Overheidsvoorschriften: helpen ze bedrijven?
Veel sectoren van het bedrijfsleven klagen al lang over overheidsregulering. Bedrijven en hun woordvoerders verwerpen overheidsregels vaak als irrationele belemmeringen voor winst, economische efficiëntie en het scheppen van banen. Het is niet verwonderlijk dat veel bedrijven mazen in de wet hebben gebruikt, activiteiten naar het buitenland hebben verplaatst en antitrustwetten hebben overtreden bij hun pogingen om met regelgeving om te gaan.
In werkelijkheid hebben Amerikaanse bedrijven zowel voorspoed als geleden onder een steeds groter aantal regels en een ingewikkelde belastingwetgeving. Als gevolg hiervan kan de relatie tussen bedrijven en de overheid zowel collaboratief als vijandig zijn. Wat nog belangrijker is, de regels hebben de consumenten beschermd tegen uitbuitingspraktijken. Hieronder zullen we enkele van deze voorschriften bekijken om te zien waarom hun impact op bedrijven moeilijk vast te stellen is.
Belangrijkste leerpunten
- De regulering van de Amerikaanse economie door de overheid is de afgelopen eeuw enorm uitgebreid, wat tot zakelijke klachten heeft geleid dat interventies groei en efficiëntie belemmeren.
- Voorstanders van interventie zeggen dat het noodzakelijk is om de nadelige gevolgen van ongereguleerde handel, die variëren van milieuschade tot arbeidsmisbruik, te verzachten.
- Sommige interventies zijn bedoeld om de particuliere sector te helpen door het verstrekken van duidelijke richtlijnen, leningen en advies aan bedrijven.
Bedrijven in bedwang houden
Het Congres keurde de eerste antitrustwet goed in 1890 en volgde die met periodieke wijzigingen in de vennootschapsbelastingtarieven en steeds complexere bedrijfsregels. Het bedrijfsleven heeft zich over het algemeen verzet tegen wetten, voorschriften of belastingheffingen waarvan het denkt dat deze haar bedrijfsvoering en winstgevendheid belemmeren. Een veelgehoord argument tegen overregulering en buitensporige belastingheffing is dat ze op de lange termijn nettokosten met zich meebrengen voor de samenleving. Volgens critici vertragen overheidsregels disruptieve innovaties en passen ze zich niet aan veranderingen in de samenleving aan.
Anderen voeren aan dat er goede redenen zijn voor regulering. Bij het nastreven van winst hebben bedrijven het milieu beschadigd, arbeidskrachten misbruikt, immigratiewetten overtreden en consumenten bedrogen. Voorstanders zeggen dat dit de reden is waarom publiekelijk verantwoordelijke gekozen functionarissen in de eerste plaats verantwoordelijk zijn voor regulering. Bovendien zijn sommige regels essentieel om beschaafde concurrerende bedrijven tot bloei te laten komen. Er zijn maar weinig legitieme bedrijven die zich willen bezighouden met afpersing of deelnemen aan de zwarte markt.
In ieder geval hebben we nu entiteiten en voorschriften om de vermeende excessen van de vrije markt te beperken. Bedrijven klagen over veel van deze regels, terwijl ze ook lobbyen om andere regels in hun voordeel te laten veranderen.
Sarbanes-Oxley
In de nasleep van grote bedrijfsfraude bij verschillende bedrijven, waaronder Enron, Tyco en WorldCom, keurde het Congresin 2002de Sarbanes-Oxley Act goed. De wet regelt boekhouding, auditing en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Velen in de zakenwereld waren tegen het wetsvoorstel en beweerden dat naleving moeilijk, tijdrovend en ondoelmatig zou zijn. Bovendien voorspelden ze dat de wet aandeelhouders niet tegen fraude zou beschermen. Deze positie kreeg enige steun toen tijdens de financiële crisis van 2008 tal van financiële fraudeurs aan het licht kwamen, zoals Bernie Madoff.
Het Environmental Protection Agency (EPA)
President Richard Nixon creëerde de EPA bij uitvoerend bevel in 1970. Het agentschap regelt de verwijdering van afvalmaterialen, beperkingen op broeikasgasemissies en controles op andere verontreinigende stoffen. Bedrijven die aan deze regels moeten voldoen, hebben geklaagd dat de beperkingen duur zijn en de winst in gevaar brengen.3
De Federal Trade Commission (FTC)
Sommige bedrijven beschouwen de FTC als een vijand van het bedrijfsleven. Het werd in 1914 opgericht om consumenten te beschermen tegen misleidende of concurrentievervalsende bedrijfspraktijken. Het kan hierbij gaan om prijsafspraken, monopolievorming en frauduleuze reclame.
