Tekortkoming
Wat is een tekortbalans?
Een tekortsaldo is het netto verschil tussen het bedrag dat een lener verschuldigd is over een onderpand waarmee de lening is veiliggesteld.
Typische voorbeelden van wanneer een tekortsaldo kan optreden, zijn onder meer nadat een geldschieter een auto in bezit heeft genomen omdat de lener geen betalingen heeft gedaan of bezit neemt van een huis in een executieverkoop.
De geldschieter zal dan proberen het resterende saldo van de lening terug te krijgen door het onroerend goed te verkopen. Als de verkoop er echter niet toe leidt dat de kredietverstrekker het volledige saldo van de lening terugkrijgt, is het resulterende tekort het saldo van het tekort. De kredietgever kan ook administratiekosten en kosten in verband met de verkoop van het onderpand aan het totale tekortsaldo toevoegen.
Belangrijkste leerpunten
- Een tekortsaldo is het bedrag dat verschuldigd is aan een schuldeiser wanneer onderpand wordt verkocht voor een bedrag dat lager is dan wat de lener verschuldigd is voor een gedekte lening.
- Er ontstaat een tekortsaldo wanneer een lener geen betalingen verricht voor een lening die is gedekt door onderpand en de schuldeiser het onderpand verkoopt in een poging het resterende saldo van de lening terug te verdienen.
- De schuldeiser kan het tekortsaldo absorberen, het tekortsaldo teruggeven aan de lener of met de lener onderhandelen over een schikking.
- Wanneer een lening wordt afgesloten met een tekortsaldo, kan dit op verschillende manieren worden weerspiegeld in het kredietrapport van de lener, zoals een afschrijving, schikking of een akte in plaats van executie.
Hoe een tekortbalans werkt
Een tekortsaldo doet zich meestal voor in situaties waarin een lener zich niet langer kan veroorloven om betalingen te doen. De lener onderhandelt ofwel over een lagere schikking voor wat verschuldigd is, of komt volledig in gebreke voor de volledige lening. Dit wordt ook wel ‘ondersteboven’ genoemd bij een lening.
Het resterende verantwoordelijke saldo van de kredietnemer kan door de kredietgever worden verhoogd om eventuele extra juridische kosten te dekken die hij heeft gemaakt tijdens het proces om het onderpand weer in bezit te krijgen. Het tekortsaldo kan worden opgevangen door de kredietgever of de kredietgever kan de verantwoordelijkheid voor de schuld terugschuiven naar de kredietnemer.
Bij autoleningen wordt deze uitgave meestal teruggeboekt naar de lener en maakt ze deel uit van de terugneming. Bij hypotheken wordt de partij die verantwoordelijk is voor het saldo meestal onderhandeld tussen de beheerder van de lening en de huiseigenaar. Soms kan hierover worden onderhandeld door een derde partij die namens de huiseigenaar handelt. Deze processen staan bekend als executieverkopen of short sales.
Hoe een tekortsaldo een kredietrapport beïnvloedt
Wanneer de kredietgever de verantwoordelijkheid van de kredietnemer voor de resterende schuld afdwingt, zal de rekening als open blijven rapporteren op hun kredietrapport totdat deze volledig is betaald. Wanneer het bedrag niet aan de lener wordt doorgegeven en de beheerder afziet van het resterende saldo om de schuld te betalen, geeft het kredietrapport de manier weer waarop de lening is afbetaald.
Als een lening naar tevredenheid is afgesloten, wordt in het algemeen weergegeven als betaald zoals afgesproken. Wanneer het wordt afgesloten met een tekortsaldo, kan het op een paar verschillende manieren worden gerapporteerd, maar het is meestal bekend als een afschrijving, schikking of akte in plaats van marktafscherming.
Consumenten moeten zich ervan bewust zijn dat de Internal Revenue Service (IRS) kwijtgescholden tekortkomingen als verdiende inkomsten kan rekenen. Een gecertificeerde belastingspecialist moet worden geraadpleegd om te bepalen in hoeverre een kredietnemer aanvullende belastingaansprakelijkheid kan betalen.
Voorbeelden van een tekortbalans
Overweeg een tekortsaldo in het voorbeeld van een korte verkoop. John en Mary hebben een huis met een resterende hypotheekrente van $ 250.000. Ze kunnen het zich niet langer veroorloven om maandelijkse betalingen te doen. De waarde van hun huis is slechts $ 200.000, dat is het bedrag waarvoor ze het kunnen verkopen. Dit laat een tekortsaldo van $ 50.000 over, exclusief eventuele kosten of vergoedingen in verband met het uitvoeren van de verkoop van het huis.
John en Mary hebben onderhandeld over een korte verkoop met hun leningbeheerder, die heeft afgesproken minder te accepteren dan wat er op het onroerend goed verschuldigd is om aan de hypotheek te voldoen. Nadat de afsluiting heeft plaatsgevonden, schrijft de beheerder het resterende saldo van $ 50.000 af en sluit hij de hypotheek af zonder verdere verantwoordelijkheid jegens de lener.
Een autolening kan een andere benadering kiezen. Stel je dezelfde situatie voor met de auto die John en Mary niet langer kunnen betalen. De autolening neemt de auto weer in bezit. John en Mary zijn $ 10.000 verschuldigd, maar de geldschieter kan de auto slechts voor $ 8.500 verkopen. Het saldo van het tekort is $ 1.500 en de autolening betaalt deze kosten terug aan John en Mary. De autolening neemt contact op met een advocaat en zij gaan naar de rechtbank om een tekortvonnis tegen John en Mary te vellen voor het resterende saldo van $ 1.500 en de extra $ 500 aan vergoedingen die ze hebben gemaakt als onderdeel van de terugneming.