Waarom hebben aandeelhouders financiële overzichten nodig?
Financiële overzichten geven een momentopname van de financiële gezondheid van een bedrijf op een bepaald moment en geven inzicht in de prestaties, activiteiten, cashflow en algemene omstandigheden. Aandeelhouders hebben ze nodig om weloverwogen beslissingen te nemen over hun aandelenbeleggingen, vooral als het tijd is om te stemmen over zakelijke aangelegenheden.
Er zijn verschillende tools die aandeelhouders tot hun beschikking hebben om deze vermogensevaluaties te maken. Om betere beslissingen te kunnen nemen, is het belangrijk dat ze hun bestanden analyseren met behulp van verschillende metingen, in plaats van slechts enkele. Enkele van de beschikbare statistieken zijn onder meer winstgevendheidsverhoudingen, liquiditeitsverhoudingen, schuldverhoudingen, efficiëntieverhoudingen en prijsverhoudingen.
Belangrijkste leerpunten
- Financiële overzichten geven een momentopname van de financiële gezondheid van een bedrijf en geven inzicht in de prestaties, activiteiten en cashflow.
- Financiële overzichten zijn essentieel omdat ze informatie geven over de inkomsten, uitgaven, winstgevendheid en schulden van een bedrijf.
- Financiële ratio-analyse omvat de evaluatie van posten in financiële overzichten om de resultaten te vergelijken met voorgaande perioden en concurrenten.
Inzicht in de behoefte aan financiële overzichten
Financiële overzichten zijn de financiële gegevens die de bedrijfsactiviteiten en financiële prestaties van een bedrijf weergeven. Bedrijven zijn verplicht om hun jaarrekening op kwartaal- en jaarbasis te rapporteren door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). De SEC houdt toezicht op de markten en bedrijven om ervoor te zorgen dat iedereen volgens dezelfde regels speelt en dat markten efficiënt functioneren. Er zijn specifieke richtlijnen die de SEC vereist bij het uitbrengen van financiële rapporten, zodat beleggers het ene bedrijf gemakkelijk met het andere kunnen analyseren en vergelijken.
Jaarrekeningen zijn belangrijk voor beleggers omdat ze enorme informatie kunnen verschaffen over de inkomsten, uitgaven, winstgevendheid, schuldenlast van een bedrijf en het vermogen om aan haar financiële verplichtingen op korte en lange termijn te voldoen. Er zijn drie belangrijke financiële overzichten.
Balans
De balans toont de activa van een bedrijf (wat ze bezitten), passiva (wat ze verschuldigd zijn) en het eigen vermogen (of eigendom) op een bepaald moment.
Winst-en verliesrekening
De winst-en-verliesrekening vermeldt de inkomsten die uit verkopen zijn gegenereerd, de bedrijfskosten die zijn gemoeid met het creëren van die inkomsten, evenals andere kosten, zoals belastingen en rentelasten voor enige schuld op de balans. Het nettobedrag of de onderste regel van de resultatenrekening is het nettoresultaat of de winst over de periode. Het nettoresultaat is de omzet minus alle kosten om zaken te doen.
Kasstroomoverzicht
Het Kasstroom is belangrijk omdat het laat zien hoeveel geld er beschikbaar is om aan kortetermijnverplichtingen te voldoen, in het bedrijf te investeren of om dividend uit te keren aan aandeelhouders. Dividenden zijn doorgaans contante betalingen aan aandeelhouders als extraatje voor het investeren van het bedrijf.
Financiële ratio’s
Financiële ratio’s helpen investeerders de enorme hoeveelheid financiële gegevens die door bedrijven worden gerapporteerd, op te splitsen. Een ratio is slechts een maatstaf om de gegevens te helpen analyseren en bruikbare vergelijkingen te maken met andere bedrijven en andere rapportageperioden.
Financiële ratio-analyse analyseert specifieke financiële posten in de financiële overzichten van een bedrijf om inzicht te geven in hoe goed het bedrijf presteert. Ratio’s bepalen de winstgevendheid, de schuldenlast van een bedrijf, de effectiviteit van het management en de operationele efficiëntie.
Het is belangrijk om te bedenken dat de resultaten van financiële ratio’s door beleggers vaak verschillend worden geïnterpreteerd. Hoewel financiële ratio-analyse inzicht geeft in een bedrijf, moeten ze in combinatie met andere statistieken worden gebruikt en worden beoordeeld tegen de algemene economische achtergrond. Hieronder staan enkele van de meest voorkomende financiële ratio’s die beleggers gebruiken om de financiële overzichten van een bedrijf te interpreteren.
