Bekijk hedgefondsen eens nader
Hedgefondsen: een overzicht
Hedgefondsen zijn particuliere investeringspartnerschappen die een verscheidenheid aan niet-traditionele strategieën gebruiken, waarvan vele als te riskant worden beschouwd door meer conventionele fondsbeheerders, met als doel een uitzonderlijk rendement te behalen. De risico’s worden verkleind door een benadering te gebruiken die – u raadt het al – hedging wordt genoemd.
Hedgefondsen zijn vergelijkbaar met onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen. Het zijn allemaal geldpools die aan een financiële professional zijn toevertrouwd. Maar een belangrijk verschil is de mate van speelruimte die de hedgefondsbeheerder heeft. Hun investeringskeuzes zijn relatief onbeperkt en de sector is relatief ongereguleerd.
Ze zijn ook relatief duur in termen van de vergoedingen die ze in rekening brengen, die meestal zowel een beheersvergoeding als een procentuele vergoeding van de winst omvatten.
Belangrijkste leerpunten
- In tegenstelling tot de meeste beleggingsfondsen en op de beurs verhandelde fondsen, kunnen hedgefondsen geld beleggen in een breed scala aan beleggingen en niet-traditionele beleggingsstrategieën gebruiken.
- De vergoedingen voor deze fondsen zijn hoog, meestal in combinatie met een beheervergoeding en een prestatievergoeding.
- Hedgefondsen streven naar buitensporige rendementen. Ze leveren ze niet allemaal.
Hedge Funds in de diepte
Hedgefondsen werden ooit beschouwd als een geheimzinnige en risicovolle investeringsoptie voor de welgestelden, maar zijn nu een groeisector geworden. Ze streven naar een hoger dan gemiddeld rendement, zelfs in een onderdrukte markt. Maar ondanks de allure van deze alternatieve investeringsvehikels, moeten individuele investeerders twee keer nadenken voordat ze een duik nemen in het hedgefonds.
De “afdekking” in hedgefondsen komt voort uit het gebruik van een breed scala aan strategieën om de risico’s van andere beleggingen in het fonds te compenseren.
Een van die technieken is short selling. Dat wil zeggen, een belegger identificeert een aandeel dat eruitziet alsof het op weg is naar een prijsdaling, leent er aandelen van van een andere belegger en verkoopt vervolgens die geleende aandelen. De shortverkoper verwacht op een later tijdstip geld te verdienen door de aandelen opnieuw tegen een lagere prijs te kopen om de geleende aandelen te vervangen. De short-seller boekt alleen winst als de aandelenkoers inderdaad daalt. Als dit niet het geval is, verliest de shortverkoper geld aan de deal.
Hedgefondsbeheerders kunnen ook beleggen in derivaten, opties, futures en andere exotische effecten.
Over het algemeen opereren hedgefondsen als commanditaire vennootschappen of naamloze vennootschappen en hebben ze zelden elk meer dan 500 investeerders. De minimale investering is hoog, met een investering van $ 1 miljoen niet ongebruikelijk. Ze trekken zowel institutionele investeerders als vermogende particulieren aan.
De 2 en 20 regel
Hedgefondsen brengen beleggers doorgaans kosten in rekening volgens de “2 en 20 regel”. Dat is een vergoeding van 2% over het jaarlijks geïnvesteerde bedrag plus 20% van de winst.
Argumenten voor hedgefondsen
Beheerders van traditionele beleggingsfondsen vertrouwen over het algemeen op het identificeren en kopen van aandelen en andere activa waarvan zij denken dat ze in de loop van de tijd in waarde zullen stijgen. Voor hedgefondsen maakt het in principe niet uit of de markt stijgt of daalt. Er is daar geld te verdienen in goede en in slechte tijden.
Beheerders van beleggingsfondsen streven ernaar om beter te presteren dan een bepaalde benchmark, zoals de S&P 500 Index. Een belegger in een beleggingsfonds kan in één oogopslag zien of het fonds de benchmark voor het kwartaal of voor het jaar echt heeft overtroffen.
Hedgefondsbeheerders houden geen rekening met benchmarks. Ze streven in plaats daarvan naar absoluut rendement, hoe hoger hoe beter. In de meeste gevallen is dat een rendement van een bepaald percentage van de winst, jaar in jaar uit, ongeacht hoe goed de aandelenmarkten presteren en of de economie zwak of sterk is.
Het argument is als volgt: hedgefondsen beschermen het geld van hun investeerders door de ups en downs van de aandelenmarkten niet te volgen. Ze jagen het geld na, waar het ook gaat.
Aan de andere kant hebben hedgefondsbeheerders geen been om op te staan als ze achterblijven bij de meest algemeen gevolgde indexen.
