24 juni 2021 13:24

Wisselkoersrisico: economische blootstelling

In het huidige tijdperk van de toenemende globalisering en de toegenomen valuta volatiliteit, veranderingen in de wisselkoersen hebben een grote invloed op de activiteiten en de winstgevendheid van bedrijven. Wisselkoersschommelingen zijn niet alleen van invloed op multinationals en grote ondernemingen, maar ook op kleine en middelgrote ondernemingen, inclusief ondernemingen die alleen in hun eigen land actief zijn. Hoewel het begrijpen en beheren van wisselkoersrisico’s een onderwerp van overduidelijk belang is voor bedrijfseigenaren, moeten beleggers er ook vertrouwd mee zijn vanwege de enorme impact die het kan hebben op hun belangen.

Wat is economische blootstelling?

Bedrijven zijn blootgesteld aan drie soorten risico’s die worden veroorzaakt door valutaschommelingen:

  • Transactieblootstelling vloeit voort uit het effect dat wisselkoersschommelingen hebben op de verplichtingen van een bedrijf om betalingen in vreemde valuta te doen of te ontvangen. Dit type blootstelling is van korte tot middellange termijn van aard.
  • Omrekeningsrisico’s vloeien voort uit het effect van valutaschommelingen op de geconsolideerde jaarrekening van een bedrijf, met name wanneer het buitenlandse dochterondernemingen heeft. Dit type blootstelling is op middellange tot lange termijn.
  • Economische (of operationele) blootstelling is minder bekend dan de vorige twee, maar vormt niettemin een aanzienlijk risico. Het wordt veroorzaakt door het effect van onverwachte valutaschommelingen op de toekomstige kasstromen en marktwaarde van een bedrijf en heeft een langetermijnkarakter. De impact kan aanzienlijk zijn, aangezien onverwachte wisselkoersveranderingen een grote invloed kunnen hebben op de concurrentiepositie van een bedrijf, zelfs als het niet in het buitenland actief is of verkoopt. Een Amerikaanse meubelfabrikant die alleen lokaal verkoopt, heeft bijvoorbeeld nog steeds te kampen met import uit Azië en Europa, die mogelijk goedkoper en dus concurrerender wordt als de dollar aanzienlijk sterker wordt.

Merk op dat economische blootstelling te maken heeft met onverwachte veranderingen in wisselkoersen – die per definitie onmogelijk te voorspellen zijn – aangezien het management van een bedrijf zijn budgetten en prognoses baseert op bepaalde veronderstellingen, die hun verwachte verandering in wisselkoersen vertegenwoordigen. Bovendien, terwijl transactie- en translatierisico’s nauwkeurig kunnen worden ingeschat en daarom kunnen worden afgedekt, is de economische blootstelling moeilijk nauwkeurig te kwantificeren en als gevolg daarvan moeilijk af te dekken.

Voorbeeld van economische blootstelling

Hier is een hypothetisch voorbeeld van economische blootstelling. Overweeg een groot Amerikaans farmaceutisch product met dochterondernemingen en activiteiten in een aantal landen over de hele wereld. De grootste exportmarkten van het bedrijf zijn Europa en Japan, die samen goed zijn voor 40% van de jaarlijkse inkomsten. Het management had rekening gehouden met een gemiddelde daling van 3% voor de dollar ten opzichte van de euro en de Japanse yen voor het lopende jaar en de komende twee jaar.

Hun bearish kijk op de dollar was gebaseerd op kwesties zoals de terugkerende Amerikaanse budgettaire impasse, evenals de groeiende begrotingstekorten en tekorten op de lopende rekening van de natie, waarvan ze verwachtten dat ze in de toekomst zouden wegen op de greenback.

