Financial Accounting Standard 157 (FAS 157)
Wat is Financial Accounting Standard 157 (FAS 157)?
Financial Accounting Standard 157 (FAS 157) is de controversiële boekhoudnorm voor reële waarde van de Financial Accounting Standards Board (FASB), die werd geïntroduceerd in 2006, in de aanloop naar de wereldwijde financiële crisis, en is nu bekend als de Accounting Standards Code Onderwerp 820.
Belangrijkste leerpunten
- In 2006 heeft de Amerikaanse Financial Accounting Standards Board (FASB) geverifieerd hoe bedrijven hun activa op de markt moesten markeren via de boekhoudnorm die bekend staat als FASB 157 (nr. 157, Fair Value Measurements).
- FASB 157, nu Accounting Standards Code Topic 820 genoemd, introduceerde een classificatiesysteem dat tot doel heeft duidelijkheid te scheppen over de balansactiva van bedrijven.
- De FASB 157-categorieën voor activawaardering kregen de codes Niveau 1, Niveau 2 en Niveau 3. Elk niveau wordt onderscheiden door hoe gemakkelijk activa nauwkeurig kunnen worden gewaardeerd, waarbij activa van niveau 1 het gemakkelijkst zijn.
Inzicht in de Financial Accounting Standard 157
Financial Accounting Standard 157 (FAS 157) stelde één consistent raamwerk vast voor het schatten van de reële waarde bij afwezigheid van genoteerde prijzen, gebaseerd op het begrip ‘exitprijs’ en een hiërarchie met drie niveaus om het beoordelingsniveau weer te geven dat betrokken is bij het schatten van de reële waarde. waarden, variërend van marktconforme prijzen tot illiquide activa van niveau 3 waarvoor geen waarneembare markt bestaat en waarderingen moeten worden gebaseerd op bedrijfseigen interne informatie, zoals de meest recente financieringsronde.
Kort nadat de FAS 157 werd geïntroduceerd, stelde de subprimecrisis zijn subjectieve maatstaven van reële waarde op de proef. De volatiliteit van de aandelenmarkten en de illiquide markten hebben grote schade toegebracht aan de boekhoudmodellen voor reële waarde en dwongen private equity-bedrijven om de waarde van activa op hun balans te verrekenen – wat een destructieve terugkoppeling veroorzaakte van waardeverminderingen die de solvabiliteit van het banksysteem bedreigden. Omdat volatiele markten en fair value accounting een misleidend beeld kunnen geven van de ware staat van de financiën van een bedrijf, heeft de FASB sindsdien bedrijven meer speelruimte gegeven bij het waarderen van illiquide activa.
Andere Overwegingen
Vóór 2008 waren de waarderingen gebaseerd op mark-to-market schattingen, omdat deze algemeen als conservatiever en betrouwbaarder werd beschouwd. Maar de private equity-industrie lobbyde voor verandering, omdat het gebruik van historische kosten geen gemakkelijke vergelijkbaarheid tussen bedrijven mogelijk maakt, en ze wilden de eerlijke waardering van illiquide activa standaardiseren.
De grenzen van wiskunde op basis van fantasiewaardering werden echter duidelijk in 2016, toen de door VC gesteunde “eenhoorn” -startup Dropbox van de ene op de andere dag 50% werd verlaagd door beleggingsfonds T. Rowe Price, tot $ 8 per aandeel, omdat het dacht dat $ 10 miljard waard was. irrationeel. Toen Dropbox in maart 2018 op de markt kwam, openden zijn aandelen voor $ 29 per aandeel, en de marktwaardering steeg de dag na de beursgang naar $ 13 miljard.
FASB-niveaus van activa
De FASB 157-categorieën voor activawaardering kregen de codes Niveau 1, Niveau 2 en Niveau 3. Elk niveau wordt onderscheiden door hoe gemakkelijk activa nauwkeurig kunnen worden gewaardeerd, waarbij activa van niveau 1 het gemakkelijkst zijn.
Niveau 1
Activa van niveau 1 zijn activa die worden gewaardeerd op basis van gemakkelijk waarneembare marktprijzen. Deze activa kunnen tegen marktwaarde worden gewaardeerd en omvatten schatkistpapier, verhandelbare waardepapieren, vreemde valuta en ongemunt goud.
Level 2
Deze activa en passiva hebben geen normale marktprijs, maar kunnen een reële waarde krijgen op basis van genoteerde prijzen op inactieve markten, of modellen met waarneembare inputs, zoals rentetarieven, wanbetalingspercentages en rentecurves. Een renteswap is een voorbeeld van een actief van niveau 2.
Niveau 3
Niveau 3 is het minst gewaardeerd tegen marktwaarde van de categorieën, met activawaarden op basis van modellen en niet-waarneembare inputs – aannames van marktdeelnemers worden gebruikt bij het waarderen van het activum of de verplichting, aangezien er geen direct beschikbare marktinformatie over is. Activa van niveau 3 worden niet actief verhandeld en hun waarde kan alleen worden geschat met behulp van een combinatie van complexe marktprijzen, wiskundige modellen en subjectieve veronderstellingen.
Voorbeelden van activa van niveau 3 zijn onder meer door hypotheek gedekte effecten (MBS), private equity aandelen, complexe derivaten, buitenlandse aandelen en noodlijdende schulden. Het proces van het schatten van de waarde van activa van niveau 3 staat bekend als mark to management.