Hoe de Amerikaanse obligatiemarkt short te gaan

De Amerikaanse obligatiemarkt heeft genoten van een sterke bull run in de afgelopen jaren als de Federal Reserve heeft verlaagde de rente naar historisch lage niveaus. De prijs van de obligaties, die omgekeerd reageren op veranderingen in de rente, hebben onlangs onder druk aangezien de marktdeelnemers verwachten dat de centrale bank zal binnenkort aangeven dat ze zullen beginnen met het verhogen streefpercentage.

Traditioneel beschouwd als beleggingen met een lager risico dan aandelen, kunnen obligatiekoersen dramatisch dalen, afhankelijk van hoeveel en hoe snel de rentetarieven stijgen. Als gevolg hiervan zouden slimme beleggers kunnen overwegen om short te gaan op de Amerikaanse obligatiemarkt en te profiteren van een verwachte bearmarkt. Een shortpositie in obligaties kan ook hoge rendementen genereren tijdens inflatoire periodes. Hoe verkrijgt een persoon een shortpositie in obligaties binnen zijn reguliere effectenrekening? 

Short gaan

Short gaan geeft aan dat een belegger denkt dat de prijzen zullen dalen en dus zullen profiteren als hij zijn positie tegen een lagere prijs kan terugkopen. ‘Long’ gaan zou het tegenovergestelde aangeven en dat een belegger denkt dat de prijzen zullen stijgen en dus dat activum koopt. Veel individuele beleggers hebben niet de mogelijkheid om short te gaan op een daadwerkelijke obligatie. Om dit te doen, zou het nodig zijn een bestaande houder van die obligatie op te sporen en deze vervolgens van hen te lenen om deze op de markt te verkopen. De betrokken lening kan het gebruik van hefboomwerking omvatten, en als de prijs van de obligatie stijgt in plaats van daalt, kan de belegger grote verliezen oplopen.

Gelukkig zijn er een aantal manieren waarop de gemiddelde belegger een shortpositie in de obligatiemarkt kan verwerven zonder dat hij feitelijke obligaties hoeft te verkopen.

Afdekkingsstrategieën

Alvorens de vraag te beantwoorden hoe te profiteren van een daling van de obligatiekoersen, is het nuttig om te kijken hoe bestaande obligatieposities kunnen worden afgedekt tegen koersdalingen voor degenen die geen shortposities willen of kunnen nemen. Voor dergelijke eigenaren van obligatieportefeuilles kan durationbeheer passend zijn. Obligaties met een langere looptijd zijn gevoeliger voor renteschommelingen, en door die obligaties vanuit de portefeuille te verkopen om kortlopende obligaties te kopen, zal de impact van een dergelijke renteverhoging minder groot zijn. 

Sommige obligatieportefeuilles moeten vanwege hun mandaat langlopende obligaties aanhouden. Deze beleggers kunnen derivaten gebruiken om hun posities af te dekken zonder obligaties te verkopen.

Stel dat een belegger een gediversifieerde obligatieportefeuille heeft ter waarde van $ 1.000.000 met een looptijd van zeven jaar en dat hij deze niet mag verkopen om kortere obligaties te kopen. Erbestaateen passend futurescontract op een brede index die sterk lijkt op de portefeuille van de belegger, die een looptijd heeft van vijf en een half jaar en op de markt wordt verhandeld tegen $ 130.000 per contract. De belegger wil zijn duration voorlopig terugbrengen tot nul in afwachting van een forse rentestijging. Ze zouden [(0 – 7) / 5,5 x 1.000.000 / 130.000)] = 9,79 ≈ 10 futurescontracten verkopen (fractionele bedragen moeten worden afgerond naar het dichtstbijzijnde gehele aantal contracten om te verhandelen). Als de rente 170 basispunten (1,7%) zoustijgenzonder de afdekking, zou de belegger verliezen ($ 1.000.000 x 7 x.017) = $ 119.000. Met de afdekking zou zijn obligatiepositie nog steeds met dat bedrag dalen, maar de korte termijnpositie zou winnen (10 x $ 130.000 x 5,5 x 0,017) = $ 121.550. In dit geval verdient de belegger in feite $ 2.550, een verwaarloosbaar (0,25%) resultaat vanwege de afrondingsfout in het aantal contracten.  

Optiecontracten kunnen ook worden gebruikt in plaats van futures. Het kopen van een put op de obligatiemarkt geeft de belegger het recht om op een bepaald moment in de toekomst obligaties tegen een bepaalde prijs te verkopen, ongeacht waar de markt zich op dat moment bevindt. Naarmate de prijzen dalen, wordt dit recht waardevoller en stijgt de prijs van de putoptie. Als in plaats daarvan de prijzen van obligaties stijgen, wordt de optie minder waard en kan deze uiteindelijk waardeloos aflopen. Een beschermende put  zal in feite een ondergrens creëren waaronder de belegger geen geld meer kan verliezen, zelfs als de markt blijft dalen. Een optiestrategie heeft het voordeel dat de neerwaartse kant wordt beschermd terwijl de belegger kan deelnemen aan een opwaartse waardestijging, terwijl een futures-afdekking dat niet zal doen. Het kopen van een putoptie kan echter duur zijn, aangezien de belegger de premie van de optie moet betalen om deze te verkrijgen.

Strategieën voor kortsluiting

Derivaten kunnen ook worden gebruikt om een ​​pure shortpositie in obligatiemarkten te verkrijgen. Het verkopen van futurescontracten, het kopen van putopties of het  ‘ naakt ‘ verkopen van callopties (wanneer de belegger de onderliggende obligaties nog niet bezit) zijn allemaal manieren om dit te doen. Deze naakte derivatenposities kunnen echter zeer riskant zijn en vereisen een hefboomwerking. Veel individuele beleggers kunnen weliswaar afgeleide instrumenten gebruiken om bestaande posities af te dekken, maar kunnen deze niet naakt verhandelen. 

In plaats daarvan is de gemakkelijkste manier voor een individuele belegger om short te gaan op obligaties door een inverse of short ETF te gebruiken. Deze effecten worden verhandeld op aandelenmarkten en kunnen gedurende de handelsdag worden gekocht en verkocht op elke typische effectenrekening. Omdat ze omgekeerd zijn, verdienen deze ETF’s een positief rendement voor elk negatief rendement van het onderliggende; hun prijs beweegt in de tegenovergestelde richting van het onderliggende. Door de short-ETF te bezitten, heeft de belegger in feite een longpositie in die aandelen terwijl hij een shortpositie heeft in de obligatiemarkt, waardoor beperkingen op short selling of marge worden geëlimineerd.

Sommige korte ETF’s hebben ook een hefboomwerking of zijn gericht. Dit betekent dat ze een veelvoud teruggeven in de tegenovergestelde richting van die van de onderliggende waarde. Een 2x inverse ETF zou bijvoorbeeld + 2% retourneren voor elke -1% die door de onderliggende waarde wordt geretourneerd.

Er zijn verschillende short-bond ETF’s om uit te kiezen. De volgende tabel is slechts een greep uit de meest populaire ETF’s.