Verharding
Wat is verharding?
Hardening beschrijft omstandigheden van stijgende prijzen en dalende volatiliteit in een bepaalde markt. Verharding wordt meestal toegepast wanneer wordt verwezen naar de grondstoffenfuturesmarkt.
De term verharding kan ook worden gebruikt in de verzekerings- en banksector om te verwijzen naar een periode van strengere acceptatie of kredietnormen.
Belangrijkste leerpunten
- In de financiële sector wordt de term ‘verharding’ doorgaans gebruikt om te verwijzen naar een periode van stijgende prijzen en verminderde volatiliteit, met name in de grondstoffenhandel.
- De term verharding komt ook veel voor in de verzekerings- en kredietsector, waar het verwijst naar perioden waarin strengere acceptatie- of kredietpraktijken worden toegepast.
- In de bank- en verzekeringssector wordt verharding vaak waargenomen in de nasleep van financiële crises, wanneer financiële instellingen hun risico’s meer willen beheersen en verminderen.
Hoe verharding werkt
Bij de handel in grondstoffen wordt gezegd dat een markt “verhardt” als de prijzen gestaag stijgen in een tijd waarin de volatiliteit relatief laag is. Voor veel handelaren biedt een verhardende markt ideale voorwaarden om te handelen vanwege de ogenschijnlijk rustige en voorspelbare aard van de markt op dergelijke momenten.
Voor handelaren die willen speculeren op grote bewegingen in grondstoffenprijzen, kan een verhardende markt natuurlijk een negatief teken zijn, aangezien de resulterende afname van de volatiliteit ervoor kan zorgen dat die grote bewegingen minder snel zullen plaatsvinden. Dit zou vooral schadelijk kunnen zijn voor eigenaren van optiecontracten die zijn afgesloten tegen die grondstoffen, waarvan de waarde doorgaans daalt wanneer de volatiliteit van hun onderliggende activa afneemt.
Een algemeen aangenomen overtuiging is dat de opkomst van speculanten op de grondstoffenfuturesmarkten heeft geleid tot een toename van de prijsvolatiliteit op futurescontracten. Integendeel, sommige onderzoekers hebben geconcludeerd dat een instroom van futures-handelaren en de liquiditeit die ze op de markt brengen, een stabiliserend of verhardend effect heeft op de prijzen van futures.
Deze onderzoekers suggereren dat futures-markten als volatiel worden beschouwd, niet vanwege prijsschommelingen, maar vanwege een grote hefboomwerking die beschikbaar is voor futures-handelaren. De margevereisten voor aandelen zijn bijvoorbeeld over het algemeen rond de 50%, terwijl marges van slechts 5% tot 10% gebruikelijk zijn voor futurescontracten. Onder deze omstandigheden kunnen zelfs kleine prijsfluctuaties een enorme impact hebben op de eigenaar van een futurespositie met een hoge hefboomwerking.
Wanneer toegepast in de verzekerings- en banksector, heeft de term verharding een andere betekenis. In deze industrieën wordt verharding vaak gebruikt om te verwijzen naar perioden van strengere acceptatie- of kredietnormen. Deze periodes ontstaan vaak na een financiële schok, zoals de kredietcrisis tijdens de financiële crisis van 2007-2008.
Strengere acceptatie- of kredietpraktijken worden soms geïmplementeerd als reactie op risicovolle beslissingen van de betrokken financiële instellingen, zoals de optimistische derivatencontracten en subprime-leningsovereenkomsten die Amerikaanse banken en verzekeringsmaatschappijen zijn aangegaan vóór de financiële crisis van 2007-2008. In de nasleep van deze financiële crisis waren financiële ondernemingen er meer op gebrand om hun kredietverlenings- en acceptatienormen op een meer conservatieve basis te herzien.
Hoewel deze ommekeer in het sentiment onder financiële instellingen – van risicovol naar conservatiever – kan helpen om het aantal ongeschikte verzekeringspolissen en te risicovolle leningen te verminderen, kan het het voor kredietwaardige tegenpartijen ook moeilijk maken om krediet of verzekering te krijgen. In deze periodes van fiscale “verharding” zullen zowel consumenten als marktdeelnemers vaak klagen dat goedkeuringscriteria onnodig zwaar zijn geworden.