Risico’s afdekken met valutaswaps
Valutarisico is het financiële risico dat voortvloeit uit mogelijke veranderingen in de wisselkoers van de ene valuta ten opzichte van een andere. En het zijn niet alleen degenen die handelen op de valutamarkten die worden beïnvloed. Ongunstige valutaschommelingen kunnen het rendement van een portefeuille met grote internationale blootstelling vaak verpletteren, of het rendement van een anders welvarende internationale onderneming verminderen. Bedrijven die grensoverschrijdend zaken doen, lopen een valutarisico wanneer in het buitenland verdiende inkomsten worden omgezet in het geld van het eigen land en wanneer schulden worden omgerekend van de binnenlandse valuta naar de vreemde valuta.
De valutaswapmarkt is een manier om dat risico af te dekken. Valutaswaps dekken niet alleen het risico in verband met wisselkoersschommelingen af, maar zorgen ook voor de ontvangst van buitenlandse gelden en zorgen voor betere krediettarieven.
Belangrijkste leerpunten
- Als een bedrijf over de hele wereld zaken doet, kan het valutarisico lopen – dat de wisselkoers verandert wanneer buitenlands geld weer wordt omgezet in binnenlandse valuta.
- Valutaswaps zijn een manier om tegen dat soort valutarisico’s in te dekken door kasstromen in vreemde valuta tegen een vooraf bepaalde koers om te wisselen met binnenlandse valuta.
- Valutaswaps worden beschouwd als een deviezentransactie en zijn niet wettelijk verplicht om op de balans van een bedrijf te worden weergegeven op dezelfde manier als een termijn- of optiecontract dat zou doen.
- Er bestaan nu veel ETF’s en onderlinge fondsen met valutahedging om beleggers toegang te geven tot buitenlandse beleggingen zonder zich zorgen te hoeven maken over valutarisico’s.
Hoe valutaswaps werken
Een valutaswap is een financieel instrument waarbij rente in de ene valuta wordt geruild voor dezelfde in een andere valuta.
Valutaswaps bestaan uit twee fictieve principals die aan het begin en einde van de overeenkomst worden uitgewisseld. Deze fictieve principals zijn vooraf bepaalde bedragen in dollars, of hoofdsom, waarop de uitgewisselde rentebetalingen zijn gebaseerd. Deze hoofdsom wordt echter nooit echt terugbetaald: het is strikt “fictief” (wat theoretisch betekent). Het wordt alleen gebruikt als basis voor het berekenen van de rentebetalingen, die wel van eigenaar wisselen.
Voorbeelden van valutaswaps
Hier zijn enkele voorbeeldscenario’s voor valutaswaps. In het echte leven zouden transactiekosten van toepassing zijn; ter vereenvoudiging zijn ze in deze voorbeelden weggelaten.
1. Partij A betaalt een vast tarief over de ene munteenheid, Partij B betaalt een vast tarief over een andere munteenheid.
Een Amerikaans bedrijf (partij A) wil een fabriek van € 3 miljoen openen in Duitsland, waar de financieringskosten in Europa hoger zijn dan thuis. Uitgaande van een wisselkoers van 0,6 euro / USD, kan het bedrijf € 3 miljoen lenen tegen 8% in Europa of $ 5 miljoen tegen 7% in de VS. Het bedrijf leent de $ 5 miljoen tegen 7% en gaat vervolgens een swap aan om de dollarlening om te zetten in euro’s. Partij B, de tegenpartij van de swap, is waarschijnlijk een Duits bedrijf dat $ 5 miljoen aan Amerikaanse fondsen nodig heeft. Evenzo zal het Duitse bedrijf in het binnenland een lagere leenrente kunnen krijgen dan in het buitenland – laten we zeggen dat de Duitsers binnen 6% kunnen lenen bij banken binnen de landsgrenzen.
Laten we nu eens kijken naar de fysieke betalingen die met deze swapovereenkomst zijn gedaan. Bij aanvang van het contract geeft het Duitse bedrijf het Amerikaanse bedrijf de € 3 miljoen die nodig is om het project te financieren, en in ruil voor de € 3 miljoen geeft het Amerikaanse bedrijf de Duitse tegenpartij $ 5 miljoen.
