Sectorrotatie
Wat is sectorrotatie?
De term sectorrotatie verwijst naar het verplaatsen van investeringsactiva van de ene sector van de economie naar de andere. Bij sectorrotatie worden de opbrengsten van de verkoop van effecten die verband houden met een bepaalde investeringssector gebruikt voor de aankoop van effecten in een andere sector. Deze strategie wordt gebruikt als een manier om het rendement van marktcycli te behalen en om posities te diversifiëren over een bepaalde periode van bezit.
Belangrijkste leerpunten
- Sectorrotatie is het verplaatsen van investeringsactiva van de ene economische sector naar de andere.
- De strategie houdt in dat de opbrengst van de verkoop van effecten die verband houden met een bepaalde investeringssector, wordt gebruikt voor de aankoop van effecten in een andere sector.
- Sectorrotatie is geen gemakkelijke strategie om te beheren, omdat er veel risico aan verbonden is en de daaraan verbonden kosten vaak vrij hoog zijn.
Hoe sectorrotatie werkt
Individuen of portefeuillebeheerders kunnen een strategie voor sectorrotatie toepassen. Sectorrotatie vereist veel liquiditeit en een brede speelruimte om wijzigingen aan te brengen in investeringsposities binnen een portefeuille. Als er brede handelsflexibiliteit beschikbaar is, kan sectorrotatie een haalbare manier blijken te zijn om beleggingsportefeuilles zo te positioneren dat ze profiteren van marktcycli en trends die zorgen voor kapitaalgroei in bepaalde gebieden van het beleggingsuniversum.
Sectorrotatie tracht te profiteren van de theorie dat niet alle economische sectoren tegelijkertijd goed presteren. Simpel gezegd, de theorie impliceert dat een goed presterende sector beter zal blijven presteren om op een bepaald moment in de conjunctuurcyclus uit de gratie te raken en te worden vervangen door een andere sector in de economie. Managers kopen fondsen wanneer een sector op het punt staat in de gunst te komen en verkopen ze wanneer de prestatie van de sector piekt. Portefeuille- en fondsbeheerders gebruiken deze strategieën om investeringskapitaal te routeren naar sectoren die volgens hen winstgevende investeringsmogelijkheden bieden. Diepgaand onderzoek naar de economie en gegevens van het National Bureau of Economic Research (NBER) helpen om investeringen in sectorrotatie te ondersteunen. Andere soorten beleggingen in sectorrotatie kunnen gericht zijn op seizoens of jaarlijkse trends, met gegevens die de voordelen ondersteunen om het hele jaar door in en uit verschillende winstgevende categorieën te wisselen.
Onderzoek naar marktcycli vormt de brede basis van de beleggingstheorie rond beleggen in sectorrotatie. Investeringen in brede marktsectorrotatie trachten de marktcycli van de economie te volgen. Deze cycli kunnen op verschillende manieren worden gekarakteriseerd, maar worden meestal geassocieerd met bullish en bearish vooruitzichten, evenals recessies, herstel, uitbreidingen en contracties.
Strategieën voor sectorrotatie die de economische marktcycli volgen, proberen vaak optimistische sectoropportuniteiten te identificeren door markten uit te breiden en verliezen te beperken door sectorrotatie naar veilige havens in recessiemarkten. In zekere zin is sectorrotatie een concept dat de meeste actieve portefeuillebeheerders in gedachten houden wanneer ze alle soorten beleggingen overwegen. Het implementeren van sectorrotatiestrategieën met een aanzienlijke marktdiepte vereist echter een uitgebreide vooruitziende blik en toegang tot diepgaand marktonderzoek voor succes.
Speciale overwegingen
Beleggingsfondsen voor sectorrotatie worden niet algemeen aangeboden aan particuliere beleggers in het beleggingsuniversum. Fidelity beheert het Sector Rotation Fund, dat nu gesloten is voor nieuwe investeerders. Het fonds is geïntroduceerd in december 2009 en belegt in meerdere activaklassen met behulp van een dakfondsstrategie met ETF’s die in verschillende marktsectoren worden belegd. De wegingen van de marktsector worden aangepast op basis van de standpunten van sectorrotatie. Op 31 oktober 2020 had dit fonds een rendement van 4,88% op jaarbasis en 8,06% sinds de oprichting.
Verschillende institutionele vermogensbeheerders bieden ook beleggingsstrategieën voor sectorrotatie aan. Deze beheerders gebruiken doorgaans een dakfondsstrategie om marktblootstelling te verkrijgen. Institutionele vermogensbeheerders bieden sectorrotatiefondsen aan die zijn gebaseerd op de sectoren van een enkele economie, of ze kunnen sectorrotatie ook gebruiken om een portefeuille van investeringen in afzonderlijke landen te ontwikkelen.
Nieuwe beleggers vinden het wellicht eenvoudig om ETF’s uit te voeren door middel van sectorrotatie, aangezien de meeste investeringsfondsen voor sectorrotatie doorgaans gesloten zijn voor particuliere beleggers.
Exchange-traded funds (ETF’s) zijn bijzonder eenvoudig uit te voeren door sectorrotatie, waardoor ze een uitstekende economische cyclus van een economie. Hieronder vindt u meer informatie hierover.
Nadelen van sectorrotatie
Strategieën voor sectorrotatie zijn niet eenvoudig te beheren. Ze brengen een groot risico met zich mee, omdat ze de neiging hebben vrij volatiel te zijn. Beleggers kunnen merken dat hun portefeuilles slechter presteren dan de onderliggende indexen.
Sectorrotatie kan om een aantal redenen duur zijn om te implementeren. Een van de eerste dingen waarmee u rekening moet houden, zijn de mogelijke kosten die gepaard gaan met uitgebreide markthandelingen, die het rendement negatief kunnen beïnvloeden. En het verplaatsen van kapitaal in en uit sectoren kan duur zijn vanwege handelsvergoedingen en commissies. Om die reden is sectorrotatie doorgaans een strategie die wordt overwogen voor institutionele managers of vermogende particulieren. Sectorrotatie vereist ook een zeer actieve analyse van investeringen en economische gegevens, die doorgaans veel duurder zijn in vergelijking met een passieve fondsstrategie. Het is doorgaans een overweging voor professionele portfoliomanagers vanwege de tijdgebrek en gegevenstoegang.