Een inleiding tot de Indiase aandelenmarkt

Mark Twain verdeelde de wereld ooit in twee soorten mensen: degenen die het beroemde Indiase monument, de Taj Mahal, hebben gezien en degenen die dat niet hebben gezien. Hetzelfde kan gezegd worden over investeerders.

Er zijn twee soorten investeerders: zij die op de hoogte zijn van de investeringsmogelijkheden inIndia en zij die dat niet doen. Hoewel de beurzen van India per januari 2020 minder dan 2,2% van de totale wereldwijde marktkapitalisatie vertegenwoordigen, zult u bij nader inzien dezelfde dingen vinden die u van elke veelbelovende markt zou verwachten.

Hier geven we een overzicht van de Indiase aandelenmarkt en hoe geïnteresseerde beleggers exposure kunnen krijgen.

De BSE en NSE

Het grootste deel van de handel op de Indiase aandelenmarkt vindt plaats op de twee beurzen: de Bombay Stock Exchange (BSE) en de National Stock Exchange (NSE). De BSE bestaat sinds 1875. De NSE daarentegen werd opgericht in 1992 en begon met handelen in 1994. Beide beurzen volgen echter hetzelfde handelsmechanisme, dezelfde handelsuren en hetzelfde afwikkelingsproces.

Vanaf februari 2020 telde de BSE 5.518 beursgenoteerde bedrijven,  terwijl de rivaliserende NSE er ongeveer 1.799 had op 31 december 2019.  Van alle beursgenoteerde bedrijven op de BSE vormen slechts ongeveer 500 bedrijven meer dan 90% van zijn marktkapitalisatie; de rest van de massa bestaat uit zeer illiquide aandelen.

Bijna alle belangrijke bedrijven van India zijn genoteerd op beide beurzen. De BSE is de oudere aandelenmarkt, maar de NSE is de grootste aandelenmarkt in termen van volume. Als zodanig is de NSE een meer liquide markt. In termen van marktkapitalisatie zijn ze beide vergelijkbaar met ongeveer $ 2,3 biljoen. Beide beurzen strijden om de orderstroom die leidt tot lagere kosten, marktefficiëntie en innovatie. De aanwezigheid van arbitrageurs houdt de koersen op de twee beurzen binnen een zeer krappe bandbreedte.

Handelsmechanisme

Handelen op beide beurzen vindt plaats via een open elektronisch limietorderboek waarin het matchen van orders wordt uitgevoerd door de handelscomputer.  Er zijn geen market makers en het hele proces is ordergestuurd, wat betekent dat marktorders die door beleggers worden geplaatst automatisch worden gematcht met de beste limietorders. Hierdoor blijven kopers en verkopers anoniem.

Het voordeel van een ordergestuurde markt is dat deze voor meer transparantie zorgt door alle koop- en verkooporders weer te geven in het handelssysteem. Bij afwezigheid van market makers is er echter geen garantie dat orders zullen worden uitgevoerd.

Alle bestellingen in het handelssysteem moeten via tussenpersonen worden geplaatst, waarvan er vele een online handelsfaciliteit bieden aan particuliere klanten. Institutionele beleggers kunnen ook profiteren van de directe markttoegang (DMA) -optie, waarbij ze handelsterminals gebruiken die door makelaars worden aangeboden om orders rechtstreeks in het handelssysteem op de aandelenmarkt te plaatsen.

Afwikkelings- en handelsuren

De spotmarkten voor aandelen volgen een doorlopende afwikkeling van T + 2.5  Dit betekent dat elke transactie die op maandag plaatsvindt, op woensdag wordt afgerekend. Alle handel op aandelenbeurzen vindt plaats van 9:55 uur tot 15:30 uur, Indian Standard Time (+ 5,5 uur GMT), van maandag tot en met vrijdag. De levering van aandelen moet gebeuren in gedematerialiseerde vorm, en elke beurs heeft zijn eigen verrekenkantoor, dat alle afwikkelingsrisico’s op zich neemt door als centrale tegenpartij te fungeren.

