Quant Fund
Wat is een Quant Fund?
De term kwantitatief fonds verwijst naar een beleggingsfonds waarvan de effecten worden gekozen op basis van numerieke gegevens die zijn verzameld door middel van kwantitatieve analyse. Deze fondsen worden als niet-traditioneel en passief beschouwd. Ze zijn gebouwd met op maat gemaakte modellen met behulp van softwareprogramma’s om investeringen te bepalen.
Voorstanders van kwantitatieve fondsen zijn van mening dat het kiezen van investeringen met behulp van inputs en computerprogramma’s financieringsbedrijven helpt om de risico’s en verliezen die gepaard gaan met het beheer door menselijke fondsmanagers te verminderen.
Belangrijkste leerpunten
- Een kwantitatief fonds neemt investeringsbeslissingen op basis van het gebruik van geavanceerde wiskundige modellen en kwantitatieve analyse.
- Managers gebruiken algoritmen en op maat gemaakte computermodellen om hun investeringen te kiezen.
- Beleggers wenden zich tot en houden vast aan kwantitatieve analyse binnen fondsen vanwege de toenemende beschikbaarheid van marktgegevens.
- Hoewel kwantitatieve fondsen gebruikmaken van de modernste technologie, is het gebruik van kwantitatieve analyse niet nieuw.
Hoe een Quant Fund werkt
Kwantitatieve fondsen vertrouwen op algoritmische of systematisch geprogrammeerde investeringsstrategieën. Als zodanig gebruiken ze de ervaring, het oordeel of de meningen van menselijke managers niet om investeringsbeslissingen te nemen. Dat gezegd hebbende, gebruiken ze kwantitatieve analyse in plaats van fundamentele analyse, en daarom worden ze ook wel kwantitatieve fondsen genoemd. Ze kunnen niet alleen een van de vele beleggingsaanbiedingen zijn die worden ondersteund door vermogensbeheerders, maar ze kunnen ook deel uitmaken van de centrale managementfocus van gespecialiseerde beleggingsbeheerders.
Een grotere toegang tot een breder scala aan marktgegevens heeft de groei van kwantitatieve fondsen aangewakkerd, om nog maar te zwijgen van het groeiende aantal oplossingen rond het gebruik van big data. Ontwikkelingen in financiële technologie en toenemende innovatie rond automatisering hebben de datasets waarmee kwantificerende fondsbeheerders kunnen werken enorm verbreed, waardoor ze nog robuustere datafeeds hebben voor een bredere analyse van scenario’s en tijdshorizons.
Grote vermogensbeheerders hebben gekeken om hun investeringen in kwantitatieve strategieën toenemen als fund managers worstelen om ritme markt benchmarks in de tijd. Kleinere hedgefondsbeheerders completeren ook het totale aanbod van kwantitatieve fondsen op de investeringsmarkt. Over het algemeen zoeken kwantitatieve fondsbeheerders getalenteerde individuen met geaccrediteerde academische graden en zeer technische ervaring in wiskunde en programmeren.
Kwantitatieve strategieën worden vaak een Black Box genoemd vanwege de hoge mate van geheimhouding rond de algoritmen die ze gebruiken.
Prestaties van Quant Funds
Quant fund-programmering en kwantitatieve algoritmen hebben duizenden handelssignalen waarop ze kunnen vertrouwen, variërend van economische gegevenspunten tot trending wereldwijde activawaarden en realtime bedrijfsnieuws. Kwantumfondsen staan ook bekend om het bouwen van geavanceerde modellen rond momentum, kwaliteit, waarde en financiële kracht met behulp van eigen algoritmen die zijn ontwikkeld door middel van geavanceerde softwareprogramma’s.
Volgens een rapport van Institutional Investor hebben kwantitatieve fondsen een aanzienlijke hoeveelheid rente en investeringen aangetrokken vanwege de opbrengsten die ze hebben betaald. Maar ze presteren sinds het midden van de jaren 2010 ondermaats. Het rapport vergeleek de MSCI World-index met de aandelenquantumindex, die een rendement van respectievelijk 11,6% op jaarbasis en 0,88% tot en met november op jaarbasis behaalde. Desondanks blijven beleggers vertrouwen hebben in hun toekomstige prestaties.
Een korte geschiedenis van kwantitatieve strategieën
De basis voor kwantitatieve analyse en dus voor kwantitatieve fondsen, heeft een geschiedenis die acht decennia teruggaat, met de publicatie van een boek uit 1934 genaamd Security Analysis. Het boek, geschreven door Benjamin Graham en David Dodd, pleitte voor beleggen op basis van de rigoureuze meting van objectieve financiële maatstaven met betrekking tot specifieke aandelen.
