Inleiding tot schatkistpapier
Als het gaat omconservatieve beleggingen, zegt niets de veiligheid van de hoofdsom zoals schatkistpapier. Deze instrumenten hebben decennialang gestaan als een bastion van veiligheid in de turbulentie van de investeringsmarkten – de laatste verdedigingslinie tegen mogelijk verlies van hoofdsom.
De garanties die achter deze effecten schuilen, worden inderdaad beschouwd als een van de belangrijkste hoekstenen van zowel de binnenlandse als de internationale economie, en zijn om vele redenen aantrekkelijk voor zowel individuele als institutionele beleggers.
Basiskenmerken van schatkistpapier
Schatkistpapier wordt op basis van hun looptijd in drie categorieën onderverdeeld. Deze drie soorten obligaties hebben veel gemeenschappelijke kenmerken, maar hebben ook enkele belangrijke verschillen. De categorieën en belangrijkste kenmerken van schatkistpapier zijn onder meer:
- T-Bills – Deze hebben de kortste looptijd van alle staatsobligaties. Onder de facturen die volgens een vast schema worden geveild, zijn er vijf voorwaarden: 4 weken, 8 weken, 13 weken, 26 weken en 52 weken. Een andere rekening, de rekening voor kasbeheer, wordt niet volgens een vast schema geveild. Het wordt uitgegeven in variabele termen, meestal van slechts enkele dagen. Dit is het enige type schatkistpapier dat zowel op de kapitaal- als op de geldmarkt wordt aangetroffen, aangezien drie van de looptijden onder de scheidingslijn van 270 dagen vallen.3 T-Bills worden uitgegeven met een korting en vervallen tegen nominale waarde, waarbij het verschil tussen de aankoop- en verkoopprijs de betaalde rente op de factuur vormt.
- T-Notes – Deze notes vertegenwoordigen het middenbereik van looptijden in de treasury-familie, met looptijden van 2, 3, 5, 7 en 10 jaar die momenteel beschikbaar zijn. De Schatkist veilt elke maand 2-jarige bankbiljetten, 3-jarige bankbiljetten, 5-jarige bankbiljetten en 7-jarige bankbiljetten. Het bureau veilt 10-jarige bankbiljetten met de oorspronkelijke uitgifte in februari, mei, augustus en november, en als heropeningen in de overige acht maanden. Schatkistcertificaten worden uitgegeven tegen een nominale waarde van $ 100 en vervallen tegen dezelfde prijs. Ze betalen halfjaarlijks rente.
- T-Obligaties – T-Bonds worden in de investeringsgemeenschap gewoonlijk de “lange obligatie” genoemd en zijn in wezen identiek aan T-Notes, behalve dat ze na 30 jaar vervallen. T-obligaties worden ook uitgegeven tegen en vervallen tegen een nominale waarde van $ 100 en betalen halfjaarlijks rente. Staatsobligaties worden maandelijks geveild. Obligaties worden geveild bij de oorspronkelijke uitgifte in februari, mei, augustus en november, en vervolgens als heropening in de overige acht maanden.
Aankoop via veiling van schatkistpapier
Alle drie soorten veilingworden gekocht in stappen van $ 100. Niet elke looptijd voor elk type effect is echter op elke veiling beschikbaar.7 De 2, 3, 5 en 7-jarige T-Notes zijn bijvoorbeeld elke maand beschikbaar op een veiling, maar de 10-jarige T-Note wordt alleen driemaandelijks aangeboden.
Alle looptijden van T-Bills worden wekelijks aangeboden, behalve de looptijd van 52 weken, die eenmaal per maand wordt geveild. Werknemers die schatkistpapier willen kopen, kunnen dit doen via het TreasuryDirect Payroll Savings Plan. Met dit programma kunnen beleggers automatisch een deel van hun salaris uitstellen naar een TreasuryDirect account. De werknemer gebruikt dit geld vervolgens om elektronisch schatkistpapier te kopen.
Belastingbetalers kunnen hunteruggave van inkomstenbelasting ook rechtstreeks naar een TreasuryDirect-account sturen voor hetzelfde doel. Papieren certificaten worden niet langer uitgegeven voor schatkistpapier en alle rekeningen en aankopen worden nu geregistreerd in een elektronisch boekingssysteem.
