Inleiding tot futures op aandelen - KamilTaylan.blog
25 juni 2021 0:21

Inleiding tot futures op aandelen

Een single stock future (SSF) is een futurescontract tussen twee partijen. De koper van de SSF, of de “lange” kant van het contract, belooft een bepaalde prijs te betalen voor 100 aandelen van één aandeel op een vooraf bepaalde datum in de toekomst (de leverdatum). De verkoper, die aan de “korte” kant van het contract zit, belooft de voorraad tegen de aangegeven prijs op de leverdatum te leveren.

SSF’s bestaan ​​sinds 2002 in de Verenigde Staten en handelen op de OneChicago-beurs, een joint venture tussen de Chicago Mercantile Exchange (CME) en de Chicago Board Options Exchange (CBOE).

SSF’s worden ook verhandeld op verschillende overzeese financiële markten, waaronder die in India, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Momenteel heeft Zuid-Afrika de grootste SSF-markt ter wereld, met een gemiddelde van 700.000 contracten per dag.

Geschiedenis

In de jaren tachtig werden SSF’s simpelweg verboden omdat de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) en de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) niet tot overeenstemming konden komen over welke regelgevende instantie autoriteit zou hebben over de praktijk.

Belangrijkste leerpunten

  • SSF’s begonnen in 2002 met handel in de Verenigde Staten na de Commodity Futures Modernization Act (CFMA) van 2000.
  • OneChicago, een joint venture tussen CME en CBOE, is vandaag de enige beurs die SSF’s in de VS op de lijst heeft gezet.
  • Net als andere futures-contracten kunnen SSF’s worden gebruikt om zich in te dekken of te speculeren.
  • Elk contract vertegenwoordigt het recht om 100 aandelen van de onderliggende aandelen te kopen of verkopen.
  • Er is een opmerkelijk gebrek aan handelsactiviteit en liquiditeit op de SSF-markt.

In 2000 ondertekende president Bill Clinton echter de Commodity Futures Modernization Act (CFMA). Onder de nieuwe wet werkten de SEC en de CFMA aan een plan voor het delen van jurisdicties en SSF’s begonnen op 8 november 2002 te handelen.

Het Single Stock Futures-contract

Elk SSF-contract is gestandaardiseerd en bevat de volgende kenmerken:

  • Contractgrootte : 100 aandelen van de onderliggende aandelen
  • Expiratie cyclus : Over het algemeen per kwartaal (maart, juni, september en december)
  • Minimale koersfluctuatie :  1 cent x 100 aandelen = $ 1
  • Laatste handelsdag : derde vrijdag van de vervalmaand
  • Margevereiste : Over het algemeen 20% van de contante waarde van het aandeel

De contractvoorwaarden vragen om levering van aandelen van de aandelen door de verkoper op een bepaald tijdstip in de toekomst, bekend als de vervaldatum. De meeste contracten worden echter gesloten voordat ze vervallen. Om uit een open longpositie te komen, neemt de belegger simpelweg een compenserende shortpositie in.

Omgekeerd, als een investeerder een contract heeft verkocht en het wil sluiten, zal het kopen van het contract het compenseren of beëindigen.

De marge begrijpen

In een SSF-contract is de marge-aanbetaling meer een aanbetaling te goeder trouw, die de beursvennootschap aanhoudt voor de contractafwikkeling. De margevereiste in een SSF geldt voor zowel kopers als verkopers.

De 20% -eis vertegenwoordigt de initiële en onderhoudsbehoefte. Bij een SSF-contract heeft de koper (lang) geen geld geleend en betaalt hij geen rente. Tegelijkertijd heeft de verkoper (short) geen aandelen geleend. De margevereiste voor beide is hetzelfde. De 20% is een federaal verplicht percentage, maar het individuele makelaarskantoor kan extra middelen nodig hebben. 

De margevereiste voor SSF’s is continu . Elke werkdag berekent de broker de margevereiste voor elke positie. De belegger moet extra margestortingen boeken als de rekening niet voldoet aan de minimale margevereiste.

Speculatie

Stel dat een belegger optimistisch is over aandeel Y. Ze kopen een enkel SSF-contract van september op aandeel Y voor $ 30. In de daaropvolgende week stijgt aandeel Y naar $ 36. Op dat moment besluit de belegger het contract te verkopen voor $ 36 om de bestaande (open) longpositie te compenseren. De totale winst op de transactie is $ 600 ($ 6 x 100 aandelen).

Dit voorbeeld is eenvoudig, maar laten we de handel eens nader bekijken.

De initiële margevereiste was slechts $ 600 ($ 30 x 100 = $ 3.000 x 20% = $ 600). De belegger verdiende dus een rendement van 100% op de margestorting, wat de aanzienlijke hoeveelheid hefboomwerking illustreert die bij SSF-handel wordt gebruikt. Natuurlijk werkt hefboomwerking in twee richtingen, wat SSF’s bijzonder riskant zou kunnen maken.

Laten we eens kijken naar een ander voorbeeld, waar de belegger bearish is op aandeel Z. Ze besluiten een SSF-contract van augustus op aandeel Z te verkopen voor $ 60. Aandeel Z presteert zoals de belegger had geraden en zakt in juli naar $ 50. De belegger compenseert de shortpositie door een augustus-SSF te kopen voor $ 50. Dit vertegenwoordigt een totale winst van $ 1.000 op de transactie ($ 10 x 100 aandelen).

Nogmaals, laten we eens kijken naar het rendement van de belegger op de eerste storting. De totale winst bedroeg $ 1.000 op een initiële margevereiste van $ 1.200 ($ 60 x 100 = $ 6.000 x 20% = $ 1.200). Dat vertaalt zich in een knap rendement van 83%.