Marktindexen

De twee prominente Indiase marktindexen zijn Sensex en Nifty. Sensex is de oudste marktindex voor aandelen;het omvat aandelen van 30 bedrijven die genoteerd zijn aan de BSE, die ongeveer 47% van de free float marktkapitalisatie van de index vertegenwoordigen.  Het is gemaakt in 1986 en biedt tijdreeksgegevens vanaf april 1979.

Een andere index is de Standard and Poor’s CNX Nifty ;het omvat 50 aandelen die genoteerd zijn aan de NSE, die ongeveer 46,9% van haar free float marktkapitalisatie vertegenwoordigen.  Het is gemaakt in 1996 en biedt tijdreeksgegevens vanaf juli 1990.

Marktregulering

De algemene verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling, regulering van en toezicht op de aandelenmarkt berust bij de Securities and Exchange Board of India (SEBI), die in 1992 werd opgericht als een onafhankelijke autoriteit. Sindsdien heeft SEBI consequent geprobeerd marktregels vast te stellen in overeenstemming met de beste marktpraktijken. Het beschikt over uitgebreide bevoegdheden om in geval van overtreding sancties op te leggen aan marktdeelnemers.

Wie kan er in India investeren?

India begon pas in de jaren negentig externe investeringen toe te staan. Buitenlandse investeringen worden ingedeeld in twee categorieën: buitenlandse directe investeringen (FDI) en buitenlandse portefeuille-investeringen (FPI). Alle investeringen waarin een investeerder deelneemt aan het dagelijks beheer en de bedrijfsvoering van de onderneming, worden behandeld als FDI, terwijl investeringen in aandelen zonder enige controle over het beheer en de bedrijfsvoering worden behandeld als FPI.

Om portefeuillebeleggingen in India te doen, dient men ofwel te zijn geregistreerd als een buitenlandse institutionele belegger (FII) of als een van de subrekeningen van een van de geregistreerde FII’s. Beide registraties worden verleend door de marktregulator SEBI.

Buitenlandse institutionele beleggers bestaan ​​voornamelijk uit onderlinge fondsen, pensioenfondsen, schenkingen, staatsinvesteringsfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken en vermogensbeheermaatschappijen. Op dit moment staat India buitenlandse individuen niet toe rechtstreeks in zijn aandelenmarkt te investeren. Personen met een hoog eigen vermogen (personen met een nettowaarde van ten minste $ 50 miljoen) kunnen echter worden geregistreerd als subrekeningen van een FII.

Buitenlandse institutionele beleggers en hun subrekeningen kunnen rechtstreeks beleggen in een van de aandelen die aan een van de effectenbeurzen zijn genoteerd. De meeste portefeuillebeleggingen bestaan ​​uit beleggingen in effecten op de primaire en secundaire markten, waaronder aandelen, obligaties en warrants van bedrijven die genoteerd zijn of zullen worden genoteerd aan een erkende effectenbeurs in India. FII’s kunnen ook buiten de aandelenbeurzen beleggen in niet-genoteerde effecten, onder voorbehoud van goedkeuring van de prijs door de Reserve Bank of India. Ten slotte kunnen ze beleggen in eenheden van onderlinge fondsen en derivaten die op elke beurs worden verhandeld.

Een FII die is geregistreerd als een FII met alleen schulden, kan 100% van zijn investering in schuldinstrumenten beleggen. Andere FII’s moeten minimaal 70% van hun investeringen in aandelen beleggen. Het saldo van 30% kan worden belegd in schulden. FII’s moeten speciale niet-ingezeten roepiebankrekeningen gebruiken om geld in en uit India te verplaatsen. De saldi op een dergelijke rekening kunnen volledig worden gerepatrieerd.

Beperkingen en investeringsplafonds

De Indiase regering schrijft de FDI-limiet voor en voor verschillende sectoren zijn verschillende plafonds voorgeschreven. In de loop van de tijd heeft de regering de plafonds geleidelijk verhoogd. FDI-plafonds vallen meestal in het bereik van 26% tot 100%.