Een snel verbeterende Amerikaanse economie heeft echter geleid tot speculatie dat de Federal Reserve op het punt staat het monetaire beleid veel eerder dan verwacht aan te scherpen. De dollar is daardoor aan het stijgen en is de afgelopen maanden ongeveer 5% gestegen ten opzichte van de euro en de yen. De vooruitzichten voor de komende twee jaar duiden op een verdere stijging van de dollar, aangezien het monetaire beleid in Japan zeer stimulerend blijft en de Europese economie net uit de recessie komt.

Het Amerikaanse farmaceutische bedrijf heeft niet alleen te maken met transactieblootstelling (vanwege zijn grote exportverkopen) en vertaalblootstelling (aangezien het wereldwijd dochterondernemingen heeft), maar ook met economische risico’s. Bedenk dat het management had verwacht dat de dollar over een periode van drie jaar ongeveer 3% per jaar zou dalen ten opzichte van de euro en de yen, maar de dollar heeft al 5% gewonnen ten opzichte van deze valuta’s, een verschil van acht procentpunten en groeit. Dit heeft uiteraard een negatief effect op de omzet en kasstromen van het bedrijf. Slimme investeerders zijn al ingegaan op de uitdagingen waarmee het bedrijf te maken heeft als gevolg van deze valutaschommelingen en het aandeel is de afgelopen maanden met 7% gedaald.

Blootstelling berekenen

De waarde van een buitenlands actief of buitenlandse kasstroom fluctueert naarmate de wisselkoers verandert. Uit uw Statistics 101-klasse zou u weten dat een regressieanalyse van de activawaarde (P) versus de contante wisselkoers (S) de volgende regressievergelijking zou moeten opleveren:

De regressiecoëfficiënt b is een maatstaf voor de economische blootstelling en meet de gevoeligheid van de dollarwaarde van het actief voor de wisselkoers.

De regressiecoëfficiënt wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de covariantie tussen de activawaarde en de wisselkoers, en de variantie van de contante koers. Wiskundig wordt het gedefinieerd als:

b=COv(P., S)V.eenr(S)b = \ frac {Cov (P, S)} {Var (S)}b=Var(S)

Numeriek voorbeeld

Een Amerikaanse farmaceut – noem het USMed – heeft een belang van 10% in een snelgroeiend Europees bedrijf – laten we het EuroMax noemen. USMed is bezorgd over een mogelijke langetermijndaling van de euro, en aangezien het de dollarwaarde van zijn EuroMax-belang wil maximaliseren, wil het zijn economische blootstelling inschatten.

USMed denkt dat de mogelijkheid van een sterkere of zwakkere euro zelfs is, namelijk 50-50. In het sterke euro-scenario zou de valuta stijgen tot 1,50 ten opzichte van de dollar, wat een negatief effect zou hebben op EuroMax (aangezien het de meeste van zijn producten exporteert). Als gevolg hiervan zou EuroMax een marktwaarde hebben van € 800 miljoen, waarbij het belang van 10% van USMed wordt gewaardeerd op € 80 miljoen (of $ 120 miljoen). In het zwakke euro-scenario zou de munt dalen tot 1,25; EuroMax zou een marktwaarde hebben van € 1,2 miljard, waarbij het belang van 10% van USMed wordt gewaardeerd op € 120 miljoen (of $ 150 miljoen).

Als P de waarde vertegenwoordigt van USMed’s belang van 10% in EuroMax in termen van dollars, en S staat voor de spotkoers van de euro, dan is de covariantie tussen P en S (dwz de manier waarop ze samen bewegen):

Cov (P, S) = – 1.875

Var (S) = 0,015625

De economische blootstelling van USMed is daarom negatief € 120 miljoen, wat betekent dat de waarde van haar belang in EuroMed afneemt naarmate de euro sterker wordt, en stijgt naarmate de euro zwakker wordt.

In dit voorbeeld hebben we gemakshalve een 50-50 mogelijkheid (van een sterkere of zwakkere euro) gehanteerd. Er kunnen echter ook verschillende kansen worden gebruikt, in welk geval de berekeningen een gewogen gemiddelde van deze kansen zouden zijn.