Winstgevendheid
Winstgevendheidsratio’s zijn een groep financiële maatstaven die laten zien hoe goed een bedrijf inkomsten genereert in vergelijking met de bijbehorende kosten. Beleggers dienen er echter op te letten geen algemene vergelijking te maken. In plaats daarvan krijgen ze een beter idee van hoe goed een bedrijf het doet door verhoudingen uit een vergelijkbare periode te vergelijken. Als u bijvoorbeeld het vierde kwartaal van dit jaar vergelijkt met hetzelfde kwartaal van vorig jaar, krijgt u een beter resultaat.
Rendement op eigen vermogen
Rendement op eigen vermogen, of ROE, is een veel voorkomende winstgevendheidsratio die door veel beleggers wordt gebruikt om het vermogen van een bedrijf om inkomsten te genereren uit eigen vermogen of investeringen te berekenen. Bedrijven geven aandelen uit om kapitaal aan te trekken en het geld te gebruiken om in het bedrijf te investeren. Het eigen vermogen is het bedrag dat aan de aandeelhouders zou worden terugbetaald als de activa van een bedrijf zouden worden geliquideerd en alle schulden zouden zijn afbetaald. Hoe hoger het rendement of ROE, hoe beter de prestaties van het bedrijf, aangezien het meer geld genereerde per dollar aan investering in het bedrijf.
Operationele marge
De bedrijfswinstmarge evalueert de efficiëntie van de belangrijkste financiële prestaties van een bedrijf. Bedrijfsopbrengsten zijn de inkomsten die worden gegenereerd uit de kernactiviteiten van een bedrijf. Hoewel de bedrijfsmarge de winst is uit de kernactiviteiten, omvat deze geen uitgaven zoals belastingen en rente op schulden.
Als gevolg hiervan geeft de bedrijfsmarge inzicht in hoe goed het management van een bedrijf het bedrijf leidt, aangezien alle inkomsten als gevolg van bijkomende of exogene gebeurtenissen worden uitgesloten. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een actief of een divisie verkopen en inkomsten genereren, waardoor de inkomsten zouden stijgen. De operationele marge zou die verkoop uitsluiten. Uiteindelijk is de bedrijfswinst het deel van de omzet dat kan worden gebruikt om aandeelhouders, crediteuren en belastingen te betalen.
Liquiditeitsratio’s
Liquiditeitsratio’s helpen aandeelhouders te bepalen hoe goed een bedrijf omgaat met zijn cashflow en kortlopende schulden zonder dat er extra kapitaal uit externe bronnen moet worden opgehaald, zoals een schuldaanbod.
Huidige verhouding
De meest gebruikte liquiditeitsratio is de huidige ratio, die de vlottende activa weergeeft gedeeld door de verplichtingen, waardoor aandeelhouders een idee krijgen van de efficiëntie van het bedrijf bij het gebruik van kortlopende activa om kortlopende verplichtingen te dekken. Kortetermijnactiva omvatten contanten en debiteuren, dit is geld dat klanten aan het bedrijf verschuldigd zijn. Omgekeerd omvatten kortlopende verplichtingen voorraden en crediteuren, dit zijn kortlopende schulden die het bedrijf aan leveranciers verschuldigd is.
Hogere huidige ratio’s zijn een goede indicatie dat het bedrijf zijn kortlopende verplichtingen goed beheert en voldoende liquide middelen genereert om zijn activiteiten soepel te laten verlopen. De huidige ratio meet over het algemeen of een bedrijf zijn schulden binnen een periode van 12 maanden kan betalen. Het kan ook nuttig zijn om aandeelhouders een idee te geven van het vermogen van een bedrijf om indien nodig contant geld te genereren.
Schuldratio’s
Schuldratio’s geven de schuldsituatie van een bedrijf aan en of ze hun uitstaande schuld kunnen beheren, evenals de kosten voor het aflossen van schulden, zoals rente. Schulden omvatten geleend geld van banken, maar ook obligaties die zijn uitgegeven door het bedrijf.
