Hoe bereken je het werkkapitaal?
Werkkapitaal beoordeelt het vermogen van een bedrijf om zijn kortlopende schulden te betalen met zijn vlottende activa, waardoor we een indicatie krijgen van de financiële gezondheid op korte termijn, het vermogen om zijn schulden binnen een jaar af te lossen en de operationele efficiëntie.
Werkkapitaal vertegenwoordigt het verschil tussen de vlottende activa van een bedrijf en de kortlopende verplichtingen. De uitdaging hierbij is het bepalen van de juiste categorie voor het brede scala van activa en passiva in een bedrijfsnetwerk balans en het ontcijferen van de algehele gezondheid van een bedrijf bij het voldoen aan haar verplichtingen op korte termijn.
Belangrijkste leerpunten
- Werkkapitaal is de hoeveelheid beschikbaar kapitaal dat een bedrijf gemakkelijk kan gebruiken voor de dagelijkse activiteiten.
- Het meet de liquiditeit, operationele efficiëntie en financiële gezondheid op korte termijn van een bedrijf.
- Om het werkkapitaal te berekenen, vergelijkt u de vlottende activa van een bedrijf met zijn kortlopende verplichtingen, bijvoorbeeld door de huidige ratio te gebruiken.
Componenten van werkkapitaal
Vlottende activa
Dit is wat een bedrijf momenteel bezit – zowel materieel als immaterieel – dat het gemakkelijk in contanten kan worden omgezet binnen een jaar of binnen een conjunctuurcyclus, afhankelijk van welke van de twee het kortst is. Voor de hand liggende voorbeelden van vlottende activa zijn onder meer betaal- en spaarrekeningen; zeer liquide verhandelbare effecten zoals aandelen, obligaties, onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s); geldmarktrekeningen; geldmiddelen en kasequivalenten, debiteuren, voorraden en andere vooruitbetaalde kosten op kortere termijn.
Andere voorbeelden zijn onder meer vlottende activa van beëindigde bedrijfsactiviteiten en te betalen rente. Onthoud dat vlottende activa middelen zijn die vrij snel in contanten kunnen worden omgezet en daarom geen langetermijninvesteringen of illiquide investeringen omvatten, zoals bepaalde hedgefondsen, onroerend goed of verzamelobjecten.
Kortlopende verplichtingen
Op een vergelijkbare manier zijn kortlopende schulden alle schulden en uitgaven die het bedrijf verwacht te betalen binnen een jaar of een conjunctuurcyclus, afhankelijk van welke van de twee het kortst is. Dit omvat doorgaans de normale kosten voor het runnen van het bedrijf, zoals huur, nutsvoorzieningen, materialen en voorraden; rente of aflossingen op schulden; crediteuren; overlopende passiva; en opgebouwde inkomstenbelastingen.
Betaalbare dividenden, financiële leases die binnen een jaar vervallen en langlopende schulden die nu vervallen, vallen ook in deze categorie.
Hoe werkkapitaal te berekenen
Het werkkapitaal wordt berekend door gebruik te maken van de huidige ratio, dat wil zeggen vlottende activa gedeeld door kortlopende verplichtingen. Een ratio van meer dan 1 betekent dat vlottende activa de verplichtingen overtreffen, en over het algemeen geldt dat hoe hoger de ratio, hoe beter.
Voorbeeld werkkapitaal: Coca-Cola
Voor het boekjaar dat eindigde op 31 december 2017, had The Coca-Cola Company ( verhandelbare effecten, vorderingen, voorraden, vooruitbetaalde kosten en activa aangehouden voor verkoop.
Coca-Cola registreerde ook kortlopende verplichtingen voor het boekjaar dat eindigde in december 2017 voor een bedrag van $ 27,19 miljard. De kortlopende verplichtingen van het bedrijf bestonden uit crediteuren, overlopende rekeningen, te betalen leningen en obligaties, lopende looptijden van langlopende schulden, overlopende inkomstenbelastingen en verplichtingen aangehouden voor verkoop.
Op basis van de bovenstaande informatie is de huidige verhouding van Coca-Cola 1,34:
$ 36,54 miljard ÷ $ 27,19 miljard = 1,34
Verandert het werkkapitaal?
Hoewel werkkapitaalfondsen niet vervallen, verandert het werkkapitaalcijfer in de loop van de tijd. Dat komt omdat de huidige verplichtingen en vlottende activa van een bedrijf zijn gebaseerd op een voortschrijdende periode van 12 maanden.
