Autonoom verbruik
Wat is autonoom verbruik?
Autonome consumptie wordt gedefinieerd als de uitgaven die consumenten moeten doen, zelfs als ze geen besteedbaar inkomen hebben. Bepaalde goederen moeten worden gekocht, ongeacht hoeveel inkomen of geld een consument op een bepaald moment in zijn bezit heeft. Wanneer een consument weinig middelen heeft, kan het betalen voor deze benodigdheden hem dwingen geld te lenen of toegang te krijgen tot geld dat hij eerder had gespaard.
Belangrijkste leerpunten
- Autonome consumptie wordt gedefinieerd als de uitgaven die consumenten moeten doen, zelfs als ze geen besteedbaar inkomen hebben.
- Deze kosten kunnen niet worden geëlimineerd, ongeacht een beperkt persoonlijk inkomen, en worden als gevolg daarvan als autonoom of onafhankelijk beschouwd.
- Wanneer een consument weinig middelen heeft, kan het betalen voor zijn levensbehoeften hem dwingen geld te lenen of toegang te krijgen tot geld dat hij eerder had gespaard.
Autonoom verbruik begrijpen
Zelfs als iemand geen geld heeft, heeft hij toch bepaalde dingen nodig, zoals voedsel, onderdak, nutsvoorzieningen en gezondheidszorg. Deze kosten kunnen niet worden geëlimineerd, ongeacht een beperkt persoonlijk inkomen, en worden als gevolg daarvan als autonoom of onafhankelijk beschouwd.
Autonoom verbruik staat in contrast met discretionair verbruik, een term die wordt gegeven aan goederen en diensten die door consumenten als niet-essentieel worden beschouwd, maar wenselijk zijn als hun beschikbare inkomen voldoende is om ze te kopen.
Als het inkomen van een consument een tijdje zou verdwijnen, zouden ze ofwel moeten sparen of hun schulden moeten vergroten om essentiële uitgaven te financieren.
Het niveau van autonoom verbruik kan verschuiven als reactie op gebeurtenissen die de bronnen van inkomsten beperken of elimineren, of wanneer de beschikbare besparings- en financieringsopties laag zijn. Dit kan het verkleinen van een huis, het veranderen van eetgewoonten of het beperken van het gebruik van bepaalde voorzieningen omvatten.
Ontslaan
Sparen, het tegenovergestelde van sparen, verwijst naar geld uitgeven boven het beschikbare inkomen. Dit kan worden bereikt door een spaarrekening aan te boren, contante voorschotten op een creditcard te nemen of te lenen tegen toekomstige inkomsten (via een betaaldag of reguliere lening ).
Ook wel negatieve besparing genoemd, kan dissaving op individueel niveau of op grotere economische schaal worden bekeken. Als de autonome uitgaven binnen een gemeenschap of populatie groter zijn dan het cumulatieve inkomen van de betrokken individuen, heeft de economie negatieve besparingen (en zal ze waarschijnlijk schulden aangaan om haar uitgaven te financieren).
Een persoon hoeft geen financiële problemen te hebben om te laten plaatsvinden. Een persoon kan bijvoorbeeld aanzienlijke besparingen hebben om te betalen voor een belangrijke gebeurtenis in het leven, zoals een bruiloft, om het opgebouwde geld te gebruiken voor een discretionaire uitgave.
Overheden besteden hun beschikbare middelen aan verplichte, autonome uitgaven of discretionaire uitgaven. Verplichte of autonome uitgaven omvatten fondsen die zijn gemandateerd voor specifieke programma’s en doeleinden die noodzakelijk worden geacht voor het goed functioneren van het land, zoals sociale zekerheid, Medicare en Medicaid.
Daarentegen kunnen discretionaire middelen worden besteed aan programma’s die waarde toevoegen aan de samenleving maar niet als cruciaal worden beschouwd. Discretionaire fondsen ondersteunen doorgaans programma’s die verband houden met bepaalde defensieactiviteiten, onderwijs en transportprogramma’s.
Autonoom verbruik versus geïnduceerd verbruik
Het verschil tussen autonoom verbruik en geïnduceerd verbruik is dat dit laatste zou moeten fluctueren afhankelijk van het inkomen.
Geïnduceerde consumptie is het deel van de uitgaven dat varieert afhankelijk van het beschikbare inkomen. Naarmate de waarde van het beschikbare inkomen stijgt, wordt verwacht dat dit een vergelijkbare stijging van de consumptie zal veroorzaken. Mensen in deze situatie zullen waarschijnlijk meer geld uitgeven aan rijkelijk leven, meer aankopen doen en hogere uitgaven maken.