Activa van niveau 3
Wat zijn activa van niveau 3?
Activa van niveau 3 zijn financiële activa en passiva die als het meest illiquide en moeilijkst te waarderen worden beschouwd. Ze worden niet vaak verhandeld, dus het is moeilijk om ze een betrouwbare en nauwkeurige marktprijs te geven.
Een reële waarde voor deze activa kan niet worden bepaald door gebruik te maken van gemakkelijk waarneembare inputs of maatregelen, zoals marktprijzen of modellen. In plaats daarvan worden ze berekend met behulp van schattingen of voor risico gecorrigeerde waardebereiken; methoden die openstaan voor interpretatie.
Belangrijkste leerpunten
- Bedrijven zijn verplicht om bepaalde activa te registreren tegen hun huidige waarde, in plaats van historische kosten, en ze te classificeren als activa van niveau 1, 2 of 3, afhankelijk van hoe gemakkelijk ze kunnen worden gewaardeerd.
- Activa van niveau 3 zijn financiële activa en verplichtingen die als het meest illiquide en moeilijkst te waarderen worden beschouwd.
- Hun waarden kunnen alleen worden geschat met behulp van een combinatie van complexe marktprijzen, wiskundige modellen en subjectieve aannames.
- Voorbeelden van activa van niveau 3 zijn onder meer door hypotheek gedekte effecten (MBS), private equity-aandelen, complexe derivaten, buitenlandse aandelen en noodlijdende schulden.
- Het proces van het schatten van de waarde van activa van niveau 3 staat bekend als mark-to-model.
Inzicht in activa van niveau 3
Beursgenoteerde bedrijven zijn verplicht om reële waarden vast te stellen voor de activa die ze in hun boeken hebben. Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) moeten bepaalde activa worden opgenomen tegen hun huidige waarde, niet tegen historische kostprijs. Beleggers vertrouwen op deze schattingen van de reële waarde om de huidige toestand en toekomstige vooruitzichten van het bedrijf te analyseren.
In 2006 heeft de Amerikaanse Financial Accounting Standards Board (FASB) geverifieerd hoe bedrijven hun activa op de markt moesten markeren via de boekhoudnorm die bekend staat als FASB 157 (nr. 157, Fair Value Measurements). FASB 157, nu Topic 820 genoemd, introduceerde een classificatiesysteem dat tot doel heeft duidelijkheid te scheppen over de activa op de balans van bedrijven.
Soorten activa
De FASB 157-categorieën voor activawaardering kregen de codes Niveau 1, Niveau 2 en Niveau 3. Elk niveau onderscheidt zich door hoe gemakkelijk activa nauwkeurig kunnen worden gewaardeerd, waarbij activa van niveau 1 het gemakkelijkst zijn.
Niveau 1
Activa van niveau 1 zijn activa die worden gewaardeerd op basis van gemakkelijk waarneembare marktprijzen. Deze activa kunnen tegen marktwaarde worden gewaardeerd en omvatten schatkistpapier, verhandelbare waardepapieren, vreemde valuta en ongemunt goud.
Level 2
Deze activa en passiva hebben geen normale marktprijs, maar kunnen een reële waarde krijgen op basis van genoteerde prijzen op inactieve markten, of modellen met waarneembare inputs, zoals rentetarieven, standaardtarieven en rentecurves. Een renteswap is een voorbeeld van een actief van niveau 2.
Niveau 3
Niveau 3 is het minst gewaardeerd op de markt van de categorieën, met activawaarden op basis van modellen en niet-waarneembare inputs. Veronderstellingen van marktdeelnemers worden gebruikt bij het waarderen van het actief of de verplichting, aangezien er geen direct beschikbare marktinformatie over is. Activa van niveau 3 worden niet actief verhandeld en hun waarde kan alleen worden geschat met behulp van een combinatie van complexe marktprijzen, wiskundige modellen en subjectieve aannames.
Voorbeelden van activa van niveau 3 zijn onder meer door hypotheek gedekte effecten (MBS), private equity aandelen, complexe derivaten, buitenlandse aandelen en noodlijdende schulden. Het proces van het schatten van de waarde van activa van niveau 3 staat bekend als mark-to-model.
Deze activa werden zwaar onder de loep genomen tijdens de kredietcrisis van 2007, toen door hypotheek gedekte effecten (MBS) massaal failliet gingen en waardeverminderingen werden geboekt . De bedrijven die er eigenaar van waren, pasten de activawaarden vaak niet naar beneden aan, hoewel de kredietmarkten voor door activa gedekte effecten (ABS) waren opgedroogd en alle tekenen wezen op een daling van de reële waarde.
Opnameniveau 3 activa
Eerdere verkeerde inschattingen van activawaarden van niveau 3 leidden tot strengere regelgevende maatregelen. Onderwerp 820, geïntroduceerd in 2009, gaf bedrijven opdracht om niet alleen de waarde van hun activa van niveau 3 te vermelden, maar ook om aan te geven hoe het gebruik van meerdere waarderingstechnieken die waarden zou kunnen hebben beïnvloed.
In 2011 werd de FASB strenger en eiste een afstemming van de begin- en eindsaldi voor activa van niveau 3, met bijzondere aandacht voor veranderingen in de waarde van bestaande activa en details over overdrachten van nieuwe activa naar of uit Level 3. 3 status.
Er werd ook meer duidelijkheid verschaft over de informatie die bedrijven moeten verstrekken bij het omgaan met activa van niveau 3, inclusief vereisten voor ” kwantitatieve informatie over de niet-waarneembare inputs” die worden gebruikt voor waarderingsanalyse, als onderdeel van een bredere uitsplitsing van waarderingsprocessen. Een andere toevoeging was een gevoeligheidsanalyse om beleggers te helpen een beter zicht te krijgen op het risico dat waarderingswerkzaamheden aan activa van niveau 3 onjuist blijken te zijn.
In augustus 2018 heeft de FASB een update uitgebracht voor onderwerp 820, getiteld Accounting Standards Update 2018-13. In deze leidraad, die van kracht is voor jaarrekeningen met boekjaren die beginnen op of na 15 december 2019, werden enkele van de eerdere regels gewijzigd.
Bedrijven is gevraagd om het bereik en het gewogen gemiddelde van “significante niet-waarneembare inputs” en de manier waarop deze worden berekend, openbaar te maken. De FASB heeft ook verhalende beschrijvingen besteld om zich te concentreren op de onzekerheid over de waardering van de rekening op de rapportagedatum, niet op de gevoeligheid voor toekomstige veranderingen.
Deze nieuwe aanpak is bedoeld om de transparantie en vergelijkbaarheid nog verder te vergroten, hoewel bedrijven nog steeds een grote vrijheid hebben om te beslissen welke informatie relevant en openbaar te maken is.
Speciale overwegingen
Omdat activa van niveau 3 notoir moeilijk te waarderen zijn, mogen beleggers de vermelde waarde die ze voor boekhoudkundige doeleinden krijgen niet altijd tegen nominale waarde beschouwen. Waarderingen zijn onderhevig aan interpretatie, dus er moet rekening worden gehouden met een veiligheidsmarge om rekening te houden met eventuele fouten bij het gebruik van niveau 3-inputs om een activum te waarderen.
Vaak vormen activa van niveau 3 slechts een klein deel van de balans van een bedrijf. In sommige bedrijfstakken, zoals grote investeringswinkels en commerciële banken, zijn ze echter wijdverspreider.