Vervolgens zullen de twee partijen gedurende de komende drie jaar (de duur van het contract) elke zes maanden betalingen uitwisselen. Het Duitse bedrijf betaalt het Amerikaanse bedrijf het bedrag dat het resultaat is van $ 5 miljoen (het nominale bedrag dat het Amerikaanse bedrijf bij aanvang aan het Duitse bedrijf heeft betaald), vermenigvuldigd met 7% (het overeengekomen vaste tarief), over een periode uitgedrukt als.5 (180 dagen ÷ 360 dagen). Deze betaling zou $ 175.000 bedragen ($ 5 miljoen x 7% x 0,5). Het Amerikaanse bedrijf betaalt de Duitsers het resultaat van € 3 miljoen (het nominale bedrag dat de Duitsers bij aanvang aan het Amerikaanse bedrijf hebben betaald), vermenigvuldigd met 6% (het overeengekomen vaste tarief) en 0,5 (180 dagen ÷ 360 dagen ). Deze uitkering zou € 90.000 bedragen (€ 3 miljoen x 6% x.5).
De twee partijen zouden deze twee vaste bedragen halfjaarlijks omwisselen. Drie jaar na aanvang van het contract zouden de twee partijen de fictieve principals uitwisselen. Dienovereenkomstig zou het Amerikaanse bedrijf het Duitse bedrijf € 3 miljoen “betalen” en het Duitse bedrijf zou het Amerikaanse bedrijf $ 5 miljoen “betalen”.
2. Partij A betaalt een vaste rente op de ene valuta, partij B betaalt een variabele rente op een andere valuta.
Als we het bovenstaande voorbeeld gebruiken, zou het Amerikaanse bedrijf (partij A) nog steeds vaste betalingen doen van 6%, terwijl het Duitse bedrijf (partij B) een variabele rente zou betalen (op basis van een vooraf bepaalde benchmarkrente, zoals LIBOR of de Fed Funds-rente ).
Dit soort wijzigingen in valutaswapovereenkomsten zijn meestal gebaseerd op de eisen van de individuele partijen, naast de soorten financieringsvereisten en optimale leningsmogelijkheden die de bedrijven ter beschikking staan. Beide partijen A of B kunnen de vaste rente betalen, terwijl de tegenpartij de variabele rente betaalt.
3. Deel A betaalt een variabele rente op één valuta, partij B betaalt ook een variabele rente op basis van een andere valuta.
In dit geval betalen zowel het Amerikaanse bedrijf (partij A) als het Duitse bedrijf (partij B) variabele rentebetalingen op basis van een referentietarief. De rest van de voorwaarden van de overeenkomst blijven hetzelfde.
Wie profiteert van valutaswaps?
Denk aan ons eerste voorbeeld van een gewone valutaswap met het Amerikaanse bedrijf en het Duitse bedrijf. Er zijn verschillende voordelen aan de ruilregeling voor het Amerikaanse bedrijf. Ten eerste is het Amerikaanse bedrijf in staat om een betere kredietrente te bereiken door in eigen land te lenen tegen 7% in plaats van 8% in Europa. De meer concurrerende binnenlandse rente op de lening, en bijgevolg de lagere rentelasten, zijn hoogstwaarschijnlijk het gevolg van het feit dat het Amerikaanse bedrijf in de VS beter bekend is dan in Europa. Het is de moeite waard om te beseffen dat deze swapstructuur er in wezen uitziet als het Duitse bedrijf dat een in euro luidende obligatie van het Amerikaanse bedrijf koopt voor een bedrag van € 3 miljoen.
De voordelen van deze valutaswap omvatten ook de verzekerde ontvangst van de € 3 miljoen die nodig is om het investeringsproject van het bedrijf te financieren. Andere instrumenten, zoals termijncontracten, kunnen gelijktijdig worden gebruikt om wisselkoersrisico’s af te dekken.