Wat is operationele blootstelling?

De operationele blootstelling van een bedrijf wordt voornamelijk bepaald door twee factoren:

  • Zijn de markten waar het bedrijf zijn inputs vandaan haalt en zijn producten verkoopt concurrerend of monopolistisch? De operationele blootstelling is hoger als de inputkosten of productprijzen van een bedrijf gevoelig zijn voor valutaschommelingen. Als zowel kosten als prijzen gevoelig of niet gevoelig zijn voor valutaschommelingen, compenseren deze effecten elkaar en verminderen ze het operationele risico.
  • Kan het bedrijf zijn markten, productmix en inputbronnen aanpassen in reactie op valutaschommelingen? Flexibiliteit zou in dit geval duiden op een kleinere blootstelling tijdens het gebruik, terwijl onbuigzaamheid zou duiden op een grotere blootstelling tijdens het gebruik.

Beheer van operationele blootstelling

De risico’s van operationele of economische blootstelling kunnen worden verminderd door middel van operationele strategieën of strategieën om valutarisico’s te beperken.

Operationele strategieën

  • Diversificatie van productiefaciliteiten en markten voor producten: Diversificatie zou het risico verminderen dat inherent is aan het hebben van productiefaciliteiten of verkoop geconcentreerd in een of twee markten. Het nadeel hiervan is echter dat het bedrijf mogelijk afstand moet doen van schaalvoordelen.
  • Flexibiliteit in sourcing: het hebben van alternatieve bronnen voor belangrijke inputs is strategisch zinvol, voor het geval de wisselkoersbewegingen de input van één regio te duur maken.
  • Diversificatie van financiering: toegang hebben tot kapitaalmarkten in verschillende grote landen geeft een bedrijf de flexibiliteit om kapitaal op de markt aan te trekken tegen de laagste kosten van fondsen.

Strategieën voor het beperken van valutarisico’s 

De meest voorkomende strategieën in dit verband worden hieronder opgesomd.

  • Overeenkomende valutastromen: dit is een eenvoudig concept waarbij de instroom en uitstroom van vreemde valuta moet worden afgestemd. Als een Amerikaans bedrijf bijvoorbeeld een aanzienlijke instroom in euro’s heeft en schulden wil aantrekken, zou het moeten overwegen om in euro’s te lenen.
  • Overeenkomsten voor het delen van valutarisico’s: dit is een contractuele overeenkomst waarbij de twee partijen die betrokken zijn bij een verkoop- of koopcontract, overeenkomen het risico dat voortvloeit uit wisselkoersschommelingen te delen. Het omvat een prijsaanpassingsclausule, zodat de basisprijs van de transactie wordt aangepast als het tarief buiten een bepaalde neutrale band schommelt.
  • Back-to-back-leningen : Ook bekend als een kredietswap, in deze regeling spreken twee bedrijven in verschillende landen af ​​om elkaars valuta te lenen voor een bepaalde periode, waarna de geleende bedragen worden terugbetaald. Aangezien elk bedrijf een lening verstrekt in zijn eigen valuta en gelijkwaardig onderpand ontvangt in een vreemde valuta, verschijnt een back-to-back-lening als zowel een actief als een passief op de balans.
  • Valutaswaps : dit is een populaire strategie die vergelijkbaar is met een back-to-back-lening, maar die niet op de balans staat. Bij een valutaswap lenen twee bedrijven op de markten en valuta’s waar elk de beste tarieven kan krijgen, en ruilen vervolgens de opbrengst.

Het komt neer op

Een besef van de mogelijke impact van economische blootstelling kan ondernemers helpen stappen te ondernemen om dit risico te verminderen. Hoewel economische blootstelling een risico is dat voor beleggers niet direct duidelijk is, kan het identificeren van bedrijven en aandelen met de grootste blootstelling hen helpen betere investeringskeuzes te maken in tijden van verhoogde wisselkoersvolatiliteit.

 

Related Posts