Standaard wordt de maximale limiet voor portefeuillebeleggingen in een bepaalde beursgenoteerde onderneming bepaald door de FDI-limiet die is voorgeschreven voor de sector waartoe de onderneming behoort. Er zijn echter twee aanvullende beperkingen voor portefeuillebeleggingen. Ten eerste is de totale investeringslimiet van alle FII’s, inclusief hun subrekeningen in een bepaald bedrijf, vastgesteld op 24% van het gestorte kapitaal.  Hetzelfde kan echter worden verhoogd tot het sectorplafond, met goedkeuring van de raden van bestuur en aandeelhouders van het bedrijf.

Ten tweede mogen de investeringen door een enkele FII in een bepaald bedrijf niet meer bedragen dan 10% van het volgestorte kapitaal van de onderneming. Regelgeving staat een apart investeringsplafond van 10% toe voor elk van de subrekeningen van een FII, in een bepaald bedrijf. In het geval van buitenlandse bedrijven of particulieren die als subrekening beleggen, bedraagt ​​hetzelfde plafond echter slechts 5%. Regelgeving legt ook limieten op voor beleggingen in op aandelen gebaseerde derivaten die op effectenbeurzen worden verhandeld.

Investeringen voor buitenlandse entiteiten

Buitenlandse entiteiten en individuen kunnen via institutionele beleggers een positie verwerven in Indiase aandelen. Veel op India gerichte beleggingsfondsen worden populair onder particuliere beleggers. Investeringen kunnen ook worden gedaan via sommige van de offshore instrumenten, zoals participatory notes (PN’s), certificaten van aandelen, zoals Amerikaanse certificaten (ADR’s) en wereldwijde certificaten (GDR’s), op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s) en op de beurs verhandelde notities (ETN’s).

Volgens de Indiase regelgeving kunnen participatory notes die onderliggende Indiase aandelen vertegenwoordigen, offshore worden uitgegeven door FII’s, alleen aan gereguleerde entiteiten. Zelfs kleine beleggers kunnen echter beleggen in Amerikaanse certificaten van aandelen die de onderliggende aandelen vertegenwoordigen van enkele van de bekende Indiase bedrijven, genoteerd aan de New York Stock Exchange en Nasdaq. ADR’s worden uitgedrukt in dollars en zijn onderworpen aan de voorschriften van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). Evenzo zijn wereldwijde certificaten van aandelen genoteerd aan Europese effectenbeurzen. Veel veelbelovende Indiase bedrijven gebruiken echter nog geen ADR’s of GDR’s om toegang te krijgen tot offshore-investeerders.

Particuliere beleggers hebben ook de mogelijkheid om te beleggen in ETF’s en ETN’s, gebaseerd op Indiase aandelen. Op India gerichte ETF’s beleggen voornamelijk in indices die zijn samengesteld uit Indiase aandelen. De meeste aandelen die in de index zijn opgenomen, zijn al genoteerd aan de NYSE en Nasdaq.

Vanaf 2020 zijn twee van de meest prominente ETF’s op basis van Indiase aandelen iShares MSCI India ETF ( INPTF ). Zowel ETF’s als ETN’s bieden een goede investeringsmogelijkheid voor externe investeerders.

Het komt neer op

Opkomende markten zoals India zijn hard op weg om motoren voor toekomstige groei te worden. Momenteel wordt slechts een zeer laag percentage van het spaargeld van Indiërs geïnvesteerd in de binnenlandse aandelenmarkt, maar het bruto binnenlands product (bbp) groeit de laatste jaren met 7% tot 8% per jaar, hoewel in het bereik van 6% voor In 2018 en 2019, en een stabiele financiële markt, zien we misschien meer geld meedoen aan de race. Misschien is dit het juiste moment voor externe investeerders om serieus na te denken over deelname aan de Indiase kar.