenstelling tot APY, dat rekening houdt met de effecten van compounding.
Een cd van zes maanden die 3% rente betaalt, heeft een JKP van 6%. De APY is echter 6,09%, als volgt berekend:
Rendementen op schatkistcertificaten en obligaties, bedrijfsobligaties en gemeentelijke obligaties worden genoteerd op halfjaarlijkse obligatiebasis (SABB) omdat hun couponbetalingen halfjaarlijks worden gedaan. Compounding vindt twee keer per jaar plaats, met een jaar van 365 dagen.
Obligatierendementconversies
365 dagen versus 360 dagen
Om de rendementen op verschillende vastrentende beleggingen goed te kunnen vergelijken, is het essentieel om dezelfde rendementsberekening te gebruiken. De eerste en gemakkelijkste conversie verandert een opbrengst van 360 dagen in een opbrengst van 365 dagen. Om het tarief te wijzigen, “brut” de opbrengst van 360 dagen eenvoudigweg op met de factor 365/360. Een opbrengst van 360 dagen van 8% staat gelijk aan een opbrengst van 365 dagen van 8,11%. Dat is:
8%