Hoe de balans van een bedrijf te evalueren
Voor investeerders is de balans een belangrijk financieel overzicht dat moet worden geïnterpreteerd bij het overwegen van een investering in een bedrijf. De balans is een afspiegeling van de activa die in bezit zijn van en de verplichtingen die een bedrijf op een bepaald moment verschuldigd is. De sterkte van de balans van een bedrijf kan worden beoordeeld aan de hand van drie brede categorieën van investeringskwaliteit: werkkapitaal of kortetermijnliquiditeit, activaprestaties en kapitalisatiestructuur. Kapitalisatiestructuur is het bedrag van de schuld versus het eigen vermogen dat een bedrijf op zijn balans heeft.
Belangrijkste leerpunten
- De sterkte van de balans van een bedrijf kan worden beoordeeld aan de hand van drie metingen van investeringskwaliteit.
- De cash-conversiecyclus laat zien hoe efficiënt een bedrijf zijn debiteuren en inventaris beheert.
- De omzetratio van vaste activa meet hoeveel inkomsten worden gegenereerd door het gebruik van de totale activa van een bedrijf.
- De ratio rendement op activa laat zien hoe goed een bedrijf zijn activa gebruikt om winst of netto-inkomen te genereren.
De Cash Conversion Cycle (CCC)
De cashconversiecyclus is een belangrijke indicator voor de toereikendheid van de werkkapitaalpositie van een onderneming. Werkkapitaal is het verschil tussen de vlottende activa van een bedrijf, zoals geldmiddelen en kortlopende verplichtingen, zoals schulden aan leveranciers voor grondstoffen. Vlottende activa en passiva hebben een kortlopend karakter, wat betekent dat ze meestal minder dan een jaar in de boeken staan.
De cashconversiecyclus is een indicator van het vermogen van een bedrijf om twee van zijn belangrijkste activa – debiteuren en inventaris – efficiënt te beheren. Debiteuren zijn het totale geld dat door zijn klanten aan een bedrijf is verschuldigd voor geboekte verkopen.
Onderdelen van de Cash Conversion Cycle (CCC)
Dagen uitstaande verkoop is het gemiddelde aantal dagen dat een bedrijf nodig heeft om de betaling van hun klanten te innen nadat een verkoop heeft plaatsgevonden. De cash-conversiecyclus maakt gebruik van uitstaande dagenverkoop om te helpen bepalen of het bedrijf efficiënt is in het innen van zijn klanten.
De berekening van de contante conversiecyclus berekent ook hoe lang het duurt voordat een bedrijf zijn rekeningen betaalt. Het uitstaande aantal dagen is het gemiddelde aantal dagen dat een bedrijf nodig heeft om zijn leveranciers en verkopers te betalen.
Het derde onderdeel van de CCC omvat hoe lang de voorraad inactief is. Dagen uitstaande voorraad is het gemiddelde aantal dagen dat de voorraad op voorraad is geweest voordat deze werd verkocht.
De CCC, berekend in dagen, geeft de tijd weer die nodig is om de verkopen te verzamelen en de tijd die nodig is om de voorraad om te zetten. De berekening van de contante conversiecyclus helpt om te bepalen hoe goed een bedrijf zijn korte termijn contante transacties int en betaalt. Als een bedrijf bijvoorbeeld traag is in het innen van zijn vorderingen, kan dit leiden tot een tekort aan contanten en kan het bedrijf moeite hebben met het betalen van zijn rekeningen en schulden.
Hoe korter de cyclus, hoe beter. Cash is koning, en slimme managers weten dat snel bewegend werkkapitaal winstgevender is dan onproductief werkkapitaal dat vastzit in activa.
Formule en berekening van de contante conversiecyclus
- Verkrijg de uitstaande dageninventaris van een bedrijf en tel het cijfer op bij de uitstaande dagenverkoop.
- Neem het resultaat en trek de uitstaande dagen van het bedrijf af om tot de cashconversiecyclus te komen
Er is niet één optimale maatstaf voor de CCC, ook wel de bedrijfscyclus van een bedrijf genoemd. In de regel wordt de CCC van een bedrijf sterk beïnvloed door het type product of dienst dat het levert en door de kenmerken van de branche.
Beleggers die op zoek zijn naar investeringskwaliteit op dit gebied van de balans van een bedrijf, moeten de CCC gedurende een langere periode volgen (bijvoorbeeld vijf tot tien jaar) en de prestaties ervan vergelijken met die van concurrenten. Consistentie en afname van de bedrijfscyclus zijn positieve signalen. Omgekeerd zijn grillige ophaaltijden en een toename van voorhanden voorraad doorgaans negatieve indicatoren voor investeringskwaliteit.