Beleggers profiteren ook van het afdekken van wisselkoersrisico’s.
Hoe valutahedging investeerders helpt
Het gebruik van valutaswaps als afdekking is ook van toepassing op beleggingen in onderlinge fondsen en ETF’s. Als u bijvoorbeeld een portefeuille heeft die sterk is gewogen naar aandelen in het Verenigd Koninkrijk, loopt u een valutarisico: de waarde van uw posities kan dalen als gevolg van veranderingen in de wisselkoers tussen het Britse pond en de Amerikaanse dollar. U moet uw valutarisico afdekken om op lange termijn te kunnen profiteren van uw fonds.
Veel beleggers kunnen hun risicoblootstelling verkleinen door gebruik te maken van valuta-afgedekte ETF’s en onderlinge fondsen. Een portefeuillebeheerder die buitenlandse effecten met een grote dividendcomponent moet kopen voor een aandelenfonds, zou zich kunnen indekken tegen wisselkoersvolatiliteit door een valutaswap aan te gaan, op dezelfde manier als het Amerikaanse bedrijf deed in onze voorbeelden. Het enige nadeel is dat gunstige valutaschommelingen een minder gunstig effect op de portefeuille zullen hebben: de bescherming van de hedgingstrategie tegen volatiliteit vermindert in twee richtingen.
Valutaswaps en termijncontracten
Bedrijven die de blootstelling aan buitenlandse markten hebben vaak af te dekken hun risico met valutaswap termijncontracten. Veel fondsen en ETF’s dekken valutarisico’s ook af met termijncontracten.
Met een valutatermijncontract of valutatermijncontract kan de koper de prijs die hij voor een valuta betaalt, vastleggen. Met andere woorden, de wisselkoers wordt bepaald voor een bepaalde periode. Deze contracten kunnen voor elke belangrijke valuta worden gekocht.
Het contract beschermt de waarde van de portefeuille als wisselkoersen de valuta minder waard maken, en beschermt bijvoorbeeld een op het VK georiënteerde aandelenportefeuille als de waarde van het pond ten opzichte van de dollar daalt. Aan de andere kant, als het pond waardevoller wordt, is het termijncontract niet nodig en is het geld om het te kopen verspild.
Er zijn dus kosten verbonden aan het kopen van termijncontracten. Fondsen die valutahedging gebruiken, zijn van mening dat de kosten van hedging zich in de loop van de tijd zullen terugbetalen. De doelstelling van het fonds is het valutarisico te verminderen en de extra kosten van het kopen van een termijncontract te aanvaarden.
Valutaswaps en beleggingsfondsen
Een afgedekte portefeuille brengt meer kosten met zich mee, maar kan uw investering beschermen in geval van een sterke daling van de waarde van een valuta.
Overweeg twee onderlinge fondsen die volledig bestaan uit in Brazilië gevestigde bedrijven. Eén fonds dekt het valutarisico niet af. Het andere fonds bevat exact dezelfde aandelenportefeuille, maar koopt termijncontracten op de Braziliaanse valuta, de real.
Als de waarde van de real gelijk blijft of toeneemt ten opzichte van de dollar, zal de portefeuille die niet wordt afgedekt het beter doen, aangezien die portefeuille niet betaalt voor de termijncontracten. Als de Braziliaanse valuta echter in waarde daalt, presteert de afgedekte portefeuille beter, aangezien dat fonds zich heeft afgedekt tegen het valutarisico.
Het komt neer op
Valutarisico’s zijn niet alleen van invloed op bedrijven en internationale investeerders. Veranderingen in valutakoersen over de hele wereld resulteren in rimpeleffecten die marktdeelnemers over de hele wereld beïnvloeden.
Partijen met een aanzienlijke blootstelling aan forex, en dus valutarisico, kunnen hun risico- en rendementsprofiel verbeteren door middel van valutaswaps. Beleggers en bedrijven kunnen ervoor kiezen om enig rendement te missen door het valutarisico af te dekken dat een negatieve invloed kan hebben op een investering.