De wondere wereld van fusies

Twee hoofden zijn beter dan één, en in het bedrijfsleven is dat gezegde vaak waar. Door te fuseren of door overnames kunnen twee bedrijven hun middelen groeperen om hun marktaandeel te vergroten, een bijzonder moeilijke concurrent te verslaan of een efficiënter bedrijfsmodel te creëren. Maar zo’n krachtenbundeling gebeurt niet van de ene op de andere dag – bedrijven moeten eerst een heel lang en vaak frustrerend proces doorlopen.

Fusies versus overnames De term ” fusies en overnames ” (M & A’s) wordt vaak gebruikt om verschillende bedrijfsherstructureringsstrategieën te beschrijven, maar het is belangrijk op te merken dat deze woorden meestal verwijzen naar verschillende soorten bedrijfsactiviteiten. Fusies vinden plaats wanneer twee bedrijven van relatief gelijke grootte onderling besluiten om hun belangen te bundelen om één bedrijf te vormen. Overnames daarentegen vinden plaats wanneer bedrijven elkaar kopen – soms onder vijandige omstandigheden – waardoor het bestaan ​​van het doelwit als een onafhankelijke bedrijfsentiteit wordt geëlimineerd. In bepaalde situaties kan een bedrijf dat een overname ondergaat, de deal nog steeds een fusie noemen om negatieve connotaties weg te nemen, ook al is het technisch gezien een overname.

Laten we de meest voorkomende vormen van fusies eens nader bekijken:

• Horizontale fusie Wanneer twee bedrijven vergelijkbare producten of diensten aanbieden, kunnen ze samenwerken in een poging om de kosten te verlagen en de efficiëntie te vergroten. Dit type transactie wordt een horizontale fusie genoemd, en omdat de deal de concurrentie op de markt vermindert, worden dergelijke transacties sterk gereguleerd door antitrustwetgeving. De fusie in 2002 van Hewlett-Packard (NYSE: Federal Trade Commission (FTC) de transactie unaniem goed.
• Verticale fusie In tegenstelling tot een horizontale fusie vindt een verticale fusie plaats wanneer twee bedrijven die verschillende stappen in de koper-verkoperrelatie of het productieproces vertegenwoordigen, hun krachten bundelen. Een van de meest bekende voorbeelden van een verticale fusie vond plaats in 2000, toen internet provider America Online in combinatie met media conglomeraat Time Warner (NYSE: TWX). De fusie wordt als verticaal beschouwd omdat Time Warner inhoud aan consumenten leverde via eigendommen als CNN en Time Magazine, terwijl AOL dergelijke informatie via zijn internetdienst verspreidde.
• Congenerische fusie Bedrijven die in dezelfde branche zitten maar geen concurrerende leverancier of klantrelatie hebben, kunnen ervoor kiezen om een gelijkaardige fusie na te streven, waardoor het resulterende bedrijf in staat zou kunnen zijn om meer producten of diensten aan zijn klanten te leveren. Een veel genoemd voorbeeld van dit type deal is de fusie in 1981 tussen Prudential Financial (NYSE: beursvennootschap Bache & Co. Hoewel beide bedrijven betrokken waren bij de aandelenmarkt behandelde.
• Conglomeraatfusie Wanneer twee bedrijven geen gemeenschappelijke zaken hebben, maar om een ​​andere reden besluiten hun middelen te bundelen, wordt de deal een conglomeraatfusie genoemd. Procter & Gamble (NYSE: consumptiegoederen, heeft net zo’n transactie aangegaan met de fusie in 2005 met Gillette. Procter & Gamble was toen grotendeels afwezig op de markt voor persoonlijke verzorging van mannen, een sector die geleid wordt door Gillette. De productportefeuilles van de bedrijven waren echter complementair en door de fusie ontstond een van ’s werelds grootste bedrijven in consumentenproducten.
• Omgekeerde fusie Een omgekeerde fusie – ook wel een omgekeerde overname of omgekeerde overname genoemd – stelt een privébedrijf in staat om naar de beurs te gaan en tegelijkertijd de hoge kosten en langdurige regelgeving te vermijden die gepaard gaan met overheidsbedrijf, dat een ” lege vennootschap ” kan zijn, installeert het zijn eigen management en neemt het alle nodige maatregelen om de openbare notering te behouden. De fabrikant van draagbare digitale apparaten Handheld Entertainment deed dit bijvoorbeeld toen het Vika Corp in 2006 kocht, waardoor het bedrijf werd opgericht dat bekend staat als ZVUE.
• Accretive fusie Wanneer een bedrijf een ander bedrijfoverneemt en de transactie verhoogt de winst per aandeel van het eerste bedrijf, wordt de deal een accretive fusie genoemd. Een andere manier om dit te berekenen, is door de koers-winstverhouding (de verhouding tussen de prijs per aandeel van het bedrijf en de winst per aandeel per jaar) tussen het overnemende bedrijf en het doelbedrijf te noteren. Als de prijs verdienen verhouding van de overnemende onderneming is hoger dan die van de beoogde onderneming, de fusie zal bijdragen. Met andere woorden, de inkomsten van het doelbedrijf voegen marktwaarde toe aan het overnemende bedrijf. Of een transactie al dan niet bijdraagt, kan in de loop van de tijd veranderen, op basis van veranderingen in de aandelenkoersen en winst van de twee bedrijven. Hewlett-Packard kondigde bijvoorbeeld in 2008 een fusie aan met het servicebedrijf EDS, maar zei dat de dealin 2009niet- GAAP zou wordenen in het fiscale jaar 2010GAAP zou bijdragen.
• Verwaterende fusie Het tegenovergestelde van een bevorderende fusie is een verwaterende fusie, waarbij een fusie de winst per aandeel van de overnemende onderneming verlaagt. Een verwaterende fusie aangaan is niet per se slecht;in bepaalde omstandigheden kunnen transacties die aanvankelijk verwaterend zijn, in de loop van de tijd waarde creëren, bijvoorbeeld wanneer een laaggroeiend bedrijf een snelgroeiend bedrijf koopt. Als de koers-winstverhouding van de doelonderneming groter is dan die van de overnemende onderneming, is de fusie verwaterend. Kopermijnbouwbedrijf Phelps Dodge gingin 2006een verwaterende fusie aan met de Canadese nikkelmijnwerkers Inco en Falconbridge.