1:42
De omzetratio van vaste activa
De omzetratio van vaste activa meet hoeveel inkomsten worden gegenereerd door het gebruik van de totale activa van een bedrijf. Aangezien activa een aanzienlijk bedrag kunnen kosten, willen beleggers weten hoeveel inkomsten er worden verdiend met die activa en of ze efficiënt worden gebruikt.
Vaste activa, zoals materiële vaste activa (PP&E), zijn de fysieke activa die een bedrijf bezit en vormen doorgaans de grootste component van de totale activa. Hoewel de term vaste activa wordt doorgaans beschouwd als een bedrijf de PP & E, worden de activa ook wel aangeduid als vaste activa, wat betekent dat ze op lange termijn activa.
Het bedrag aan vaste activa dat een bedrijf bezit, is in hoge mate afhankelijk van de branche. Sommige bedrijven zijn kapitaalintensiever dan andere. Grote producenten van kapitaalgoederen, zoals fabrikanten van landbouwmachines, hebben grote investeringen in vaste activa nodig. Servicebedrijven en computersoftwareproducenten hebben relatief weinig vaste activa nodig. Gewone fabrikanten hebben doorgaans 25% tot 40% van hun activa in materiële vaste activa. Dienovereenkomstig zullen de omzetverhoudingen van vaste activa variëren tussen verschillende bedrijfstakken.
Formule en berekening van de omzetratio van vaste activa
Fixed Asset Turnover=Net SalesAverage Fixed Assets\ begin {uitgelijnd} & \ text {Fixed Asset Turnover} = \ frac {\ text {Netto-omzet}} {\ text {Gemiddelde vaste activa}} \\ \ end {uitgelijnd}Omzet van vaste activa=Gemiddelde vaste activa
- Haal de netto-omzet uit de winst-en-verliesrekening van het bedrijf.
- Indien nodig kan de netto-omzet worden berekend door de omzet – of bruto-omzet – te nemen en de opbrengsten en uitwisselingen hiervan af te trekken. Sommige bedrijfstakken gebruiken de netto-omzet omdat ze goederen hebben geretourneerd, zoals kledingwinkels.
De omzetratio van vaste activa kan beleggers vertellen hoe effectief het management van een bedrijf zijn activa gebruikt. De ratio is een maatstaf voor de productiviteit van de vaste activa van een bedrijf met betrekking tot het genereren van inkomsten. Hoe hoger het aantal keren dat materiële vaste activa worden omgezet, hoe meer omzet of netto-omzet een bedrijf met die activa genereert.
Het is belangrijk voor beleggers om de omloopsnelheden van vaste activa over verschillende perioden te vergelijken, aangezien bedrijven in de loop van de tijd waarschijnlijk zullen upgraden en nieuwe apparatuur zullen toevoegen. Idealiter zouden beleggers moeten zoeken naar verbetering van de omloopsnelheid over meerdere perioden. Het is ook het beste om de omzetverhoudingen te vergelijken met vergelijkbare bedrijven binnen dezelfde branche.
De Return on Assets Ratio
Rendement op activa (ROA) wordt beschouwd als een winstgevendheidsratio, wat betekent dat het laat zien hoeveel nettowinst of winst wordt verdiend met de totale activa. ROA kan echter ook dienen als een maatstaf voor het bepalen van de activaprestaties van een bedrijf.
Zoals eerder opgemerkt, vereisen vaste activa een aanzienlijke hoeveelheid kapitaal om te kopen en te onderhouden. Als gevolg hiervan helpt de ROA investeerders te bepalen hoe goed het bedrijf die kapitaalinvestering gebruikt om inkomsten te genereren. Als het managementteam van een bedrijf slecht heeft geïnvesteerd met zijn activa-aankopen, wordt dit weergegeven in de ROA-statistiek.
Ook als een bedrijf zijn activa niet heeft bijgewerkt, zoals apparatuurupgrades, zal dit resulteren in een lagere ROA in vergelijking met vergelijkbare bedrijven die hun apparatuur of vaste activa hebben geüpgraded. Daarom is het belangrijk om de ROA van bedrijven in dezelfde branche of met een vergelijkbaar productaanbod, zoals autofabrikanten, te vergelijken. Het vergelijken van de ROA’s van een kapitaalintensief bedrijf zoals een autofabrikant met een marketingbedrijf dat weinig vaste activa heeft, zou weinig inzicht geven in welk bedrijf een betere investering zou zijn.