Beveiligingsanalyse is gevolgd door meer publicaties over kwantitatieve beleggingsstrategieën, zoals The Little Book that Beats the Market van Joel Greenblatt en What Works on Wall Street van James O’Shaughnessy.
Speciale overwegingen
Kwantitatieve fondsen worden vaak geclassificeerd als alternatieve beleggingen omdat hun beheerstijlen verschillen van meer traditionele fondsbeheerders. Ze rekenen doorgaans relatief hogere beheervergoedingen. Hun aanbod is ook complexer dan standaardfondsen.
Sommige van deze fondsen kunnen zich richten op vermogende beleggers of hebben hoge vereisten voor het toelaten van fondsen, vergelijkbaar met gereguleerde onderlinge fondsen en exchange-traded funds (ETF’s). Hedgefondsen staan er ook om bekend dat ze kwantitatieve beleggingsaanbiedingen aanbieden met minder gereguleerde beheervereisten.
Sommige beleggers beschouwen kwantitatieve fondsen als een van de meest innovatieve en zeer technische aanbiedingen in het beleggingsuniversum. Als zodanig omvatten ze een breed scala aan thematische investeringsstijlen en maken ze vaak gebruik van enkele van de meest baanbrekende technologieën in de branche. Succesvolle kwantitatieve fondsen houden de risicobeheersing nauwlettend in de gaten vanwege de aard van hun modellen. De meeste strategieën beginnen met een universum of benchmark en gebruiken sector- en sectorwegingen in hun modellen. Hierdoor kunnen de fondsen de diversificatie tot op zekere hoogte sturen zonder het model zelf in gevaar te brengen. Kwantitatieve fondsen werken doorgaans tegen lagere kosten omdat ze niet zoveel traditionele analisten en portefeuillemanagers nodig hebben om ze te runnen.
Risico’s van Quant Fund-strategieën
Sommigen hebben aangevoerd dat kwantitatieve fondsen een systeemrisico vormen en het concept van het laten uitvoeren van hun investeringendoor een zwarte doos niet omarmen . Voor alle succesvolle kwantitatieve fondsen die er zijn, lijken er evenveel geen succes te hebben. Helaas, voor de reputatie van de quants, wanneer ze falen, falen ze vaak op grote schaal.
Long-Term Capital Management (LTCM) was een van de bekendste kwantitatieve hedgefondsen, aangezien het werd beheerd door enkele van de meest gerespecteerde academische leiders en twee Nobelprijswinnende economen, Myron S. Scholes en Robert C. Merton. In de jaren negentig genereerde hun team bovengemiddelde rendementen en trok het kapitaal aan van alle soorten investeerders. Ze stonden erom bekend niet alleen inefficiënties te exploiteren, maar ook door gemakkelijke toegang tot kapitaal te gebruiken om enorme leveraged weddenschappen op marktrichtingen te creëren . De gedisciplineerde aard van hun strategie creëerde in feite de zwakte die tot hun ineenstorting leidde. Het langetermijnkapitaalbeheer werd begin 2000 geliquideerd en ontbonden. In de modellen was niet opgenomen dat de Russische regering een deel van haar eigen schuld in gebreke zou kunnen blijven . Deze ene gebeurtenis veroorzaakte gebeurtenissen en een kettingreactie, versterkt door hefboomwerking, veroorzaakte ravage. LTCM was zo nauw betrokken bij andere investeringsoperaties dat de ineenstorting de wereldmarkten beïnvloedde en dramatische gebeurtenissen veroorzaakte.
Op de lange termijn kwam de Federal Reserve tussenbeide en andere banken en investeringsfondsen steunden LTCM om verdere schade te voorkomen. Dit is een van de redenen waarom kwantitatieve fondsen kunnen falen, aangezien ze zijn gebaseerd op historische gebeurtenissen die mogelijk geen toekomstige gebeurtenissen omvatten.
Hoewel een sterk kwantitatief team voortdurend nieuwe aspecten aan de modellen zal toevoegen om toekomstige gebeurtenissen te voorspellen, is het onmogelijk om elke keer de toekomst te voorspellen. Kwantitatieve fondsen kunnen ook overweldigd raken wanneer de economie en markten een meer dan gemiddelde volatiliteit ervaren. De koop- en verkoopsignalen kunnen zo snel komen dat een hoge omzet hoge commissies en belastbare gebeurtenissen kan veroorzaken. Kwantitatieve fondsen kunnen ook een gevaar vormen wanneer ze als bear-proof op de markt worden gebracht of gebaseerd zijn op korte strategieën. Het voorspellen van neergangen met behulp van derivaten en het combineren van hefboomwerking kan gevaarlijk zijn. Een verkeerde afslag kan leiden tot implosies, die vaak het nieuws halen.