Levensverzekering versus lijfrente: wat is het verschil?
Levensverzekeringen versus lijfrente: een overzicht
Op het eerste gezicht vertonen permanente levensverzekeringen en lijfrentecontracten tegengestelde doelstellingen. Terwijl uitgestelde belastingen voor traditionele aandelen- en obligatiebeleggingen. Ze hebben elk ook hoge kosten die het investeringsrendement kunnen verminderen.
Belangrijkste leerpunten
- Met levensverzekeringen en lijfrentes kunnen particulieren beide beleggen op basis van uitstel van belasting.
- Een levensverzekering betaalt de dierbaren van een persoon uit nadat ze zijn overleden.
- Lijfrenten worden vooraf betaald en verdelen een levenslange inkomstenstroom aan polishouders totdat ze overlijden.
- Gekwalificeerde lijfrentes worden gefinancierd met dollars vóór belastingen en niet-gekwalificeerde lijfrentes met dollars na belastingen.
- Zowel levensverzekeringen als lijfrentes hebben doorgaans hoge vergoedingen.
Levensverzekering
Een levensverzekering beschermt uw gezinsleden financieel in het geval u overlijdt. Er zijn verschillende soorten beleid:
Simple Term Life
Een term life beleid betaalt gewoon uit een uitkering bij overlijden van een individu dierbaren.
Permanent leven
Deze producten worden ook wel contante waardepolissen genoemd en voegen een spaarcomponent toe. Om deze reden hebben de premies de neiging om aanzienlijk hogere vergoedingen te hebben dan die in verband met evenredige termijnpolissen.
Hele leven
Met hele leven beleid, levensverzekeringen bedrijven rekeningen kaskrediet polishouders op basis van de prestaties van de relatief conservatieve beleggingsportefeuilles.
Variabele levensduur
Deze levensverzekeringsproducten vergroten het groeipotentieel van een polis door polishouders een mandje van aandelen, obligatie- en geldmarktfondsen te laten kiezen om in te beleggen. Maar variabele levensverzekeringen brengen ook een verhoogd risico met zich mee als de onderliggende beleggingen ondermaats presteren.
Het geld op de geld- / beleggingsrekening van een polis groeit op basis van uitgestelde belastingen. In tegenstelling tot gewone beleggings- of spaarrekeningen, betalen consumenten pas belasting over beleggingswinsten als het geld daadwerkelijk wordt opgenomen. Dit beleid biedt ook flexibiliteit bij het besteden van geld. Als uw kassaldo bijvoorbeeld hoog genoeg is, kunt u belastingvrije leningen afsluiten om in onverwachte behoeften te voorzien. De volledige uitkering bij overlijden blijft intact, zolang u het geleende bedrag plus de opgebouwde rente op de rekening terugbetaalt.
Hoe jonger u bent, hoe lager uw premies, maar ouderen kunnen nog steeds een levensverzekering afsluiten.
Speciale overwegingen voor levensverzekeringen
Het is belangrijk om te weten dat het gebruik van levensverzekeringen als beleggingsstrategie nadelen heeft, waaronder hoge vergoedingen. Ongeveer de helft van de premies van een verzekeringnemer gaat naar de commissie van de verkoopvertegenwoordiger. Het duurt dan ook even voordat de spaarcomponent van een beleid aan kracht wint.
Naast de initiële kosten moeten polishouders jaarlijkse administratieve en beheersvergoedingen betalen, wat de voordelen van de fiscaal gedekte groei van het fonds teniet kan doen. Bovendien is het vaak onduidelijk wat de tarieven zijn, waardoor het lastig is om aanbieders te vergelijken. Helaas hebben veel mensen hun polis de eerste jaren laten vervallen omdat ze de steile betalingsschema’s niet kunnen volhouden.
Veel op 401 (k) s of IRA’s te leiden. Met deze benadering kunnen polishouders kleinere investeringsvergoedingen betalen, terwijl ze toch genieten van uitgestelde belastingen op hun rekeningen.
