Wat is de rol van een investeringsbank?
Het uitgeven van aandelen en obligaties is een van de belangrijkste manieren waarop een bedrijf kapitaal kan aantrekken. Maar het uitvoeren van deze transacties vereist speciale expertise, van het waarderen van financiële instrumenten op een manier die de inkomsten maximaliseert tot het navigeren door wettelijke vereisten. Dat is waar een investeringsbank meestal in beeld komt.
Investeringsbanken zijn in wezen een brug tussen grote ondernemingen en de investeerder. Hun primaire taak is om bedrijven en overheden te adviseren over hoe ze hun financiële uitdagingen het hoofd kunnen bieden en om hen te helpen bij het verkrijgen van financiering, of het nu gaat om het aanbieden van aandelen, obligatie-uitgiften of afgeleide producten.
Belangrijkste leerpunten
- Investeringsbanken zijn de brug tussen grote ondernemingen en investeerders.
- Het primaire doel van een investeringsbank is om bedrijven en overheden te adviseren over het aangaan van hun financiële uitdagingen.
- Investeringsbanken helpen hun klanten met financiering, onderzoek, handel en verkoop, vermogensbeheer, vermogensbeheer, beursintroducties, fusies, gesecuritiseerde producten, hedging en meer.
Rol als adviseur
Beslissen hoe u kapitaal wilt aantrekken, is een belangrijke beslissing voor elk bedrijf of elke overheid. In de meeste gevallen vertrouwen ze op een investeringsbank – ofwel een grote firma in Wall Street of een “ boutique ” bankier – voor advies.
Rekening houdend met het huidige investeringsklimaat, zal de bank een aanbeveling doen over de beste manier om fondsen te werven. Dit kan inhouden dat een eigendomsbelang in het bedrijf wordt verkocht door middel van een aandelenaanbod of lenen van het publiek door middel van een obligatie-uitgifte. De beleggingsonderneming kan ook helpen bij het bepalen van de prijs van deze instrumenten door gebruik te maken van geavanceerde financiële modellen.
In het geval van een aandelenemissie, zullen de winstpotentieel en de sterkte van het managementteam – om in te schatten hoeveel een aandeel van het bedrijf waard is. Als de klant obligaties aanbiedt, zal de bank kijken naar de geldende rentetarieven voor bedrijven met een vergelijkbare rating om erachter te komen hoeveel ze zal moeten compenseren voor leners.
Investeringsbanken bieden ook advies bij een fusie of overnamescenario. Als een bedrijf bijvoorbeeld een concurrent wil kopen, kan de bank het managementteam adviseren over hoeveel het bedrijf waard is en hoe de deal kan worden gestructureerd op een manier die gunstig is voor de koper.
Overnemen van aandelen en obligaties
Als een entiteit besluit geld in te zamelen via een aandelen- of schuldaanbod, zullen een of meer investeringsbanken ook garant staan voor de effecten. Dit betekent dat de instelling een bepaald aantal aandelen of obligaties koopt tegen een vooraf bepaalde prijs en deze doorverkoopt via een beurs.
Stel dat Acme Water Filter Company hoopt $ 1 miljoen te krijgen bij een beursgang. Op basis van verschillende factoren, waaronder de verwachte inkomsten van het bedrijf in de komende jaren, stelt Federici Investment Bankers vast dat investeerders bereid zullen zijn om elk $ 11 te betalen voor 100.000 aandelen van het bedrijf. Als enige verzekeraar van de uitgifte koopt Federici alle aandelen voor $ 10 per stuk van Acme. Als het lukt om alle 100.000 voor $ 11 te verkopen, maakt de bank een mooie $ 100.000 winst (100.000 aandelen x $ 1 spread).