Formule en berekening van de Return on Assets Ratio
- Zoek het nettoresultaat op de resultatenrekening van het bedrijf.
- In veel ROA-formules wordt het totaal aan activa of het totaal aan activa van de eindperiode gebruikt in de noemer.
- Als u echter de gemiddelde totale activa wilt gebruiken, voegt u de totale activa vanaf het begin van de periode toe aan de waarde van de totale activa aan het einde van de periode en deelt u het resultaat door twee om de gemiddelde totale activa te berekenen.
- Verdeel het netto-inkomen door de totale activa of de gemiddelde totale activa om de ROA te verkrijgen.
- Houd er rekening mee dat de bovenstaande formule een decimaal oplevert, zoals bijvoorbeeld.10. Vermenigvuldig het resultaat met 100 om de komma te verplaatsen en om te rekenen naar een percentage, zoals.10 * 100 = 10% ROA.
De reden dat de ROA-ratio wordt uitgedrukt als een procentueel rendement, is om een procentuele vergelijking mogelijk te maken van hoeveel winst wordt gegenereerd uit de totale activa. Als een bedrijf een ROA van 10% heeft, genereert het 10 cent voor elke dollar aan winst of netto-inkomen die wordt verdiend.
Een hoog rendementspercentage impliceert goed beheerde activa en ook hier kan de ROA-ratio het beste worden gebruikt als een vergelijkende analyse van de eigen historische prestaties van een bedrijf.
De impact van immateriële activa
Talrijke niet-fysieke activa worden als immateriële activa beschouwd, die grofweg in drie verschillende typen worden onderverdeeld:
- Intellectuele eigendom (patenten, auteursrechten, handelsmerken, merknamen, etc.)
- Uitgestelde kosten (geactiveerde kosten)
- Aangekochte goodwill (de kostprijs van een investering die de boekwaarde overschrijdt)
Helaas is er weinig uniformiteit in balanspresentaties voor immateriële activa of de terminologie die in de rekeningtitels wordt gebruikt. Vaak worden immateriële activa begraven in andere activa en alleen vermeld in een toelichting in de financiële gegevens.
De dollars die gemoeid zijn met intellectueel eigendom en uitgestelde kosten zijn doorgaans niet materieel en vereisen in de meeste gevallen niet veel analytisch onderzoek. Investeerders worden echter aangemoedigd om zorgvuldig te kijken naar het bedrag van de gekochte goodwill op de balans van een bedrijf – een immaterieel actief dat ontstaat wanneer een bestaand bedrijf wordt overgenomen. Sommige beleggingsprofessionals voelen zich ongemakkelijk bij een grote hoeveelheid gekochte goodwill. Het rendement voor het overnemende bedrijf zal alleen worden gerealiseerd als het in de toekomst in staat is om de overname om te zetten in positieve opbrengsten.
Conservatieve analisten zullen het bedrag van de gekochte goodwill aftrekken van het eigen vermogen om te komen tot de tastbare nettowaarde van een bedrijf. Bij gebrek aan een nauwkeurige analytische meting om een oordeel te vellen over de impact van deze aftrek, gebruiken beleggers hun gezond verstand. Als de aftrek van gekochte goodwill een materiële negatieve impact heeft op het eigen vermogen van een bedrijf, zou dit een punt van zorg moeten zijn. Een balans met een matig hefboomeffect kan bijvoorbeeld onaantrekkelijk zijn als de schuldverplichtingen aanzienlijk hoger zijn dan de tastbare vermogenspositie.
Bedrijven nemen andere bedrijven over, dus gekochte goodwill is een feit in de financiële boekhouding. Beleggers moeten echter goed kijken naar een relatief grote hoeveelheid gekochte goodwill op een balans. De impact van deze rekening op de investeringskwaliteit van een balans moet worden beoordeeld in termen van de omvang in vergelijking met het eigen vermogen en het succespercentage van de onderneming bij acquisities. Dit is echt een oordeelsoproep, maar wel een die aandachtig moet worden overwogen.
Het komt neer op
Activa vertegenwoordigen items van waarde die een bedrijf bezit, in bezit heeft of verschuldigd is. Van de verschillende soorten items die een bedrijf bezit, zijn vorderingen, voorraad, materiële vaste activa en immateriële activa doorgaans de vier grootste rekeningen aan de actiefzijde van een balans. Daarom is een sterke balans gebaseerd op het efficiënte beheer van deze belangrijke activatypen, en is een sterke portefeuille gebouwd op het weten hoe u financiële overzichten moet lezen en analyseren.