Hoe de prijs van aandelenfutures wordt berekend
Als een effect openbaar wordt verhandeld, bestaat er een derivaat of een ander bijproduct van de tweede orde van. Put-opties, REIT’s, regenbogen en meer; ze zijn allemaal afhankelijk van een onderliggend aandeel, of onroerend goed, of zelfs meerdere aandelen, of iets daarbuiten. Het gaat dus met futures, waarbij u erop gokt of een grondstof tegen een bepaalde datum in prijs zal stijgen of dalen. (Hoewel niemand op de markt gauche genoeg is om het “wedden” te noemen. De geprefereerde term van kunst is “risico-overdracht”.) Het product in kwestie kan aan bederf onderhevig zijn (bijv. Vee, tarwe) of niet (zilver, platina). Het kan zelfs ongrijpbaar zijn.
Neem de S&P 500. Een beurs index is, in zijn essentie, maar een getal dat een verzameling van de aandelenkoersen rekenkundig gemanipuleerd vertegenwoordigt. De index is een hoeveelheid, maar niet echt “van” iets dat u kunt proeven of aanraken. Toch kunnen we nog een abstractieniveau toevoegen en een termijncontract voor een aandelenindex creëren, met als resultaat dat speculanten posities innemen in welke richting de markt in het algemeen zal gaan. Met andere woorden, een nummer kopen en / of verkopen. Een aantal van grote culturele en gepercipieerde betekenis, maar toch, uiteindelijk een aantal.
Hier is een voorbeeld. Er zijn termijncontracten voor de Dow en deze worden aan het einde van het kwartaal afgewikkeld. Op 15 oktober 2014 sloot de Dow op 16.141,74. (Zelfs met een aantal van zijn componenten die worden verhandeld tegen meer dan $ 100, wordt de index om de een of andere reden nog steeds genoteerd tot op twee decimalen.) De volgende vier aanstaande sluitingsdata voor futures zijn daarom december 2014, maart 2015, juni 2015 en september 2015.
Op het moment van schrijven bevinden we ons in een soort chronologisch gelokaliseerde bearmarkt, met de Dow op het laagste niveau sinds april en 7% korting op het hoogste punt ooit van een maand geleden. De Dow-indexfutures weerspiegelen het algemene pessimisme: de prijs voor een contract dat in december 2014 werd afgesloten, wordt momenteel verhandeld tegen 16.049. De somberheid zet zich voort in 2015: de resterende volgende futures worden verhandeld tegen 15.936; 15.850; en 15.760 respectievelijk.
15.760 zou duidelijk een aanzienlijk verlies zijn. Zal de markt tussen nu en het einde van volgende zomer inderdaad nog eens 2,4% van zijn waarde verliezen? Collectieve wijsheid zegt ja. Of beter gezegd, collectieve wijsheid heeft vastgesteld dat 15.760 het punt is waarop speculanten massaal hebben afgesproken elkaar te ontmoeten. Het is net als een puntenspreiding voor een voetbalwedstrijd. Stel dat de Buccaneers de voorkeur hebben om de Jets volgende week met 3 te verslaan. Dat aantal hoeft geen nauwkeurige weergave te zijn van de relatieve sterke punten van de teams. In plaats daarvan, wanneer de Buccaneers door 3 worden begunstigd, betekent dit dat een groot deel van de markt geld heeft gereserveerd voor de stelling door te zeggen “ze zullen” zeggen als te zeggen “ze zullen niet”. Overmatig pessimisme of optimisme zal de prijs verstoren.
Meer fundamenteel, waarom neigen de komende futures-prijzen inderdaad naar beneden in plaats van naar boven? Of zelfs gewoon neutraal blijven? De gebruikelijke verdachten zijn de schuldige – economische onzekerheid, niet-indrukwekkende groei, een laag niveau van politieke onrust. Gooi er andere negatieven in, hoe incidenteel ze ook zijn voor de aandelenmarkt (bijv. ISIS, Ebola) en hier zijn we dan.
Oppervlakkig gezien zouden aandelenindexfutures de werkelijke indexbewegingen moeten volgen. Koop een indexfonds dat de Dow of de S&P 500 volgt en u kunt een bepaalde prijs verwachten die recht evenredig is met het niveau van de index zelf. De twee fluctueren in stap of er dichtbij. Maar een groot verschil tussen aandelenindexfutures en dergelijke indexfondsen is dat de eerste geen rekening houden met dividenden. Een indexfonds komt, op grond van het feitelijk aanhouden van posities in de verschillende aandelen waaruit de index bestaat, in aanmerking voor alle dividenden die de bedrijfsmanagers van die aandelen besluiten uit te keren aan aandeelhouders. Een instrument dat zo abstract is als een aandelenindexfuture, heeft geen positie in de aandelen waaruit de index bestaat, en biedt dus geen potentieel voor dividenden.
Het komt neer op
Door hun aard werken aandelenindexfutures anders dan futurescontracten voor meer tastbare effecten zoals katoen, sojabonen of licht zoete olie uit Texas. Wanneer de indexfuturescontracten aan het einde van het kwartaal vervallen, leveren de contracthouders… nou ja, eigenlijk niets. Alleen het geld om het contract af te wikkelen. Als de Dow eind september aanstaande 16.000 zou bedragen, geniet de houder die een termijncontract van september 2015 voor 15.760 kocht, een bescheiden winst. In de praktijk worden aandelenindexfutures gekocht door portefeuillebeheerders die zich alleen willen indekken tegen mogelijke verliezen. Maar of het nu in handen is van een conservatieve fondsbeheerder of een roekeloze speculant die op zoek is naar een obscuur nieuw instrument om zijn tanden in te zetten, aandelenindexfutures vormen een efficiënte methode om risico over te dragen op een markt die soms moorddadig volatiel kan zijn.