Natuurlijk, voor individuen die hun bijdragen aan deze fiscaal voordelige pensioenrekeningen al hebben gemaximaliseerd, kan een contante waardebeleid verstandig zijn – vooral als ze kiezen voor goedkope aanbieders en de tijd hebben die nodig is om hun kassaldo te laten groeien. Bovendienparkeren vermogende individuen soms contante waardepolissen inonherroepelijke levensverzekeringsfondsen om de federale successierechten van hun begunstigden, die oplopen tot 40%, te minimaliseren.
Lijfrenten
Veel mensen zijn bang dat ze niet een nestei zullen hebben dat groot genoeg is om hun pensioenjaren door te komen. Om deze zorgen te verlichten, werden lijfrentes ontwikkeld. Een lijfrente is in wezen een contract met een verzekeraar, waarbij individuen overeenkomen om het bedrijf een bepaald bedrag te betalen, hetzij ineens of in termijnen, waardoor ze recht hebben op een reeks betalingen op een toekomstige datum. Deze betalingen duren vaak een bepaalde tijdspanne – zeg maar 10 jaar. Andere lijfrentes bieden levenslange uitkeringen. In beide gevallen weten polishouders dat ze een financiële buffer zullen hebben.
Het aantal lijfrenteproducten is in de loop der jaren explosief gestegen. Dit geldt zowel voor vaste contracten die uw rekening met een gegarandeerde rente crediteren, als voor variabele contracten, waarvan het rendement is gekoppeld aan een mandje met aandelen en obligatiefondsen. Er zijn zelfs geïndexeerde lijfrentes, waarbij het rendement is gekoppeld aan een specifieke benchmark, zoals de S&P 500 Index.
Speciale overwegingen voor lijfrentes
Helaas, net als bij permanente levensverzekeringen, vragen lijfrenteproducten ook afkoopvergoedingen, wat in wezen boetes zijn die beleggers moeten betalen voor het voortijdig opnemen van geld uit een lijfrentecontract of het helemaal annuleren. Om deze reden kan het geld van een lijfrente wel tien jaar vastzitten. Het is niet ongebruikelijk dat een polishouder een klap krijgt op de uitkeringen die tijdens de eerste paar jaar van het contract zijn gedaan.
Fiscale behandeling is ook een punt van zorg. Hoewel de inkomsten groeien op basis van uitgestelde belastingen, zouden eventuele beleggingswinsten worden onderworpen aan de gewone vermogenswinstbelasting als een polishouder geld opneemt voordat hij de leeftijd van 59½ jaar bereikt.
Om al deze redenen zijn lijfrentes het meest zinvol voor personen met een lang leven in hun gezin. Voor individuen die waarschijnlijk de leeftijd van 90 bereiken, is een levenslange inkomstenstroom essentieel, vooral als hun 401 (k) opnames en socialezekerheidsuitkeringen tekortschieten.
Voor jongere beleggers zijn variabele lijfrentes alleen verstandig als ze hun 401 (k) en IRA-bijdragen al hebben opgebruikt en belastingopvang zoeken.
Gekwalificeerde vs. niet-gekwalificeerde lijfrentes
De genoemde lijfrentes vallen onder de categorie niet-gekwalificeerd. Gekwalificeerde lijfrentecontracten zijn contracten in IRA’s of andere fiscaal voordelige pensioenregelingen, zoals 401 (k) s. Een gekwalificeerde lijfrente wordt gefinancierd met dollars vóór belastingen en een niet-gekwalificeerde lijfrente met dollars na belastingen.
Gekwalificeerde lijfrentecontracten zijn onderhevig aan dezelfde boete voor vervroegde uittreding en verplichte minimumdistributieregels (RMD) als andere investeringen in gekwalificeerde pensioenregelingen.
Op 27 maart 2020 ondertekende voormalig president Donald Trump een noodstimuleringspakket voor het coronavirus van $ 2 biljoen, genaamd de CARES-wet (Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security), tot wet. De CARES-wetziet af van de belastingboete van 10% voor vervroegde opnames uit pensioenfondsen, inclusief gekwalificeerde annuïteiten, als de opnames verband houden met de financiële impact van het coronavirus. De afstandsverklaring geldt met terugwerkende kracht tot 1 januari 2020. U bent in 2020 ook niet onderworpen aan een RMD van uw pensioenrekening.