Het exacte werkkapitaalcijfer kan elke dag veranderen, afhankelijk van de aard van de schuld van een bedrijf. Wat ooit een langlopende verplichting was, zoals een lening met een looptijd van 10 jaar, wordt een kortlopende verplichting in het negende jaar wanneer de terugbetalingstermijn minder dan een jaar verwijderd is. Evenzo wordt wat ooit een langetermijnactiva was, zoals onroerend goed of apparatuur, plotseling een actueel bezit wanneer een koper in de rij staat.
Werkkapitaal als vlottende activa kan niet worden afgeschreven zoals vaste activa op de lange termijn. Bepaald werkkapitaal, zoals voorraden en debiteuren, kan soms waarde verliezen of zelfs worden afgeschreven, maar hoe dat wordt geregistreerd, volgt niet de afschrijvingsregels. Werkkapitaal als vlottende activa kan alleen onmiddellijk als eenmalige kosten worden opgenomen om de inkomsten die ze in de periode helpen genereren, te evenaren.
Hoewel het na verloop van tijd zijn waarde door waardevermindering niet kan verliezen, kan het werkkapitaal worden gedevalueerd wanneer bepaalde activa moeten worden gewaardeerd tegen marktwaarde. Dat gebeurt wanneer de prijs van een activum lager is dan de oorspronkelijke kostprijs, en andere activa niet kunnen worden gered. Twee veelvoorkomende voorbeelden hebben betrekking op voorraad en debiteuren.
Veroudering van voorraad kan een reëel probleem zijn bij operaties. Wanneer dat gebeurt, heeft de markt voor de voorraad deze lager geprijsd dan de initiële aankoopwaarde van de voorraad zoals vastgelegd in de boekhouding. Om de huidige marktomstandigheden weer te geven en de lagere kosten- en marktmethode te gebruiken, markeert een bedrijf de voorraad naar beneden, wat resulteert in een waardeverlies in het werkkapitaal.
Ondertussen kunnen sommige vorderingen op een gegeven moment oninbaar worden en volledig worden afgeschreven, wat opnieuw een waardeverlies in het werkkapitaal betekent. Aangezien dergelijke verliezen in vlottende activa het werkkapitaal verlagen tot onder het gewenste niveau, kan het op langere termijn nodig zijn om het tekort aan vlottende activa aan te vullen, wat een kostbare manier is om extra werkkapitaal te financieren.
Belangrijk
Het werkkapitaal moet in de loop van de tijd periodiek worden beoordeeld om er zeker van te zijn dat er geen devaluatie plaatsvindt en dat er genoeg van over is om doorlopende operaties te financieren.
Wat werkkapitaal betekent
Een gezond bedrijf zal voldoende capaciteit hebben om zijn kortlopende verplichtingen af te betalen met vlottende activa. Een ratio van meer dan 1 betekent dat de activa van een bedrijf sneller in contanten kunnen worden omgezet. Hoe hoger de ratio, hoe groter de kans dat een bedrijf zijn kortlopende verplichtingen en schuldverplichtingen kan nakomen.
Een hogere ratio betekent ook dat het bedrijf zijn dagelijkse activiteiten gemakkelijk kan financieren. Hoe meer werkkapitaal een bedrijf heeft, hoe minder waarschijnlijk het is dat het schulden zal moeten aangaan om de groei van het bedrijf te financieren.
Een bedrijf met een ratio van minder dan 1 wordt door investeerders en crediteuren als riskant beschouwd, omdat het aantoont dat het bedrijf mogelijk niet in staat is zijn schuld te dekken als dat nodig is. Een current ratio van minder dan 1 staat bekend als negatief werkkapitaal.
We kunnen in de onderstaande grafiek zien dat het werkkapitaal van Coca-Cola, zoals blijkt uit de huidige ratio, de afgelopen jaren gestaag is verbeterd.
Speciale overwegingen
Een strengere ratio is de quick ratio, die het aandeel van de kortlopende liquiditeit meet in vergelijking met de kortlopende verplichtingen. Het verschil tussen deze en de huidige ratio zit in de teller, waar de actiefzijde contanten, verhandelbare effecten en vorderingen omvat. De quick ratio is exclusief voorraad, die op korte termijn moeilijker in contanten kan worden omgezet.