Financiële markten: willekeurig, cyclisch of beide?

Kan een belegger een voorsprong op de markten behalen? Het hangt ervan af aan wie je het vraagt. Er is al lang discussie over de vraag of de markten willekeurig of cyclisch zijn. Elke partij beweert bewijs te hebben dat de andere ongelijk heeft. Willekeurige voorstanders zijn van mening dat de markten een efficiënt pad volgen waar geen enkele vorm van analyse een statistisch voordeel kan bieden. Aan de andere kant zijn zowel fundamentele als technische analisten van mening dat er een bepaald ritme in de markten zit dat een zorgvuldige analyse kan helpen ontdekken, wat op zijn minst een klein voordeel oplevert.

Efficiënte markttheorie

Het basisprincipe van willekeurige voorstanders is de efficiënte markthypothese. Het idee van EMH stelt dat alle bekende informatie al in de prijsstructuur van een beveiliging is geprijsd. Daarom kan geen bekende informatie een investeerder helpen een voorsprong op de markt te krijgen. Bovendien omvat deze hypothese het idee dat alle toekomstige nieuwsgebeurtenissen onvoorspelbaar zijn en dat beleggers zich daarom niet in een bepaald effect kunnen positioneren op basis van de verwachte uitkomst van een aanstaande gebeurtenis. Lees verder om erachter te komen hoe fundamentele en technische analisten dat idee zouden kunnen tegengaan.

Fundamentele analyse

Fundamentele analyse is een studie van de huidige situatie van een bedrijf met betrekking tot zijn potentieel voor zowel duurzaamheid als toekomstige groei. Een fundamentele analist kan besluiten om een ​​aandeel te kopen als hij ziet dat een bedrijf een sterke balans heeft met een lage schuldenlast en een bovengemiddelde groei van de winst per aandeel. Deze analisten zouden het niet eens zijn met de efficiënte markttheoretische overtuiging dat men deze bekende informatie niet kan gebruiken om een ​​investeringsbeslissing te nemen met betrekking tot mogelijke toekomstige prijsprestaties.

In zijn boek “24 Essential Lessons for Investment Success” (2007) stelt William O’Neil: “Uit ons onderzoek naar de meest succesvolle aandelen in het verleden, in combinatie met jarenlange ervaring, ontdekten we dat drie van de vier van de grootste winnaars waren groeiaandelen, bedrijven met een jaarlijkse groei van de winst per aandeel van gemiddeld 30% of meer – voor elk van de afgelopen drie jaar – voordat ze hun grootste koersstijgingen boekten. ” Het behoeft geen betoog dat de resultaten van deze studie in strijd lijken te zijn met de overtuiging van EMH dat geen bekende informatie kan helpen om een ​​voorsprong op de markt te krijgen.

Als men zelf onderzoek wil doen naar het nut van fundamentele analyse, is een goede bron voor het verzamelen van verschillende fundamentele informatie over bedrijven de EDGAR pagina van de SEC  website, van waaruit men toegang kan krijgen tot jaarlijkse ( 10-K ) en driemaandelijkse ( 10-Q ) rapporten en andere financiële informatie voor alle beursgenoteerde ondernemingen.

Technische Analyse

ondersteuning en weerstand. Een voorbeeld van ondersteuning zou zijn als een aandeel een aantal maanden zijwaarts handelt in het bereik van $ 20 en dan hoger begint te lopen. Het bereik van $ 20 kan dienen als een ondersteuningsgebied voor elke correctie op korte termijn. De logica hier is dat het bereik van $ 20 de collectieve beslissing vertegenwoordigt van veel beleggers om aandelen in dat gebied te kopen. Een terugkeer naar het bereik van $ 20 zal ze alleen maar terugzetten op het punt waarop ze hun aandelen kochten.

Technische analisten zijn van mening dat beleggers waarschijnlijk niet zullen verkopen, tenzij er een significante breuk onder dat gebied optreedt. Hoe langer de periode waarin een ondersteuningsgebied zich ontwikkelt, hoe meer investeerders het vertegenwoordigt, en dus hoe sterker het kan blijken te zijn. Een ondersteuningsgebied dat zich maar een dag of wat heeft ontwikkeld, zal waarschijnlijk onbeduidend blijken te zijn, aangezien het niet veel investeerders vertegenwoordigt.

Weerstand is het tegenovergestelde van steun. Een aandeel dat al een tijdje net onder de $ 20 trending was, kan moeite hebben om boven dit gebied te breken. Nogmaals, technische analisten zouden beweren dat de reden menselijk gedrag is. Als beleggers hebben vastgesteld dat $ 20 een goed verkoopgebied is voor het boeken van winst op bestaande longposities of het initiëren van nieuwe shortposities, zullen ze dit blijven doen totdat de markt het tegendeel bewijst. Het is belangrijk op te merken dat als de ondersteuning eenmaal is verbroken, dit weerstand kan worden en vice versa.

Natuurlijk zijn de ideeën van steun en weerstand slechts richtlijnen. Niets op de markt is ooit gegarandeerd. Voorzichtige beleggers gebruiken altijd een risicobeheerstrategie om te bepalen wanneer ze een positie moeten verlaten als de markt tegen hen in gaat.

Een willekeurige wandeling

Voorstanders van willekeurige wandelingen geloven niet dat technische analyse van enige waarde is. In zijn boek “A Random Walk Down Wall Street” (1973) vergelijkt Burton G. Malkiel het in kaart brengen van aandelenkoersen met het in kaart brengen van een reeks resultaten bij het opgooien van munten. Hij creëerde zijn kaart als volgt: Als het resultaat van een worp heads was, werd een stijging van een half punt op een kaart uitgezet; als het resultaat staarten was, werd een downtick van een halve punt uitgezet. Toen eenmaal op deze manier een grafiek met de resultaten van een reeks tosses was gemaakt, werd verondersteld dat deze veel op een aandelengrafiek leek. Dit leidde tot de implicatie dat een grafiek met aandelenkoersen net zo willekeurig is als een grafiek die de resultaten weergeeft van een reeks tosses.

Voor beurstechnici is deze bewering geen echte vergelijking, omdat hij door middel van coinflips de invoerbron heeft gewijzigd. Aandelengrafieken zijn het resultaat van menselijke beslissingen, die verre van willekeurig zijn. Het omdraaien van munten is echt willekeurig omdat we geen controle hebben over de uitkomst, maar mensen hebben controle over hun eigen beslissingen. Een bekend voorbeeld dat een technicus zou kunnen gebruiken om deze bewering te weerleggen, is het opstellen van een langetermijngrafiek van de Dow Jones Industrial Average  die de cyclus van 40 maanden laat zien. De cyclus van 40 maanden, ook wel de cyclus van vier jaar genoemd, werd voor het eerst besproken door professor economie Wesley C. Mitchell toen hij opmerkte dat de Amerikaanse economie ongeveer elke 40 maanden in een recessie belandde. Deze cyclus kan worden waargenomen door ongeveer elke 40 maanden te zoeken naar grote dieptepunten op de financiële markten. Een markttechnicus zou kunnen vragen wat de kans is om dat soort regelmaat na te bootsen met de resultaten van een reeks tosses.

Het komt neer op

Het debat tussen degenen die geloven in een efficiënte markt en degenen die geloven dat de markten een ietwat cyclisch pad volgen, zal waarschijnlijk in de nabije toekomst worden voortgezet. Misschien ligt het antwoord ergens tussenin. De markten kunnen inderdaad cyclisch zijn met onderweg elementen van willekeur.