Afdekking

Een overzicht van SSF’s zou niet compleet zijn zonder het gebruik van deze contracten om een voorraadpositie af te dekken te vermelden. Om een ​​longpositie in een aandeel af te dekken, hoeft een belegger simpelweg een SSF-contract op datzelfde aandeel te verkopen. Als het aandeel in prijs daalt, zullen winsten in het SSF werken om de verliezen in het onderliggende aandeel te compenseren.

Dit is echter slechts een tijdelijke oplossing omdat de SSF vervalt.

Laten we eens kijken naar een belegger die 100 aandelen N heeft gekocht voor $ 30. In juli wordt het aandeel verhandeld tegen $ 35. De belegger is blij met de niet-gerealiseerde winst van $ 5 per aandeel, maar maakt zich zorgen dat de winst in één slechte dag kan worden weggevaagd. De belegger wil de aandelen echter in ieder geval tot september houden om een ​​aanstaande dividenduitkering te ontvangen.

Om de longpositie af te dekken, verkoopt de belegger een SSF-contract van $ 35 september. Of het aandeel nu stijgt of daalt, de belegger heeft de winst van $ 5 per aandeel vastgehouden. In augustus verkoopt de belegger de aandelen tegen marktprijs en koopt hij het SSF-contract terug.

Figuur 1. Het bijhouden van de winsten / verliezen op futures op losse aandelen

Totdat het SSF in september afloopt, heeft de belegger een nettowaarde van de afgedekte positie van $ 3.500. Het nadeel? In het geval dat de voorraad dramatisch toeneemt, zit de belegger nog steeds vast op $ 35 per aandeel.

SSF’s versus aandelenhandel

In vergelijking met het rechtstreeks verhandelen van aandelen, bieden SSF’s een paar voordelen:

  • Hefboomwerking : in vergelijking met het kopen van aandelen tegen marge, is investeren in SSF’s minder duur. Een belegger kan hefboomwerking gebruiken om meer aandelen te beheren met een kleinere uitgave. De marge op een aandeel is doorgaans 50%.
  • Gemakkelijk shorten : het nemen van een shortpositie in SSF’s is eenvoudiger, kan minder duur zijn en kan op elk moment worden uitgevoerd (er zijn geen opwaartse regels).
  • Flexibiliteit : SSF-beleggers kunnen de instrumenten gebruiken om te speculeren, af te dekken of spreadstrategieën te creëren.

SSF’s hebben ook nadelen. Waaronder:

  • Risico : een belegger die een longpositie in een aandeel heeft, kan alleen verliezen wat er is belegd. Bij een SSF-contract bestaat het risico aanzienlijk meer te verliezen dan de initiële investering (margestorting).
  • Geen aandeelhoudersprivileges : de SSF-eigenaar heeft geen stemrecht en geen recht op dividenden.
  • Vereiste waakzaamheid : SSF’s zijn investeringen waarbij beleggers hun posities beter in de gaten moeten houden dan velen zouden willen. Omdat SSF-rekeningen elke werkdag aan de markt worden gemarkeerd, bestaat de mogelijkheid dat de beursvennootschap een margin call uitvaardigt, waardoor de belegger moet beslissen of hij extra geld wil storten of de positie snel moet sluiten.

Hoewel sommige handelaren hoge verwachtingen hadden van SSF’s toen OneChicago in 2002 werd gelanceerd, zijn de contracten nooit echt aansloten bij investeerders. Daarom zien we vandaag een gebrek aan handelsactiviteit op de markt.

Vergelijking met aandelenopties

Investeren in SSF’s verschilt op een aantal belangrijke manieren van investeren in aandelenoptiecontracten :

  • Long-optiepositie : De belegger heeft het recht, maar niet de plicht, om aandelen te kopen of te leveren wanneer hij zich respectievelijk in een longcall- of long putpositie bevindt. In een long SSF-positie is de belegger verplicht om de aandelen te leveren.
  • Beweging van de markt : optiehandelaren gebruiken een wiskundige factor, de delta, die de relatie meet tussen de optiepremie en de onderliggende aandelenkoers. Soms kan de waarde van een optiecontract onafhankelijk van de aandelenkoers fluctueren. Het SSF-contract zal daarentegen de beweging van de onderliggende aandelen veel beter volgen.
  • De prijs van beleggen : Wanneer een optiebelegger een longpositie inneemt, betaalt hij een premie voor het contract. De premie wordt vaak een verspillend goed genoemd en zal na verloop van tijd aan waarde verliezen. Dan, op de vervaldag, is het, tenzij het optiecontract in-the-money is, waardeloos en heeft de belegger de volledige premie verloren. (Net als enkele aandelenfutures kunnen opties echter worden gesloten voordat ze vervallen.) SSF’s vereisen een inleg in de initiële marge en een specifiek contant onderhoudsniveau.

Het komt neer op

SSF’s bieden flexibiliteit, grotere hefboomwerking en short-take in vergelijking met simpelweg handelen in de onderliggende aandelen. Potentiële beleggers in SSF’s moeten echter zorgvuldig het risico- / opbrengstprofiel van deze instrumenten onderzoeken en ervoor zorgen dat ze geschikt zijn voor hun persoonlijke doelstellingen.

SSF’s zijn niet in de smaak gevallen bij handelaren in vergelijking met sommige andere futures-contracten, zoals die in verband met ruwe olie, goud of de S&P 500 Index. Het ontbreken van SSF-handel maakt ze een stuk minder liquide dan de werkelijke aandelen die ze vertegenwoordigen.

Related Posts