De Securities and Exchange Commission (SEC)
Het Congresrichttein 1934de Securities and Exchange Commission ( SEC ) op. Het regelt de beursintroducties ( IPO’s ), zorgt voor volledige openbaarmaking en handhaaft regels met betrekking tot de handel in aandelen.
De Food and Drug Administration (FDA)
Farmaceutische bedrijven klagen er vaak over dat de FDA de goedkeuring en marketing van bepaalde medicijnen nodeloos vertraagt. Ze vereisen vaak aanvullende of uitgebreidere klinische onderzoeken, zelfs als de geneesmiddelen al effectief zijn gebleken. De hoge kosten om medicijnen goedgekeurd te krijgen, kunnen kleine bedrijven ervan weerhouden de markt te betreden. Bovendien is de FDA bekritiseerd voor het vertragen van goedkeuring en menselijke proeven met geneesmiddelen voor mensen die te maken hebben met levensbedreigende aandoeningen.
Regulatory Capture
Misschien wel de meest substantiële kritiek op overheidsregelgeving is dat ze het potentieel creëren voor regulering. Wanneer dat gebeurt, komen de instanties die zogenaamd verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de consumenten onder de controle van de industrieën die ze zouden moeten reguleren. De toezichthouder kan actief toegangsdrempels opwerpen en publieke middelen voor reddingsoperaties omleiden naar begunstigde bedrijven.
Regelgeving kan de macht van dominante en misbruikende bedrijven vergroten als beleidsmakers niet oppassen bij het opstellen van nieuwe regels.
Bedrijven ondersteunen
Honderden hulpprogramma’s van de overheid – in de vorm van geld, informatie en diensten – zijn beschikbaar voor bedrijven en ondernemers. De Small Business Administration ( SBA ) regelt leningen voor startups. Het biedt ook subsidies, advies, training en managementadvies. Het Commerce Department helpt kleine en middelgrote bedrijven om de overzeese verkoop van hun producten te vergroten.
Een vaak over het hoofd geziene dienst die de overheid aan alle bedrijven levert, is de rechtsstaat. Het US Patent and Trademark Office biedt bescherming van uitvindingen en specifieke producten tegen illegale inbreuken door concurrenten en stimuleert zo innovatie en creativiteit. Overtredingen van octrooien en handelsmerken worden bestraft met forse boetes en onderhevig aan civiele acties die kostbaar kunnen zijn als de verdachte verliest.
Bovendien neemt de overheid af en toe buitengewone maatregelen om bedrijven in moeilijke economische omstandigheden te beschermen. Sommige economen beweren dat het Troubled Asset Relief Program ( TARP ) en de economische stimuleringsplannen die erop volgden een herhaling van de Grote Depressie hebben afgewend. Evenzo heeft de Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security ( CARES ) Act mogelijk voorkomen dat veel bedrijven in 2020 failliet gingen.
Andere economen houden vol dat de regering niet had mogen ingrijpen en dat de vrije markten de mogelijkheid hadden moeten krijgen om faillissementen uit te bannen. Met welke kant u het ook eens bent, het lijdt geen twijfel dat de zakenwereld er zonder deze programma’s heel anders uit zou zien.
Het komt neer op
De overheid kan een vriend van het bedrijfsleven zijn en haar financiële, advies- en andere diensten verlenen. Het kan ook een vriend van het publiek zijn, die consumentenbescherming, veiligheid van werknemers en andere wetten bedenkt en afdwingt. Helaas hebben regeringen ook een lange geschiedenis van het vangen van naties in patronen van langdurige achteruitgang door overregulering.
Dit conflict zal waarschijnlijk nooit volledig worden opgelost, omdat er altijd geschillen zullen zijn tussen verschillende segmenten in elke samenleving. Naarmate de technologische doorbraken zich voortzetten, kan het tweeledige karakter van de relatie van de overheid met bedrijven tegelijkertijd in toenemende mate regulerend en samenwerkend worden. De sleutel tot succes is wellicht het behoud van de rol van de overheid als neutrale scheidsrechter, ook al veranderen de spelregels voortdurend.