Obligaties worden gekocht door beleggers waarbij bedrijven het geld van de obligaties vooraf ontvangen. Wanneer de obligaties vervallen – de vervaldatum genoemd – moet het bedrijf het geleende bedrag terugbetalen. Als een bedrijf te veel obligaties heeft die in een bepaalde periode of tijd van het jaar vervallen, is het mogelijk dat er niet genoeg contanten worden gegenereerd om de investeerders te betalen. Met andere woorden, het is belangrijk om te weten dat een bedrijf zijn verschuldigde rente over zijn schuld kan betalen, maar het moet ook in staat zijn om aan zijn verplichtingen op de vervaldatum van de obligatie te voldoen.
Verhouding schuld / eigen vermogen
De verhouding tussen schuld en eigen vermogen meet hoeveel financiële hefboomwerking een bedrijf heeft, die wordt berekend door de totale verplichtingen te delen door het eigen vermogen. Een hoge verhouding tussen schuld en eigen vermogen geeft aan dat een bedrijf zijn groei krachtig met schulden heeft gefinancierd. Het is echter belangrijk om de verhouding tussen schuld en eigen vermogen van bedrijven binnen dezelfde branche te vergelijken. Sommige bedrijfstakken zijn meer schuldenintensief omdat ze apparatuur of dure activa moeten kopen, zoals productiebedrijven. Aan de andere kant kunnen andere bedrijfstakken weinig schulden hebben, zoals software- of marketingbedrijven.
Rentedekkingsverhouding
De rentedekkingsgraad meet het gemak waarmee een bedrijf omgaat met rente op zijn uitstaande schuld. Een lagere rentedekkingsgraad is een indicatie dat het bedrijf zwaar wordt belast door schulden.
Efficiëntieverhoudingen
Efficiëntieverhoudingen laten zien hoe goed bedrijven activa en passiva intern beheren. Ze meten de kortetermijnprestaties van een bedrijf en of het met zijn activa inkomsten kan genereren.
Omloopsnelheid van de voorraad
De inventaris of activa omloopfactor onthult het aantal keren dat een bedrijf verkoopt en vervangt de inventaris in een bepaalde periode. De resultaten van deze verhouding moeten worden gebruikt in vergelijking met gemiddelden uit de sector. Lage verhoudingswaarden duiden op een lage verkoop en overmatige voorraad, en dus op overbevoorrading. Hoge ratio-waarden duiden vaak op sterke verkopen en goed voorraadbeheer.
Waarderingsratio’s
Prijsverhoudingen zijn specifiek gericht op de aandelenkoers van een bedrijf en de waargenomen waarde op de markt. De koers / winstverhouding (of P / E) is een evaluatiestatistiek die de huidige aandelenkoers van de aandelen van een bedrijf vergelijkt met de winst per aandeel. Hogere P / E-waarden geven aan dat beleggers een aanhoudende toekomstige winstgroei verwachten. Een te hoge koers / winstverhouding kan er echter op duiden dat de aandelenkoers te hoog is in verhouding tot de inkomsten of winst die wordt gegenereerd. Beleggers gebruiken de P / E-ratio om te beoordelen of de aandelenkoers redelijk, overgewaardeerd of ondergewaardeerd is.
De P / E-ratio is het nuttigst in vergelijking met historische P / E’s van hetzelfde bedrijf en bedrijven binnen dezelfde branche.
Dividendopbrengst
De dividendopbrengstratio toont het bedrag aan dividenden dat een bedrijf jaarlijks uitkeert in verhouding tot de aandelenkoers. Het dividendrendement biedt beleggers het rendement op hun investering alleen uit dividenden. Dividenden zijn belangrijk omdat veel investeerders, inclusief gepensioneerden, op zoek zijn naar investeringen die een vast inkomen opleveren. Dividendinkomsten kunnen helpen om, althans gedeeltelijk, verliezen te compenseren die kunnen ontstaan door het bezit van de aandelen. In wezen is de dividendopbrengstratio een maatstaf voor het bedrag aan cashflow dat wordt ontvangen voor elke dollar die in eigen vermogen wordt geïnvesteerd.
Het komt neer op
Er is geen enkele indicator die de financiële positie en potentiële groei van een bedrijf adequaat kan beoordelen. Daarom zijn jaarrekeningen zo belangrijk voor zowel aandeelhouders als marktanalisten. Deze statistieken (samen met vele andere) kunnen worden berekend met behulp van de cijfers die door een bedrijf in zijn jaarrekening worden vrijgegeven.