Afhankelijk van de overeenkomst met de uitgevende instelling kan Federici echter op de haak slaan als de eetlust van het publiek zwakker is dan verwacht. Als het de prijs moet verlagen tot gemiddeld $ 9 per aandeel om zijn bezit te liquideren, heeft het $ 100.000 verloren. Daarom kan de prijsstelling van effecten lastig zijn. Investeringsbanken moeten over het algemeen andere instellingen overbieden die de transactie ook namens de uitgevende instelling willen afhandelen. Maar als hun spreiding niet groot genoeg is, zullen ze geen gezond rendement uit de verkoop kunnen persen.
In werkelijkheid valt het overnemen van effecten vaak bij meer dan één bank. Als het een groter aanbod betreft, vormt de beherende underwriter vaak een syndicaat van andere banken die een deel van de aandelen verkopen. Op deze manier kunnen de bedrijven de aandelen en obligaties op de markt brengen aan een belangrijker deel van het publiek en hun risico verlagen. De beheerder maakt een deel van de winst, zelfs als een ander lid van het syndicaat het effect verkoopt.
JPMorgan Chase is qua omzet de grootste investeringsbank ter wereld in 2020.
Investeringsbanken spelen ook een minder glamoureuze rol bij het aanbieden van aandelen. Het is hun taak om de documentatie te creëren die naar de Securities and Exchange Commission moet gaan voordat het bedrijf aandelen kan verkopen. Dit betekent het opstellen van financiële overzichten, informatie over het management van het bedrijf en het huidige eigendom, en een verklaring van hoe het bedrijf van plan is de opbrengsten te gebruiken.
Andere activiteiten
Hoewel het adviseren van bedrijven en hen helpen geld in te zamelen een belangrijk onderdeel is van wat investeringsbanken doen, vervullen de meeste ook verschillende andere functies. De meeste grote banken zijn sterk gediversifieerd wat betreft de diensten die ze aanbieden. Enkele van hun andere inkomstenbronnen zijn:
- Onderzoek: grotere investeringsbanken hebben grote teams die informatie over bedrijven verzamelen en aanbevelingen doen over het kopen of verkopen van hun aandelen. Ze kunnen deze rapporten intern gebruiken, maar kunnen ook inkomsten genereren door ze te verkopen aan hedgefondsen en beheerders van beleggingsfondsen.
- Handel en verkoop: de meeste grote bedrijven hebben een handelsafdeling die namens hun klanten aandelen- en obligatietransacties kan uitvoeren. In het verleden hebben sommige banken ook handel voor eigen rekening gehouden, waarbij ze in wezen hun eigen geld op effecten gokken; een recente verordening, bekend als de Volcker-regel, heeft deze activiteiten echter beknot.
- Asset Management: De wil van pensioenfondsen, stichtingen en verzekeringsmaatschappijen door middel van hun asset management afdeling. Hun experts helpen bij het selecteren van de juiste mix van aandelen, schuldinstrumenten, vastgoedtrusts en andere investeringsvehikels om de unieke doelen van hun klanten te bereiken.
- Vermogensbeheer: sommige van dezelfde banken die investment banking-functies uitvoeren voor Fortune 500 bedrijven, richten zich ook op particuliere beleggers. Via een team van financiële adviseurs helpen ze individuen en gezinnen met sparen voor hun pensioen en andere langetermijnbehoeften.
- Gesecuritiseerde producten: Deze dagen, bedrijven bundelen vaak financiële activa -van hypotheken aan credit card vorderingen -en verkopen ze af aan investeerders als vastrentende producten. Een investeringsbank zal mogelijkheden aanbevelen om inkomstenstromen te ‘ securitiseren ‘, de activa samen te stellen en deze aan institutionele beleggers op de markt te brengen.
De term “investeringsbank” is een verkeerde benaming. In veel gevallen is het helpen van bedrijven om kapitaal aan te trekken slechts een onderdeel van een veel grotere operatie.
Het komt neer op
Hoewel sommige van hun meer geavanceerde producten investeringsbanken een slechte naam hebben bezorgd, spelen deze bedrijven een belangrijke rol door bedrijven en overheidsinstanties te helpen weloverwogen financiële beslissingen te nemen en het benodigde kapitaal aan te trekken.