Risico’s en beloningen van schatkistpapier
Het grootste voordeel van schatkistpapier is dat ze natuurlijk onvoorwaardelijk worden ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid. Beleggers zijn verzekerd van het rendement van zowel hun rente als de hoofdsom die ze verschuldigd zijn, zolang ze deze aanhouden tot het einde van de looptijd. Maar zelfs schatkistpapier brengt enig risico met zich mee.
Zoals alle gegarandeerde financiële instrumenten zijn schatkistcertificaten kwetsbaar voor zowel inflatie als renteschommelingen. De rentetarieven die door T-Bills en Notes worden betaald, behoren ook tot de laagste van alle soorten obligaties of vastrentende effecten en zijn doorgaans alleen hoger dan de rentetarieven die worden geboden door geldrekeningen zoals geldmarktfondsen.12
De 30-jarige obligatie betaalt een hogere rente vanwege de langere looptijd en kan concurrerend zijn met andere aanbiedingen met kortere looptijden. Schatkistpapier wordt echter niet langer geleverd met call-functies, die gewoonlijk aan veel bedrijfs- en gemeentelijke aanbiedingen zijn gekoppeld. rente wordt betaald.
De overgrote meerderheid van schatkistpapier wordt ook op de secundaire markt verhandeld op dezelfde manier als andere soorten obligaties. Hun prijzen stijgen dienovereenkomstig wanneer de rentetarieven dalen en vice versa. Ze kunnen worden gekocht en verkocht via vrijwel elke makelaar of particuliere geldbeheerder, maar ook via banken en andere spaarinstellingen. Beleggers die schatkistpapier kopen op de secundaire markt, krijgen nog steeds de garantie dat ze de resterende rentebetalingen op de obligatie plus de nominale waarde op de eindvervaldag ontvangen (wat meer of minder kan zijn dan wat ze de verkoper ervoor hebben betaald).
Fiscale behandeling van schatkistpapier
Dezelfde belastingregels zijn van toepassing op alle drie soorten schatkistpapier. De rente die op T-bills, T-notes en T-bonds wordt betaald, is volledig belastbaar op federaal niveau, maar is onvoorwaardelijk belastingvrij voor staten en plaatsen.18 Het verschil tussen de uitgifteprijs en de vervaldatum van T-Bills wordt hiervoor aangemerkt als rente.
Beleggers die ook winsten of verliezen realiseren op schatkistcertificaten die ze verhandelden op de secundaire markten, moeten vermogenswinsten en verliezen opkorte of lange termijndienovereenkomstigrapporteren. Elk jaar stuurt het ministerie van Financiën de investeerders formulier 1099-INT, waarop de belastbare rente staat die moet worden gerapporteerd op de 1040.
Wie koopt schatkistpapier?
Schatkistpapier wordt door vrijwel elk type belegger op de markt gebruikt. Individuen, instellingen, nalatenschappen, trusts en bedrijven gebruiken allemaal schatkistpapier voor verschillende doeleinden.22 Veel beleggingsfondsen gebruiken staatsobligaties om bepaalde doelstellingen te bereiken en tegelijkertijd te voldoen aan hun fiduciaire vereisten, en individuele beleggers kopen deze effecten vaak omdat ze kunnen rekenen op het ontvangen van hun hoofdsom en rente volgens het gespecificeerde schema – zonder bang te hoeven zijn dat ze voortijdig worden opgeroepen.
vrijstelling van Treasuries op de staats-en lokaal niveau.
Andere landen kunnen ook schatkistpapier kopen, waardoor ze een percentage van de Amerikaanse schuld krijgen. De grootste houders van Amerikaanse staatsobligaties zijn Japan, China, het VK, Brazilië en Ierland. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom andere landen Amerikaanse schulden zouden kunnen kopen. In het geval van China bieden Amerikaanse staatsobligaties de veiligste hemel voor Chinese forexreserves.
Het komt neer op
Schatkistpapier maakt een aanzienlijk deel uit van de binnenlandse en internationalewww.treasurydirect.gov voor meer informatie over schatkistpapier. Deze handige website bevat een schat aan informatie over T-Bills, T-notes en T-bonds, inclusief volledige veilingschema’s, een systeemzoekopdracht voor degenen die moeten informeren of ze nog obligaties bezitten, een lijst met alle obligaties die zijn gestopt rente betalen en een overvloed aan andere middelen.