Verschillende succesvolle hedgefondsen hebben aangetoond dat hedgefondsen extreem hoge rendementen en extreem hoge verliezen kunnen genereren. Quantum Fund-manager George Soros, bijvoorbeeld, heeft de beroemde “Bank of England gebroken” door het Britse pond in 1992 te shorten en $ 1 miljard te scoren toen de valuta werd gedevalueerd. Toen, in 1994, probeerde hij een soortgelijke gok, waarbij hij short ging op de Japanse yen, en verloor honderden miljoenen dollars op één dag. In 2011 veranderde Soros zijn hedgefonds in een gezinsinvesteringsvehikel om toezicht door de regelgevende instanties te vermijden.
Volgens een rapport van Reuters presteerde het gemiddelde hedgefonds in 2020 slechter dan de marktindexen. De beste rendementen kwamen van fondsen die waren toegewijd aan aandelenselectie, die dubbelcijferige rendementen behaalden door aandelen te kiezen van bedrijven die zich richten op technologie en thuisblijvende producten.
Waarom investeerders misschien nog eens willen nadenken
Om te beginnen is er een addertje onder het gras: veel hedgefondsen vereisen een minimale investering van $ 1 miljoen. Toegegeven, beleggers kunnen nu kiezen uit een groeiend aantal hedgefondsen met meer betaalbare minimuminvesteringen. De laagste beginnen echter bij $ 100.000.
Hoe zit het met het risico? Opvallende instortingen herinneren eraan dat hedgefondsen niet immuun zijn voor risico’s. Onder leiding van Wall Street-handelaar John Meriwether en een team van financiële wizards en PhD’s, implodeerde het Long Term Capital Management eind jaren negentig. Het deed het wereldwijde financiële systeem bijna tot zinken brengen en moest worden gered door de grootste banken van Wall Street.
Hedgefondsen kosten ook meer dan de meeste beheerde beleggingen. De standaard vergoedingen voor hedgefondsen worden gewoonlijk “2 en 20” genoemd, wat betekent dat ze een vergoeding in rekening brengen van 2% van het beheerd vermogen plus 20% van de winst boven een bepaalde benchmark.
Traditionele financiële adviseurs rekenen een vast bedrag van ongeveer 1% van het beheerd vermogen. De gemiddelde vergoeding voor beleggingsfondsen ligt tussen 0,5% en 1%.
Een laatste opmerking: hedgefondsen worden niet zo nauw gereguleerd als onderlinge fondsen. In feite zijn velen niet eens verplicht om een dossier in te dienen bij de Securities and Exchange Commission of om openbare rapporten in te dienen.
De risico’s nader bekeken
Het kiezen van een hedgefonds voor de lange termijn kan net zo lastig zijn als het zelf kiezen van aandelen. Een van de belangrijkste risico’s met hedgefondsen is het aantal sluitingen (dat tijdens de COVID-19-pandemie is gestegen) voor fondsen.
Onervarenheid van het management zou het hoge verloop kunnen verklaren. Er waren in juni 2020 meer dan 3.600 hedgefondsen in de VS, een dramatische stijging ten opzichte van 880 in 1992.6 Logischerwijs betekent dit dat veel van de beheerders afkomstig kunnen zijn van traditionele beleggingsfondsen en minder ervaring hebben. met de esoterische keuzes waarover hedgefondsen beschikken. Ze moeten met vallen en opstaan leren.
Er moet ook rekening worden gehouden met de hoge vergoedingen. Een fonds moet uitstekende prestaties leveren om een vergoeding van 1% tot 2% van het vermogen plus 20% van de winst te overwinnen. Gezien de winsten die managers maken, leveren hedgefondsen beleggers vaak niet de belofte van marktprestaties.
Een ander knelpunt is een gebrek aan transparantie. De Securities and Exchange Commission dicteert niet dezelfde strikte regels voor hedgefondsen als voor traditionele onderlinge fondsen. Managers kunnen hun portefeuilles naar believen samenstellen en er zijn geen regels voor het verstrekken van informatie over hun specifieke belangen en hun individuele prestaties.
Hoewel hedgefondsen onderworpen zijn aan antifraudestandaarden en audits vereisen, mag u er niet van uitgaan dat managers meer bereid zijn dan nodig is. Dit gebrek aan transparantie kan het voor beleggers moeilijk maken om risicovolle fondsen te onderscheiden van relatief tamme fondsen.
Ten slotte kunnen de winsten van hedgefondsen een grote belastingbeet voor beleggers veroorzaken. Omdat managers vaak kopen en verkopen, behalen hun investeerders hoge vermogenswinst, die normaal gesproken wordt belast tegen het gewone inkomstenbelastingtarief in plaats van het vermogenswinsttarief.
Het komt neer op
De logica achter beleggen in hedgefondsen is overtuigend, maar voordat ze zich opstapelen, moeten beleggers de tijd nemen en de nodige due diligence doen bij het fonds en zijn beheerders. Bekijk de tarieven goed. En bedenk of u niet beter af zou zijn met een indexfonds of een ETF.